Σχέσεις Ανδρών – Γυναικών

Που και πως διαφέρουν οι άνδρες από τις γυναίκες στις σεξουαλικές τους “τακτικές” και αντιλήψεις; Είναι άνδρες σεξουαλικά πιο έμπειροι; Ποιοί έχουν πιο προχωρημένες πεποιθήσεις για το σεξ; Κάνοντας μια ανασκόπηση της τελευταίας δεκαετίας σε παραπάνω από 100 έρευνες που εξέτασαν τις διαφορές των δύο φύλων, οι ερευνητές Mary Oliver και Janet Hyde κατέληξαν να σημειώσουν 21 διαφορές στη σεξουαλική συμπεριφορά ανδρών και γυναικών. Τα καλά νέα είναι ότι οι διαφορές αυτές γίνονται όλο και πιο μικρές με το πέρασμα του χρόνου

.

Οι ερευνητές μας δίνουν μια γεύση, υπογραμμίζοντας τις παρακάτω βασικές διαφορές :

* Οι άνδρες είναι πιο έμπειροι σεξουαλικά συγκριτικά με τις γυναίκες.
* Οι άνδρες χάνουν την παρθενιά τους νωρίτερα από τις γυναίκες.
* Οι άνδρες κάνουν σεξ πιο συχνά και αναφέρουν περισσότερους συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
* Οι άνδρες έχουν πιο ανεκτικές και χαλαρές πεποιθήσεις για το σεξ
* Οι άνδρες δέχονται πιο εύκολα το προγαμιαίο σεξ και δεν νιώθουν ενοχές για αυτό συγκριτικά με τις γυναίκες.
* Οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμπλακούν σε ομοφυλοφιλική επαφή παρά το γεγονός ότι και τα δύο φύλα δεν διαφέρουν ουσιαστικά για τις πεποιθήσεις τους περί ομοφυλοφιλίας.
* Ο αυνανισμός είναι η κυριότερη διαφορά. Παρά το γεγονός ότι οι αντιλήψεις των δύο φύλων για τον αυνανισμό διαφέρουν ελάχιστα, οι άνδρες φαίνεται να αυνανίζονται διπλάσιες φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους συγκριτικά με τις γυναίκες (αυτό είναι ολοφάνερο από το 92% των ανδρών και 58% των γυναικών).
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο αυνανισμός, ως ένδειξη της γενικής σεξουαλικής ορμής, ίσως να είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τις ανεκτικότερες στάσεις και αντιλήψεις που έχουν οι άνδρες για το σεξ.

Τι θέλουν οι άντρες…?

Ποικιλία
Μια μακροχρόνια σχέση κάποια στιγμή μπορεί και να γίνεται ρουτίνα. Αυτό όμως δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα, εφόσον και οι δύο σύντροφοι είναι ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες. Δοκιμάστε νέες στάσεις, άλλους χώρους του σπιτιού, εξερευνήστε το σώμα του/της συντρόφου σας, και γιατί όχι, αλλάξτε τη διαρρύθμιση του υπνοδωματίου, ή προσθέστε κάτι καινούργιο…
Πρωτοβουλίες
Πολλές φορές οι άντρες παραπονιούνται ότι συνήθως αυτοί παίρνουν πρωτοβουλία. Δείξτε στον σύντροφό σας ότι μπορείτε κι εσείς να πάρετε το πάνω χέρι, και κάντε του έκπληξη λαμβάνοντας πρωτοβουλία με το να κάνετε το πρώτο βήμα! Θα τον εκπλήξετε ευχάριστα!
Σωματική κούραση
Οι περισσότεροι άντρες μετά το σεξ νιώθουν εξάντληση και επιθυμούν απλά να ξεκουραστούν. Αντίθετα, μερικές γυναίκες νιώθουν την ανάγκη για κουβέντα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την ανδρική επιθυμία, και μπορεί να προκύψουν συγκρούσεις. Δεν είναι ο εγωισμός του άντρα που θέλει να…ησυχάσετε! Είναι η σωματική κόπωση που αισθάνονται, και γι’ αυτό οι ειδικοί προτείνουν κατανόηση και από τις δύο πλευρές, έτσι ώστε να αποφευχθούν συγκρούσεις για να μη χαλάσει…η γεύση μετά το σεξ!
Διάρκεια
Μερικές φορές οι άντρες ξεχνούν πόσο σημαντικά είναι τα παιχνίδια για τη σύντροφό τους. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άντρες ερεθίζονται πιο γρήγορα από τις γυναίκες. Μερικές φορές αρκεί ένα παθιασμένο φιλί ή ένα άγγιγμα σε επίμαχα σημεία για να ερεθιστούν. Οι γυναίκες από την άλλη, προτιμούν τα παιχνίδια, και τα απολαμβάνουν όταν διαρκούν περισσότερο. Η λύση βρίσκεται στη χρυσή τομή, όπου θα ικανοποιούνται και οι δύο, σεβόμενοι την επιθυμία του άλλου, και κάνοντας μικρούς συμβιβασμούς!
Παρελθόν
Οι άντρες δεν θέλουν να ξέρουν το ερωτικό παρελθόν της συντρόφου τους. Βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο αίσθημα της ιδιοκτησίας ή/και του φόβου ότι μπορεί να υπήρξε κάποιος καλύτερός τους. Γι’ αυτό κρατήστε τις λεπτομέρειες για σας. Μη διστάσετε όμως να του πείτε με ασφάλεια, ειδικά μετά το σεξ, είναι πόσο υπερέχει έναντι των προηγούμενων εραστών σας.

Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων

Οι καιροί έχουν αλλάξει…
Οι κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές των τελευταίων σαράντα χρόνων έχουν επηρεάσει σημαντικά τους παραδοσιακούς ρόλους της γυναίκας και του άντρα. Το γεγονός ότι οί γυναίκες άφησαν το σπίτι και μπήκαν στον επαγγελματικό χώρο μείωσε σημαντικά την αξία του παραδοσιακού αντρικού ρόλου. Καθώς οί σύγχρονες γυναίκες γίνονται ολοένα και περισσότερο ανεξάρτητες και αυτόνομες , δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη να έχουν έναν άντρα που να τις συντηρεί και να τις προστατεύει.

Η μοντέρνα γυναίκα παίρνει την τύχη της στα χέρια της και πληρώνει η ίδια τους λογαριασμούς της. Όταν βρίσκεται σε κίνδυνο, μπορεί να αμυνθεί μόνη της ή να φωνάξει την αστυνομία. Πιο σημαντικό ακόμα είναι ότι τώρα μπορεί να αποφασίζει η ίδια σχετικά με το αν και πότε θα κάνει παιδιά και πόσα . Μέχρι την ανακάλυψη του αντισυλληπτικού χαπιού και την ευρεία διάδοση των ποικίλων μεθόδων αντισύλληψης, οί γυναίκες ήταν βιολογικά προγραμματισμένες να κάνουν παιδιά και να εξαρτώνται από τους άντρες. Κάτι που δε συμβαίνει πια.

Μόλις τώρα ,αρχίζουμε να κατανοούμε τις αλλαγές που επέφερε στις σχέσεις των δύο φύλων η διάδοση του ελέγχου των γεννήσεων και η σεξουαλική επανάσταση που ακολούθησε. Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο δραματικών αλλαγών και σεξουαλικής έντασης.
Κατά μία έννοια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί άντρες έχουν χάσει τη δουλειά που από αιώνες εξασκούσαν. Κανείς πια δεν τους υπολογίζει σαν προμηθευτές τροφής και προστάτες. Αν και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που πάντα έκαναν, ξαφνικά βλέπουν ότι δεν αρκεί για να είναι η σύντροφος τους ευτυχισμένη. Οί γυναίκες απαιτούν κάτι άλλο, κάτι περισσότερο από αυτό που ζητούσαν οί μητέρες τους.

Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί γυναίκες τώρα κάνουν υπερωρίες. Δεν είναι μόνο μητέρες που φροντίζουν και ανατρέφουν τα παιδιά και ασχολούνται με το νοικοκυριό, αλλά είναι επίσης προμηθευτές τροφής και προστάτες. Δε ζουν πια προστατευμένες από το σκληρό και ψυχρό κόσμο της εργασίας έξω από το σπίτι. Πώς λοιπόν μπορούμε να περιμένουμε από μια γυναίκα να είναι ευδιάθετη, ευαίσθητη και ευχάριστη απέναντι στον άντρα της. όταν μια ώρα νωρίτερα χρειάστηκε να τσακωθεί με κάποιον για ένα ταξί; Ενώ οί γυναίκες σήμερα δεν έχουν πια καμία διάθεση να περιποιούνται τον άντρα τους στο τέλος της ημέρας , οί άντρες εξακολουθούν να επιθυμούν αυτό που επιθυμούσαν και οί πατέρες τους, δηλαδή να τους περιποιείται η γυναίκα τους όταν επιστρέφουν από τη δουλειά.

Οί καιροί έχουν αλλάξει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αλλάξουμε κι εμείς μαζί τους. Πρέπει να βρεθούν νέοι ρόλοι για τους άντρες και τις γυναίκες. Ο άντρας πρέπει να αποκτήσει καινούργιες, διαφορετικές ικανότητες αν θέλει να αισθανθεί ότι η σύντροφος του τον χρειάζεται και τον εκτιμά. Η γυναίκα από την πλευρά της πρέπει να αποκτήσει καινούργιες γνώσεις αν θέλει να συνεχίσει να εργάζεται μαζί με τους άντρες και μετά να επιστρέφει στο σπίτι της και να βρίσκει μια σχέση τρυφερότητας και αγάπης. Για να είναι η γυναίκα δυνατή, διατηρώντας ταυτόχρονα και τη θηλυκότητα της, απαιτούνται νέες ικανότητες.

