Είναι αλήθεια ότι ο μεγάλος κίνδυνος για έναν ασθενή με κολπική μαρμαρυγή είναι η αιμορραγία που μπορεί να παρουσιάσει εξ αιτίας της αντιπηκτικής αγωγής που παίρνει είχε από το γαστρεντερικό σύστημα είτε στον εγκέφαλο προκαλώντας εγκεφαλικά επεισόδια.
Αυτό το πολύ σοβαρό θέμα εξετάστηκε αναλυτικά σε ένα διαδυκτιακό σεμινάριο που έγινε από την Ελληνική καρδιολογική εταιρεία και την συμμετοχή εξεχόντων καθηγητών ειδικών στο θέμα.
Συγκεκριμένα ο καθηγητής κ. Σ. Ξυδώνας ανέφερε ότι η αντιπηκτική αγωγή πρέπει να δίνεται με προσοχή λόγω του αιμορραγικού κινδύνου και του φόβου πρόκλησης βλαβών στο γαστρεντερικό σύστημα αφού βέβαια ληφθεί υπόψιν το βάρος του ασθενή. Πρέπει να γίνεται συχνά εξέταση για θρομβοεμβολικά επεισόδια. Βέβαια η κρεατινίνη πρέπει να ελέγχεται πολύ συχνά από φόβο μήπως ο ασθενής χάνει βάρος εξ αιτίας κάποιας αιμορραγίας.Όμως παρά τον φόβο ούτε στο 1/3 των ασθενών δεν παρουσιάζονται αιμορραγίες σε ασθενείς άνω των 75 ετών που είναι και η πλέον επικίνδυνη ομάδα.Μεγάλο όμως έιναι το όφελος σε ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτική αγωγή για την αποφυγή εγκεφαλικών επεισοδίων.
Το ΄δυσκολο είναι η δοσολογία των φαρμάκων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή και παράλληλα ή μεμονωμένα νεφρική ανεπάρκεια ή δυσλειτουργία. Όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία του ασθενή τόσο δυσκολότερο είναι το πρόβλημα. Τα περισσότερα φάρμακα δίνονται και για την καρδιακή ανεπάρκεια. Η προσοχή πρέπει να δίνεται στην ηπατική λειτουργία. Οι ασθενέις άνω των 80 ή 85 ετών χρειάζονται από τον θρομβοεμβολικό κίνδυνο.
Ο καθηγητής κ. Μ. Κουτούζης τόνισε ότι μια εγκεφαλική αιμορραγία απειλεί τη ζωή του ασθενή. Η μετάγγιση δεν έιναι συχνά λύση . Στο 1,87% ειναι η μέση ενδονοσοκομειακή θνητότητα μετά από ένα τέτοιο επεισόδιο.Η θνητότητα 7πλασιάζεται αν γίνει μετάγγιση.
Η μεγάλη ηλικία η υπέρταση και τα εγκεφαλικά επεισόδια ειναι το πιο επικίνδυνο τρίπτυχο.Τριπλασιάζεται ο κίνδυνος να χαθεί η ζωή από αιμορραγία. Τα νεώτερα αντιπηκτικά βοηθούν τους ασθενείς ώστε να υποβληθούν σε αγγειοπλαστική. Σε ένα οξύ στεφανιαίο επεισόδιο μπορεί να τοποθετηθεί στεντ το οποίο πλέον είναι πιο λεπτό ενώ παράλληλα δεν διακόπτεται η αντιπηκτική αγωγή παρά μόνο αν υπάρχει υψηλός κίνδυνος.
Η ασπιρίνη, χορηγείται μόνο αν παρουσιαστεί θρόμβωση στο στεντ. Φυσικά το μέλλον των ασθενών έιναι υπό συνεχή έλεγχο αν και δεν είναι όλοι οι ασθενείς ίδιοι.
Ο καθηγητής κ. Φραγκάκης τόνισε ότι τώρα πια είναι μια κάποια λύση η τοποθέτηση της TAVI βαλβίδας που δεν έιναι μεταλλική. Η στένωση της αορτικής βαλβίδας στην κολπική μαρμαρυγή είναι πάντα μια απειλή. Φυσικά στις μεγαλύτερες ηλικίες πρόβλημα είναι οι συνοσηρότητες. Δύο πράγματα κάνουν την κολπική μαρμαρυγή η θρόμβωση και τα στέντ που ενεργοποιούν τα αιμοπετάλια. Γι αυτό ακολουθούνται οι προσθετικές βαλβίδες.
Τέλος ο κ. Φουκαράκης ολοκληρώνοντας την ημερίδας ανέφερε ότι ένας στους 4 ασθενείς παθαίνει και δεύτερο αιμορραγικό επεισόδιο. Η θνησιμότητα ανέρχεται από το 14 έως το 30%.Και το 7,5% παρουσιάζει και κάποιο παράλληλο καρδιαγγειακό σύμπτωμα. Το 82% των ασθενών παρουσιάζουν και επιπλέον παράγοντες κινδύνου
