Η οσφυαλγία δεν είναι πάθηση αλλά σύμπτωμα που υποδηλώνει κάποια λειτουργική διαταραχή στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Στην οσφυαλγία ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή της μέσης (στο ύψος των νεφρών). Οξεία οσφυαλγία ονομάζουμε τον αιφνίδιο πόνο στην περιοχή της μέσης και χρόνια οσφυαλγία την παραμονή του πόνου στην περιοχή για περισσότερο από τρεις μήνες. Στατιστικές μελέτες υπολογίζουν ότι 60 – 80% του πληθυσμού παρουσιάζει σε κάποια στιγμή της ζωής του οξεία οσφυαλγία χωρίς πάντα να είναι εφικτό να εντοπιστούν τα ακριβή αίτια. Το πιο συνηθισμένο αίτιο οσφυαλγίας είναι η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου (δισκοκήλη). Η συχνότητα εμφάνισής της κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου υπολογίζεται ότι φτάνει μέχρι και το 3% του γενικού πληθυσμού.
Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου εκτός από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του πάσχοντα συνεπάγεται σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις καθώς αφορά κυρίως άτομα νεαρών και παραγωγικών ηλικιών (30 – 50 ετών).
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΗΛΗΣ ΔΙΣΚΟΥ
Φυσικά κάθε πόνος στη μέση δεν αποτελεί δισκοκήλη. Το ιδιαίτερο κλινικό χαρακτηριστικό της κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι η ξαφνική και έντονη οσφυαλγία και συχνά η ισχιαλγία (πόνος στο πίσω μέρος του μηρού και της γάμπας, που πολύ συχνά φτάνει και στα δάκτυλα του ποδιού). Ο πόνος αυξάνει με τη βάδιση, τις κινήσεις, τον βήχα και την έντονη σωματική προσπάθεια. Σπανιότερα παρατηρούνται και υπαισθητικά συμπτώματα από τα κάτω άκρα, αδυναμία των κάτω άκρων καθώς και ορθοκυστικές διαταραχές.
ΠΩΣ ΠΡΟΞΕΝΕΙΤΑΙ Η Κήλη Δίσκου (δισκοκήλη);
Η σπονδυλική μας στήλη αποτελείται από 33 – 34 σπονδύλους, τον ένα επάνω από τον άλλο. Ανάμεσα στους σπονδύλους υπάρχουν οι δίσκοι οι οποίοι παίζουν τον ρόλο αρθρώσεων στηρίζοντας τους σπονδύλους και επιτρέποντάς τους μία κινητικότητα και με αλλαγές σχήματος κατά τις κινήσεις εξασφαλίζουν ίση κατανομή πιέσεων στον υποκείμενο σπόνδυλο.
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελεί μια εκ πρώτης όψεως απλή κατασκευή που επιτελεί μια εξαιρετικά σημαντική λειτουργία: επιτρέπει την κίνηση μεταξύ των σπονδύλων ώστε η σπονδυλική στήλη να μπορεί να κάμπτεται και να περιστρέφεται. Παράλληλα, λειτουργεί σαν ‘αμορτισέρ’ μεταξύ των σπονδύλων απορροφώντας τους κραδασμούς.
Ο δίσκος από τη φύση του στερείται δικών του αγγείων και προοδευτικά έχει την τάση να αφυδατώνεται, να συρρικνώνεται, να γίνεται λιγότερο εύκαμπτος και να εκφυλίζεται. Η διαδικασία αυτή ξεκινά από την ηλικία των 12 περίπου ετών και γίνεται εμφανής στην ηλικία των 30. Η συστηματική άσκηση αποτελεί το βασικό τρόπο συντήρησης των δίσκων και ανάσχεσης της διαδικασίας γήρανσης και εκφυλισμού τους.
Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στην Βοστόνη από τους Mixter & Barr το 1934 και περιγράφεται επιστημονικά ως «η προβολή τμήματος του δίσκου μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα». Η δημιουργία κήλης προξενεί πιέσεις προς την παρακείμενη νευρική ρίζα, προκαλώντας έντονο πόνο.