Τι δεν έχουμε διδαχθεί
Οί μητέρες μας δεν μπορούσαν να διδάξουν στις κόρες τους πώς να εκφράζουν στον άντρα τους τα συναισθήματα τους, ώστε εκείνος να μην αναγκάζεται να πάρει αμυντική στάση, ή πώς να ζητούν βοήθεια με τρόπο ώστε οί άντρες να ανταποκρίνονται θετικά. Δεν ήξεραν πώς να φροντίζουν έναν άντρα χωρίς να τον νταντεύουν ή να τον καταπιέζουν με την υπερβολική τους προσφορά. Ούτε ήξεραν πώς να εκπληρώνουν τις επιθυμίες του χωρίς να θυσιάζουν τις δικές τους. Ήταν ειδικές στο να ικανοποιούν τους άντρες σε βάρος της δικής τους ικανοποίησης
Στην ουσία οί μητέρες μας δεν ήταν σε θέση να διδάξουν τις κόρες τους πώς να είναι θηλυκές και δυνατές συγχρόνως, πώς να στηρίζουν το σύντροφο τους παίρνοντας ταυτόχρονα τη συναισθηματική υποστήριξη που χρειάζονταν οί ίδιες.

Οι πατέρες μας δεν καταλάβαιναν πώς έπρεπε να λειτουργήσουν για να προσφέρουν πραγματικά την κατανόηση και την αλληλεγγύη που ζητούν σήμερα οί γυναίκες. Δε γνώριζαν τα μικρά πράγματα που χρειάζεται η γυναίκα για να νιώθει ικανοποιημένη. Δεν ήξεραν τη σημασία της μονογαμίας και το πόσο σημαντικό είναι να κάνουν τη γυναίκα να αισθάνεται μοναδική. Οί πατέρες μας απλούστατα δεν καταλάβαιναν τις γυναίκες. Χωρίς όμως αυτή την κατανόηση ο σύγχρονος άντρας δεν μπορεί να αναπτύξει τις ικανότητες, που είναι απαραίτητες προκειμένου να πάρει και ο ίδιος την υποστήριξη που χρειάζεται.
Οί γονείς μας δεν ήταν σε θέση να μας διδάξουν τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για να ευδοκιμήσει μια σχέση στο σύγχρονο κόσμο. Και μόνο αυτό αν θυμάστε – ότι δηλαδή δεν μπορούσαμε να διδαχθούμε αυτά τα πράγματα από τις οικογένειες μας – είναι αρκετό για να μπορέσετε να συγχωρήσετε τον εαυτό σας και το σύντροφο σας για τα λάθη που επανειλημμένα έχετε κάνει. Αυτή η μικρή γνώση βοηθά την ελπίδα να ξαναγεννηθεί.

Τι χρειάζονται περισσότερο οί γυναίκες και τι πραγματικά επιθυμούν οί άντρες

Οί γυναίκες συνήθως εκπλήσσονται όταν ανακαλύπτουν ότι οι άντρες απευθύνονται στον ειδικό για να λύσουν τα προβλήματα της σχέσης τους . Τους είναι δύσκολο να πιστέψουν ότι οί άντρες προσπαθούν να βρουν τρόπους για να τις κάνουν ευτυχισμένες και ότι ενδιαφέρονται κι εκείνοι όσο και αυτές για τη βελτίωση των σχέσεων τους. Το πρόβλημα είναι ότι οί παραδοσιακοί τρόποι που χρησιμοποιούν οί άντρες για να πετύχουν το σκοπό αυτό, δε γίνονται κατανοητοί από τις γυναίκες. Αν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στο σπίτι, αυτό που θα ει ένας παραδοσιακός άντρας στην προσπάθεια του να τι είναι να ρίξει το βάρος στη δουλειά του. Αν η σχέση του περνάει κρίση, ο παραδοσιακός άντρας δε θα απευθυνθεί στον ειδικό , θα παρακολουθήσει μαθήματα ή θα αγοράσει ένα βιβλίο που θα αφορά τις επιχειρήσεις ή την επαγγελματική επιτυχία. Γιατί; Επειδή ανέκαθεν ο άντρας ήξερε ότι η σύντροφος του θα ήταν ευτυχισμένη αν ο ίδιος συντηρούσε καλά την οικογένεια.
Αυτή η προσέγγιση ήταν αποτελεσματική στις πρωτόγονες κοινωνίες. Ήταν αποτελεσματική ακόμη και για τους γονείς μας. Για μας όμως δε λειτουργεί καθόλου. Οί γυναίκες της εποχής μας δεν εγκαταλείπουν τους συζυγούς τους επειδή δεν είναι καλοί προμηθευτές τροφής. Τους εγκαταλείπουν επειδή δεν ικανοποιούνται συναισθηματικά από τη σχέση. Όταν ένας άντρας δεν κατανοεί τις ανάγκες μιας γυναίκας , μοιραία εκείνη μένει ανικανοποίητη. Αυτή η αυξημένη δυσαρέσκεια της γυναίκας δημιουργεί στη συνέχεια αρνητικά συναισθήματα και στους άντρες. Οί σύζυγοι δεν εγκαταλείπουν τις γυναίκες τους επειδή δεν τις αγαπούν πια, αλλά επειδή δεν μπορούν να τις κάνουν ευτυχισμένες. Γενικά οί άντρες παραιτούνται από μια σχέση όταν αισθάνονται αδύναμοι να ικανοποιήσουν τη σύντροφο τους. .Αν καταλάβουμε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και για τα δύο φύλα , θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε τη διορατικότητα και τη συμπάθεια που είναι απαραίτητες για να εφαρμόσουμε μια νέα προσέγγιση, που θα μας εξασφαλίσει μια σχέση αμοιβαιότητας και αγάπης.

