Συχαίνομαι τα νοσοκομεία δεν θέλω να ξέρω ούτε πού βρίσκονται είναι όμως κάποιοι άνθρωποι που είναι άρρωστοι και τα έχουν ανάγκη και πάνε εκεί για να γιατρέψουν το σώμα τους . Όταν όμως είναι άρρωστα τα συναισθήματα τι κάνουμε? πως αγωνιζόμαστε για την γιατρειά αυτού που δεν φαίνεται εύκολα με την πρώτη ματιά?
Σπάνια οι δημοσιογράφοι παινεύουν δημοσιογράφους μέσα τους όμως υπάρχει ένα σαράκι ζήλιας για κάποια κείμενα κάποια ρεπορτάζ και λες μέσα σου αν και να το είχα γράψει αυτό εγώ.
Ένα τέτοιο ρεπορτάζ στο περιοδικό Esquire ήταν αφορμή για μια ταινία θα έλεγα άλλη μια επιτυχία αν και χωρίς δράση του Τομ Χάνκς.
Ένας υπέροχος γείτονας ή αλλιώς A bieaktiful day in the Neighborhood είναι μια ταινία που παίζεται αυτό τον καιρό στους κινηματογράφους και μπορεί να μας κάνει δωρεάν ψυχοθεραπεία και να στρέψει το βλέμμα μας προς τα μέσα και να περιπλανηθεί σ αυτόν τον άγνωστο κόσμο μέσα στο οποίο ζούμε. Να κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή όπως ο ήρωας και να θυμηθούμε όλους αυτούς που μας αγάπησαν και τους αγαπήσαμε και μας έκαναν καλύτερους ή μας διαμόρφωσαν σαν ανθρώπους.
Να γίνουμε καλύτεροι γονείς όχι οι καλύτεροι ούτε οι τέλειοι αλλά λίγο καλύτεροι. Να σηκωθούν και οι άντρες να πάρουν το ρόλο μιας κουρασμένης μαμάς που σηκώνεται για πολλοστή φορά μέσα σε μια νύχτα όταν ακούει το κλάμα του μωρού της.
Ας μιλήσουμε με όσους έχουμε τσακωθεί έστω για ένα γεια τι κάνεις, και ας δώσουμε μια μεγάλη αγκαλιά στους γονείς μας όσοι είναι στη ζωή. Ας συγχωρέσουμε τις όποιες αστοχίες τους, κι αυτοί δεν ήταν τέλειοι φθαρτοί όπως όλοι είναι. Και τέλος ας μιλήσουμε ανοιχτά για το θάνατο.
Ξέρω είναι άβολο τραγικά άβολο αλλά ανθρώπινο και αναπόφευκτο και το μόνο σίγουρο. Ας μάθουμε ότι αν η ζωή ήταν με σκαμπανεβάσματα στο τέλος κάθε καλό πληρώνεται και κάθε κακό το ίδιο. Σημασία έχει να πας ταμείο.
Ο ήρωας έμαθε στο κοινό κάτι που πολλοί δημοσιογράφοι μεταξύ των οποίων κι εγώ ξέρουμε πως η γραφή η δημοσιογραφία λυτρώνει πάνω απ όλους εμάς.
Γιατί διαβάζετε μια κριτική ταινίας σε ένα ιατρικό site? μα γιατί η ταινία αυτή είναι θεραπεία και μάλιστα ανέξοδη δωρεάν και μιλάει για το άνοιγμα των συναισθημάτων μας. Αυτά που αν τα κρατάμε μέσα μας γίνονται στίγματα και τα στίγματα αρρώστιες.
Ενας από τους ήρωες αρχίζει να μιλάει για την οικογένεια και τα παιδιά που άφησε και έφυγε μακριά από δειλία και φόβο μετά από ένα έμφραγμα. Πολύ αργά αλλά κάτι είναι κι αυτό αφού έχει ισορροπήσει μέσα τους και έξω του τα στοιχεία που τον απαρτίζουν.
Στόχος να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας και να πούμε την πολύτιμη συγνώμη.
Η ταινία δεν είναι τίποτα άλλο από την ιστορία ενός παρουσιαστή που ασχολείται με ιστορίες της γειτονιάς κυρίως των μικρών παιδιών που αγγίζουν όμως πάρα πολύ τους μεγάλους και μέσα σε μια συνέντευξη τελικά έκανε το ψυχογράφημα του δημοσιογράφου. Και αντί να κάνει την εξομολόγησή του απλά ο δημοσιογράφος έκανε το λουτρό της προσωπικής του κάθαρσης.
Σπάνια μια συνέντευξη έχει τέτοια κατάληξη αλλά συμβαίνουν κι αυτά όταν ο συνεντευξιαζόμενος είναι ένας σχεδόν ζωντανός άγιος και τον ενδιαφέρουν άνθρωποι περίπου σαν εμάς δηλαδή με πληγές που τους έφτασαν στην καταστροφή και το χείλος της εσωστρέφειας.
Όλοι εμείς σε κάθε συνέντευξη προσπαθούμε μια κάθαρση λίγοι την πετυχαίνουμε όμως ο παρουσιαστής Τομ Χάνκς ξέρει τα μονοπάτια και εξομολογεί τον καλό δημοσιογράφο που ξεκίνησε για να γράψει ένα απλό αρθράκι των 400 λέξεων και κατέληξε σε πρωτοσέλιδο εξώφυλλο των 10.000 λέξεων.
Είναι συνεντεύξεις που δεν σου γεμίζουν το μάτι και λες πως αναλώνεσαι άδικα σε κάτι πολύ απλό σε κάτι που ίσως να μην είναι και του επιπέδου σου. Κι όμως εκεί είναι που λάμπει το Αστέρι της Βηθλεέμ για να θυμηθούμε μηνύματα των ημερών που μόλις γιορτάσαμε. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα αυτή την ταινία όχι μόνο για εσάς αλλά για να έχουμε όλοι καλύτερους γείτονες. Σας το εύχομαι από καρδιάς.
