Πότε νοιώθεις ότι γερνάς τελικά; όχι πάντως όταν αρχίσουν οι πόνοι στη μέση ή όταν αρχίσεις να χρησιμοποιείς όλο και συχνότερα το βιβλιάριο υγείας ή τον ΑΜΚΑ σου. Όχι δεν είναι αυτό το καμπανάκι του περάσματος του χρόνου.
Είναι όταν ξαφνικά βλέπεις περισσότερα κεράκια στην τούρτα γενεθλίων σου που μόνο εσύ ξέρεις πραγματικά τι σημαίνουν, και από όσα θα είχε ένα μανουάλι.
Ούτε τότε είναι τόσο τραγικά τα πράγματα. Γερνάς πολύ απλά όταν οι αναμνήσεις σου είναι περισσότερες από τα όνειρά σου.
Ναι τότε που σταματάς να βγάζεις άλλες φωτογραφίες και βλέπεις παλιές τότε που ζούσε η μαμά τότε που ήσουν με τον μπαμπά σου με όλο το σόι παππούδες γιαγιάδες με κόσμο από την οικογένεια. Τότε που δεν τα έβλεπες όλα αυτά ως κάτι σπουδαίο, αλλά σαν κάτι φυσικό. Τώρα όμως έχεις αποστασιοποιηθεί και οι παλιές φωτογραφίες γίνονται μέλλον και αναμνήσεις και γίνεσαι μέρος τους κιτρινισμένο.
Και κάτι άλλο όταν ανοίγεις παλιά ντουλάπια και βλέπεις ότι μάζευες για χρόνια ένα χαρτάκι αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά που ήθελες να τα έχεις σε αρχεία ίσως και κάποια δικά σου κομμάτια που σε κάνουν περήφανο ή περήφανη. Τότε γερνάς. Όταν αρχίσεις και τα πετάς όλα αυτά και λες ότι δεν πρόκειται να τα κάνεις ποτέ τίποτα και δεν αφορούν στο κάτω κάτω της γραφής κανέναν άλλον εκτός από εσένα και ίσως ούτε όλο σου το είναι αλλά ένα μικρό κομμάτι περισσότερο συναισθηματικό. Τότε γερνάς και δεν είναι ότι γερνάς αλλά ότι η ανάμνηση σε πληγώνει και τα όνειρα στενεύουν τους ορίζοντές τους.
Στην αρχή αν είσαι ταξιδιάρικη ψυχή θέλεις να κάνεις ταξίδια μακρινά καμιά Λατινική Αμερική Ιαπωνία Κίνα Ινδία, άντε και καμιά Σκανδιναβία. Στη συνέχεια “ξεπέφτεις” στην Ευρώπη και προσπαθείς να σε πείσεις ότι αυτή έχει την γηραιά αξία πια και μετά πως φτάνεις και απλά λες να προλάβω να δω την Ελλάδα ειδικά τα νησιά που είναι πάμπολλα. Και σε λίγα χρόνια σκέφτεσαι να αποσυρθείς στο εξοχικό που να τρέχεις λες και να κουράζεσαι και να αγχώνεσαι και τότε ακόμα και αυτό το εξοχικό σου φαίνεται βουνό.
Το επόμενο βήμα ξέρεις τι είναι? να το πουλήσεις ή να το αφήσεις σε κάποιον δικό σου γιατί ακόμα και τα μάτια σου έχουν γεμίσει εικόνες νοιώθεις κουρασμένος δεν θες φσαρία δεν αντέχεις τη ζέστη ούτε τους πολλούς ανθρώπους.
Αν νοιώσεις έτσι σήκω και αυτοχασστουκίσου τώρα άμεσα. Πες στον εαυτό σου να το ακούσει μη βλέπεις πίσω μόνο μπροστά γιατί η ζωή είναι καθήκον.
Σχεδίασε μεγάλα και μακρινά ταξίδια ακόμα και επί χάρτου. Αυτά θα έχουν αξία γιατί η καρδιά και το μυαλό έτσι ανανεώνουν τα κύτταρά τους και μένεις όχι ζωντανός αλλά νέος.