Γιατί οι σημερινοί άντρες είναι ανικανοποίητοι?

Οί σύγχρονοι άντρες συχνά αισθάνονται εξαπατημένοι, ηττημένοι , μόνοι. Αισθάνονται ότι κανείς δεν τους καταλαβαίνει και δεν εκτιμά τις προσπάθειες τους. Όπως οί γυναίκες, έτσι κι εκείνοι πληρώνουν το τίμημα των δύο επαγγελματικών σταδιοδρομιών που απαιτεί ο γάμος.
Χρόνια πριν, όταν οί άντρες επέστρεφαν από τη δουλειά και έβρισκαν στο σπίτι τη γυναίκα τους που δε δούλευε , αυτή μπορούσε εύκολα να τους δείξει πόσο εκτιμούσε τις προσπάθειες και τις θυσίες τους. Επειδή οί ίδιες δεν ήταν πιεσμένες ήταν σε θέση να τους περιποιηθούν με μεγάλη χαρά, ζητώντας σχετικά λίγα σε αντάλλαγμα. Τώρα όμως ξαφνικά το σπίτι έπαψε να αποτελεί πηγή ανακούφισης για τους άντρες.
Πολλοί άντρες δουλεύουν εξίσου σκληρά ή ακόμη σκληρότερα από τους προγόνους τους κι όμως δεν καταφέρνουν να θρέψουν μόνοι τους την οικογένεια τους. Μη διαθέτοντας πια την αυτοπεποίθηση που θα τους προσέφερε το γεγονός ότι αποτελούν το μοναδικό προμηθευτή τροφής της οικογένειας, σε κάποιο βαθύ συναισθηματικό (και μερικές φορές ασυνείδητο) επίπεδο , αισθάνονται αποτυχημένοι όταν βλέπουν τις γυναίκες τους δυστυχισμένες ή ανικανοποίητες.

Ο κύριος στόχος των αντρών

‘Οταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα, ο κύριος στόχος του είναι να την κάνει ευτυχισμένη . Μέχρι τώρα ο άντρας υπέμενε τον εχθρικό και ανταγωνιστικό κόσμο της δουλειάς, επειδή γνώριζε ότι η γυναίκα του εκτιμούσε τις προσπάθειες και τους αγώνες του. Με δυο λόγια, η ικανοποίηση της γυναίκας αποτελούσε την ανταμοιβή, που έκανε τη δουλειά του άντρα να αξίζει.
Σήμερα, επειδή η γυναίκα εργάζεται πολύ περισσότερο, είναι φυσικό να αισθάνεται συχνότερα ανικανοποίητη. Τώρα πια. στο τέλος της ημέρας, τόσο εκείνη, όσο και ο σύντροφος της αναζητούν την αγάπη και την εκτίμηση. «Δουλεύω εξίσου σκληρά με εκείνον» λέει εκείνη στον εαυτό της. «Γιατί πρέπει εγώ μόνο να του δείχνω ότι εκτιμώ όσα κάνει;» Τώρα η εξάντληση την εμποδίζει να προσφέρει στον άντρα της τη συναισθηματική στήριξη που του αξίζει.
Για τον άντρα, η δυστυχία της γυναίκας του επιβεβαιώνει την αποτυχία του. «Γιατί να προσπαθήσω περισσότερο;» αναρωτιέται. «Έτσι κι αλλιώς, δεν αναγνωρίζει όσα έχω κάνει μέχρι τώρα». Οί βλαβερές συνέπειες αυτής της σχετικά νέας νοοτροπίας έχουν υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τα δύο φύλα .
Όταν οί σύγχρονοι άντρες επιστρέφουν στο σπίτι, αντιμετωπίζουν τις περισσότερες φορές την ήττα και όχι τη νίκη. Η δυσαρέσκεια των συντρόφων τους σημαίνει γι’ αυτούς ότι είναι αποτυχημένοι.

Τι κάνει τις γυναίκες ευτυχισμένες;

Χρόνια πριν, όταν οί γυναίκες ασχολούνταν αποκλειστικά με το σπιτικό τους, απολάμβαναν την υποστήριξη των άλλων γυναικών του περιβάλλοντος τους. Μπορούσαν να σταματήσουν για λίγο τη δουλειά τους και να χαλαρώσουν, συνομιλώντας με τις άλλες γυναίκες μέσα σε μια φιλική ατμόσφαιρα , μακριά από ανταγωνισμούς. Είχαν την πολυτέλεια τον απρογραμμάτιστου χρόνου, που τους επέτρεπε να ασχοληθούν με τη δημιουργία όμορφων πραγμάτων στο σπίτι τους. τον κήπο ή την κοινότητα μέσα στην οποία ζούσαν. Ενδιαφέρονταν για τους άλλους και οί άλλοι ενδιαφέρονταν για κείνες.
Η καθημερινή ρουτίνα καλλιεργούσε τη θηλυκή τους φύση και την αγάπη μέσα στην καρδιά τους. Οί σχέσεις τους, που ξεχείλιζαν από αγάπη και φροντίδα, έδιναν νόημα στην ύπαρξη τους και τις στήριζαν στις αναπόφευκτες κρίσεις της ζωής τους.
Κανείς δεν είχε την απαίτηση από τις γυναίκες να επωμισθούν το διπλό φορτίο της φροντίδας των σχέσεων και της συντήρησης της οικογένειας. Οί άντρες χαίρονταν να συντηρούν την οικογένεια – κάτι που μπορούσαν ακόμη να το καταφέρνουν – και άφηναν τις γυναίκες τους στις δικές τους ασχολίες, δημιουργώντας και διατηρώντας, με αυτόν τον τρόπο, σχέσεις αγάπης. Στον ανταγωνιστικό και ανδροκρατούμενο σύγχρονο κόσμο, η έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις απουσιάζει και για πρώτη φορά στην ιστορία, οί γυναίκες υποχρεώνονται να λειτουργήσουν χωρίς την υποστήριξη του φιλικού θηλυκού περιβάλλοντος.

Απομιμήσεις αντρών
Μια γυναίκα  εξέφρασε τα συναισθήματα της με τον παρακάτω τρόπο:
«Αισθάνομαι σαν απομίμηση άντρα. Η εργαζόμενη γυναίκα δεν έχει ένα επιτυχημένο γυναικείο πρότυπο για να ακολουθήσει. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς απαιτείται από τη γυναίκα να είναι δυνατή και θετική και ταυτόχρονα να κρατά τη θηλυκότητα της. Αισθάνομαι ότι χάνω την επαφή με τον εαυτό μου».
Όταν η γυναίκα υιοθετεί παραδοσιακούς αντρικούς ρόλους, είναι φανερό ότι πολύ δύσκολα θα διατηρήσει τη θηλυκότητα της. Το αυστηρά δομημένο πρόγραμμα εργασίας, η λήψη αποφάσεων με κριτήριο το τελικό αποτέλεσμα και όχι τα συναισθήματα των άλλων, η ανάθεση εντολών και η έλλειψη χρόνου για συζήτηση των ειλημμένων αποφάσεων, ο υπολογισμός στρατηγικών κινήσεων για προστασία από τυχόν επιθέσεις, η σύναψη συμμαχιών βάσει του κέρδους και όχι της φιλίας, η επένδυση χρόνου και ενέργεια; με στόχο το προσωπικό κέρδος και όχι προς όφελος των άλλων – όλα αυτά συμβάλλουν στην κατάπτωση της γυναικείας ψυχής.Ο κόσμος της εργασίας δεν προάγει τη γυναικεία φύση και επηρεάζει με δραματικό τρόπο την ποιότητα των προσωπικών σχέσεων των γυναικών.

Οί γυναίκες στη δουλειά και στο σπίτι

Οί γυναίκες υποφέρουν από άγχος πολύ περισσότερο απ’ ότι οί άντρες, γιατί οί απαιτήσεις της εξωτερικής εργασίας έχουν διπλασιάσει το φορτίο τους. Στη δουλειά οί γυναίκες προσφέρουν όσα και οί άντρες, αλλά όταν γυρίζουν στο σπίτι, ξυπνά το ένστικτο τους κι έτσι συνεχίζουν να προσφέρουν και εκεί.
Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να γυρίσει στο σπίτι, να ξεχάσει τα προβλήματα της ημέρας και να χαλαρώσει, όταν ο εσωτερικός της προγραμματισμός της λέει. «μαγείρεψε , καθάρισε κι άλλο, αγάπησε κι άλλο , μοιράσου κι άλλα , φρόντισε κι άλλο, δώσε κι άλλο, κάνε κι άλλα».
Στο γραφείο η γυναίκα δουλεύει, γιατί συνειδητοποιεί ότι είναι απαραίτητο για να επιβιώσει, ενώ στο σπίτι, δουλεύει επειδή την προτρέπει το ένστικτο της.
Σκεφθείτε το. Δουλειές που κάποτε γέμιζαν τη μέρα μιας νοικοκυράς , τώρα πρέπει να γίνουν μέσα σε λίγες ώρες. Καθώς όλα πρέπει να γίνουν σε συνδυασμό με την προσπάθεια συμβολής στη συντήρηση της οικογένειας , οί γυναίκες δεν μπορούν να διαθέσουν πια αρκετό χρόνο, ενέργεια και υποστήριξη για να ικανοποιήσουν τη βιολογική τους ανάγκη για ένα όμορφο , ειρηνικό σπιτικό και μια αρμονική και υγιή οικογένεια. Νιώθουν πελαγωμένες απ’ όλα αυτά που πρέπει να κάνουν.
Ειτε αυτό το ένστικτο είναι καθαρά βιολογικό είτε πηγάζει από το πρότυπο των μητέρων τους, παραμένει μια πολύ δυνατή παρόρμηση. Πολλές φορές η πίεση αυτή αυξάνεται, όταν οί γυναίκες σκέφτονται να κάνουν παιδιά ή όταν ήδη έχουν παιδιά. Παρόλο που αυτά τα συναισθήματα και τα άγχη τα προκαλούν οί ίδιες οί γυναίκες στον εαυτό τους. βασίζονται στην σημερινή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που οί μητέρες τους δεν είχαν αναγκαστεί να αντιμετωπίσουν τον καιρό που προσπαθούσαν να στήσουν το σπιτικό και την οικογένεια τους . Είναι λοιπόν εξίσου σημαντικό, οί γυναίκες να μάθουν νέους τρόπους για να αντιμετωπίζουν τα σημερινά δεδομένα και οί άντρες να μάθουν νέους τρόπους για να στηρίζουν τις γυναίκες τους.

Οι άντρες στο σπίτι και στη δουλειά

Στο παρελθόν οί άντρες άντεχαν τις πιέσεις του εξωτερικού κόσμου , επειδή γνώριζαν ότι θα επέστρεφαν στο σπίτι τους , στη γυναίκα τους που τους φρόντιζε και τους αγαπούσε. Κατά τη διάρκεια της μέρας εργάζονταν σκληρά, όταν όμως έφτανε το απόγευμα, χαλάρωναν και απολάμβαναν την αγάπη της συντρόφου τους. Δε χρειαζόταν να συνεχίσουν να δουλεύουν για να κερδίσουν την εύνοια της γυναίκας τους.
Όταν η γυναίκα σήμερα εκφράζει την κούραση της στο σύντροφο της, εκείνος αισθάνεται ότι η γυναίκα τον κατηγορεί για το ότι δεν προσφέρει αρκετά ή ότι τον διατάζει να κάνει περισσότερα. Κανένα από τα δύο αυτά μηνύματα δε συμβιβάζεται με τη φύση του, που του υπαγορεύει «Εντάξει, τώρα είσαι στο σπίτι. Χαλάρωσε και απόλαυσε την ανταμοιβή της προσπάθειας σου».Για τους άντρες το σπίτι ήταν πάντα τόπος ξεκούρασης. Για τις γυναίκες ήταν πάντα το κέντρο των δραστηριοτήτων τους.

Για να πάρεις πρέπει να δώσεις

Οί άντρες είναι προγραμματισμένοι να τα δίνουν όλα στη δουλειά τους και όταν γυρίζουν στο σπίτι να παίρνουν. Σε μεγάλο βαθμό οί γυναίκες είναι προγραμματισμένες να δίνουν και να παίρνουν ταυτόχρονα . Τους αρέσει να δίνουν αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να ξαναγεμίζουν τις μπαταρίες τους. Όταν δίνουν χωρίς να παίρνουν , τείνουν να δίνουν ακόμη περισσότερο με αποτέλεσμα να καταλήγουν να αισθάνονται εξουθενωμένες, άδειες και προδομένες
Είναι ευνόητο ότι οί γυναίκες που περνάνε τη μέρα τους σ’ έναν ανταγωνιστικό , ανδροκρατούμενο εργασιακό χώρο, δε λαμβάνουν τη συναισθηματική υποστήριξη που θα τους προσέφερε ένα πιο γυναικείο περιβάλλον. Στη δουλειά τους οί γυναίκες προσφέρουν συνέχεια, χωρίς να βρίσκουν την ανάλογη αναγνώριση και υποστήριξη. Επιστρέφουν εξαντλημένες στο σπίτι , αλλά αντί να ξεκουραστούν, συνεχίζουν να προσφέρουν υπηρεσίες.
Αυτή είναι μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες.. Όταν οί άντρες είναι κουρασμένοι, ξεχνούν τα προβλήματα τους και κάθονται να ξεκουραστούν. Αν η συντροφός τους δεν τους στηρίξει εκείνες τις στιγμές, τότε παύουν κι εκείνοι να προσφέρουν. Αν στη δουλειά τους δίνουν αλλά δεν παίρνουν, τότε όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους αισθάνονται ότι πρέπει να χαλαρώσουν και να πάρουν ή τουλάχιστον να αφιερώσουν λίγο χρόνο στον εαυτό τους..
Αντίθετα , όταν οί γυναίκες δεν απολαμβάνουν την υποστήριξη που τόσο χρειάζονται, αισθάνονται ότι οφείλουν να προσφέρουν περισσότερα και αρχίζουν να σκέφτονται και να στενοχωριούνται για όλα εκείνα τα προβλήματα που δεν μπορούν να λύσουν εκείνη τη στιγμή. Και όσο πιο καταβεβλημένες αισθάνονται , τόσο δυσκολότερο τους είναι να χαλαρώσουν και να παραμερίσουν τις αγγαρείες που δεν μπορούν να κάνουν.
Όταν οι γυναίκες είναι καταβεβλημένες, δυσκολεύονται να αποφασίσουν τι πραγματικά πρέπει να γίνει και τι μπορεί να περιμένει . Μερικές φορές τις επηρεάζουν οί προσδοκίες των μητέρων τους για το πώς θα έπρεπε να είναι ένα νοικοκυριό. Όσο περισσότερο αισθάνονται μόνες και κουρασμένες, τόσο αυτές οί σκέψεις ξυπνούν μέσα τους. Υποσυνείδητα προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις μιας άλλης εποχής, όταν η σύζυγος ήταν αποκλειστικά νοικοκυρά και διέθετε όλο το χρόνο και την ενέργεια της στο σπίτι , προλαβαίνοντας τα πάντα.

Ειδικά όταν μια νέα γυναίκα δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει κάποιον για να τη βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού, ενδέχεται να αισθάνεται ότι δεν προσφέρει αρκετά στο σπίτι της και στην οικογένεια της. Το ένστικτο της της λέει ότι πρέπει να κάνει περισσότερα, αν και στην πραγματικότητα δεν μπορεί να κάνει τα πάντα. Είναι δέσμια ενός ξεπερασμένου προγράμματος , που την αναγκάζει να κάνει μόνη της όλες τις δουλειές του σπιτιού.
Όπως η γυναίκα αισθάνεται ότι είναι δική της ευθύνη να κάνει τα πάντα στο σπίτι μόνη της, έτσι και ο άντρας είναι προγραμματισμένος από την κοινωνία μας να πιστεύει ότι οί δουλειές του σπιτιού είναι πράγματι αποκλειστική ευθύνη της γυναίκας. Όπως είναι δύσκολο για κείνη να χαλαρώσει και να ασχολείται λιγότερο με το σπίτι, είναι εξίσου δύσκολο για κείνον να βρει την ενέργεια για να τη βοηθήσει. Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση μεταξύ των δύο φύλων.

Ο εσωτερικός προγραμματιμός του άντρα του υπαγορεύει ότι η δουλειά του τελειώνει όταν γυρίζει στο σπίτι , ενώ ο προγραμματισμός της γυναίκας την σπρώχνει να προσφέρει περισσότερα .
Οί άντρες δεν είναι τεμπέληδες και οί γυναίκες δεν είναι υπηρέτριες
Για να κατανοήσουμε τα σχήματα συμπεριφοράς που «υπαγορεύουν» τους τρόπους αντιμετώπισης των υποχρεώσεων της οικογένειας , ας παρατηρήσουμε τη διαφορετική συμπεριφορά των αντρών και των γυναικών σε πρωτόγονες κοινωνίες . Οί γυναίκες έμοιαζαν να χαίρονται τη διαρκή προσφορά τους, που συνεχιζόταν ακόμα και το βράδυ. Η συνεχής προσφορά τους έδινε μεγάλη χαρά . Ακόμη και το σούρουπο οι γυναίκες  μιλούσαν μεταξύ τους,   μαγείρευαν, καθάριζαν και έπλεναν , ενώ ταυτόχρονα φρόντιζαν και τα παιδιά τους. Την ίδια ώρα, οί άντρες κάθονταν σ’ έναν κύκλο χαλαρώνοντας από την κούραση της ημέρας, κοιτούσαν σιωπηλά τη φωτιά, τραγουδούσαν, έλεγαν αστεία και ιστορίες ή έπαιζαν παιχνίδια.

Η επιφανειακή παρατήρηση των γυναικών που συνέχιζαν να δουλεύουν αργά το απόγευμα και των αντρών που κάθονταν σιωπηλοί σε έναν κύκλο, θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οί άντρες είναι τεμπέληδες και οί γυναίκες οί υπηρέτριες τους. Αλλά ένα πιο προσεκτικό βλέμμα θα διαπίστωνε ότι οί άντρες έδειχναν μεγάλο σεβασμό στις γυναίκες και ότι οί γυναίκες εκτιμούσαν πολύ τους άντρες τους. Οί άντρες υπηρετούσαν τις γυναίκες με το δικό τους τρόπο και οί γυναίκες τους έδειχναν την εκτίμηση τους υπηρετώντας τους συχνά επέστρεφαν στο σπίτι.

Οι γυναίκες χαίρονταν να προσφέρουν περισσότερα, γιατί ακόμη και μέσα στην ομάδα των γυναικών, η καθεμιά προσέφερε στις υπόλοιπες. Οί άντρες που κάθονταν στη φωτιά δεν ήταν τεμπέληδες. Απλά εκείνη την ώρα έρχονταν αντιμέτωποι με την ένταση της ημέρας και περνούσαν από ένα μεταβατικό του θα τους οδηγούσε πίσω στην οικογενειακή ζωή.
Για να κατανοήσετε την εικόνα αυτή, είναι απαραίτητο να θυμηθείτε ότι οι γυναίκες που δούλευαν το απόβραδο, το πρωί δεν έκαναν «αντρικές δουλειές». Όπως και οί μητέρες τους, προτιμούσαν τις «γυναικείες δουλειές» και δεν ήθελαν τις «αντρικές». Αντίστοιχα, οί άντρες προτιμούσαν τη δική τους δουλειά και δεν ήθελαν να ανακατευτούν με τις «γυναικείες δουλειές». Ήταν μια δίκαιη συμφωνία. Ο καθένας ήταν ευτυχισμένος με τα καθήκοντα του, Οί άντρες δε θεωρούνταν τεμπέληδες ούτε οί γυναίκες υπηρέτριες και όλοι τους απολάμβαναν αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση.

Αντρικές και γυναικείες δουλειές

Ο καταμερισμός της εργασίας σε μια πρωτόγονη φυλή. αλλά ακόμη και στην εποχή των πατεράδων μας, ήταν πολύ σαφέστερα .καθορισμένος σε σύγκριση με τη σημερινή εποχή, Όταν οι άντρες έκαναν τις αντρικές δουλειές και οί γυναίκες τις γυναικείες , οί γυναίκες δεν είχαν την απαίτηση οί άντρες να εργάζονται και στο σπίτι. Γνώριζαν ότι η δουλειά τους έξω από το σπίτι ήταν άβολη, επικίνδυνη και απαιτητική. Όταν επέστρεφαν στο σπίτι, οί γυναίκες αναγνώριζαν τις προσπάθειες τους και κατανοούσαν την ανάγκη τους να ξεκουραστούν πριν ξαναγυρίσουν στο χώρο εργασίας τους. Οί γυναίκες χαίρονταν να στηρίζουν τους άντρες τους με αυτόν τον τρόπο. Όταν οί άντρες στις αρχαίες κοινωνίες έφευγαν για κυνήγι, οι γυναίκες κάθονταν με ευχαρίστηση στο σπίτι και φρόντιζαν τις οικογένειες και τους φίλους τους. Ήταν ευτυχισμένες με τις «γυναικείες ασχολίες» τους, αρκεί να μην ένιωθαν απομονωμένες από τον περίγυρο τους. Ήθελαν να αισθάνονται τη στήριξη των φίλων τους. Οί γυναίκες έμαθαν να βλέπουν τους άντρες σαν προμηθευτές τροφής και προστάτες, τίποτα περισσότερο. Αυτό τους έφτανε και δε ζητούσαν κάτι παραπάνω.
Οί γυναίκες υιοθέτησαν έναν πρακτικό τρόπο ζωής κάνοντας τα πάντα μέσα στο σπίτι, επειδή ποτέ δεν ήξεραν πότε θα επέστρεφαν οί άντρες τους από το κυνήγι. Αυτό το πέτυχαν στηρίζοντας η μία την άλλη. Στην εποχή μας αυτή η αλληλοστήριξη των γυναικών απουσιάζει, με αποτέλεσμα την πρόωρη κόπωση και απογοήτευση.

Οί άντρες έχουν ανάγκη την εκτίμηση και την αναγνώριση της συντρόφου τους, επειδή έτσι συντηρείται η αντρική πλευρά τους. Οί γυναίκες χρειάζονται την επικοινωνία με το σύντροφο τους, γιατί έτσι τρέφεται η θηλυκή τους πλευρά.
Εάν κατανοήσουμε ότι οί άντρες επιδιώκουν την αναγνώριση και οί γυναίκες την επικοινωνία. έχουμε θέσει τις βάσεις για μια σχέση που θα ικανοποιεί και τους δυο.

Δημήτρης Μπούκουρας

Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής

LICENSE του Πανεπιστημίου X – NANTERRE των Παρισίων , Τμήμα Ψυχολογίας .
Μεταπτυχιακές Σπουδές MAITRISE του ιδίου Πανεπιστημίου , Τμήμα Ψυχολογίας .
C.E.S. στην Κλινική Ψυχολογία .
C.E.S. στην Ψυχοπαθολογία .
Αναγνώριση των Γαλλικών Πτυχίων από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών .
STAGE δύο ετών στην Ψυχοπαθολογία του Παιδιού , στις Ψυχολογικές Αντιδράσεις στις Οργανικές Παθήσεις , στο Νοσοκομείο SALPETRIERE , Παρίσι .
STAGE Άσκησης Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοπαθολογίας Ενηλίκων στο SAINT-MAURICE , Νοσοκομείο ESQUIROL – FRANCE .
STAGE Νοσοκομειακού Επισκεπτηρίου Νοσηλείας Ασθενών στη SERVICE DU DR. DUCHE , νοσοκομείο SALPETRIERE .
STAGE δύο ετών Θεωρητικών και Κλινικών Παρουσιάσεων στο Νοσοκομείο SAINT – ANNE υπό τον Καθηγητή ROGER DOREY .
Συμμετοχή σε Πρακτικές Ασκήσεις Ψυχοδράματος υπό τον Καθηγητή DIDIER ANZIEU .