Φτάνει να το σκεφτείς και έγινε είχε πει ο γέρος γλάρος ο δάσκαλος στο νεαρό γλάρο Ιωνάθαν. Είναι η πίστη στο μπορείς αλλά και στο ότι γίνεται. Προχωράς πέρα από το ικανό και από την πίστη φτάνεις ξαφνικά στο ανέφικτο στο θαύμα.
Ακόμα και στην ιατρική κοινότητα εκεί όπου όλα τα φαρμακευτικά και ιατρικά μέσα υπάρχουν καταστάσεις όπου κανείς δεν θα περίμενε να εξελιχθούν έτσι, ή τέλος πάντων θα ανέμενε μια άλλη εξέλιξη όπως τονίζει η ψυχολόγος κα Νάντια Μάλλιου. Στην μη αναμενόμενη ιατρική εξέλιξη αποδίδεται η λέξη θαύμα. Όταν δεν εξηγείται θρησκευτικώς αποδίδεται αυτό το ίδιο το θαύμα στη δύναμη του μυαλού και το πόσο αυτό μπορεί να δράσει άμεσα. Η πίστη δεν είναι κάτι μετρήσιμο δεν μπορούμε να κάνουμε έρευνα και με κάποιο τρόπο να τη βάλουμε σε καλούπι μέτρησης όμως αν και κάτι άυλο ωστόσο είναι υπαρκτό. Είναι κομμάτι μέσα στη ζωή μας.
Την εκλαμβάνουμε εκ του αποτελέσματος και είναι θέμα απόδοσης. Ειδικά σε θέμα υγείας και σε έκβαση μιας δύσκολης κατάστασης, φαίνεται ότι λειτουργεί και μάλιστα ως κινητήριος μοχλός. Δίνει άλλο κουράγιο και δύναμη η πίστη, να παλέψουμε κι άλλο για το κάθε τι πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για την υγεία μας. Μας ωθεί να αντέξουμε κι άλλο. Με κάθε μέσον μας κινητοποιεί εσωτερικά, με κομμάτια αντοχής που διαφορετικά να μας εγκατέλειπαν νωρίς στην πορεία μας. Είναι σημαντικό να προσδοκούμε κάτι.
Είναι φορές που στο κομμάτι αυτό της πίστης και στο τι μπορεί να κάνει αυτή, εκπλήσσουμε ακόμα και τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Ο αντίλογος μόνο είναι ότι δεν πρέπει να δημιουργούνται φρούδες ελπίδες ή ευσεβείς πόθοι. Ειδικά στον ασθενή είναι πάρα πολύ ευαίσθητη η ισορροπία. Δηλαδή να μην πιστέψει ο ασθενής σε κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Ωστόσο πιστεύεται όπως λέει η κυρία Μάλλιου ότι το πιστεύω μας μπορεί να μας βάλει, σε κινητοποίηση και να μας κάνει να αντέξουμε και πόνους και θεραπείες δύσκολες και συχνά επώδυνες. Τελικά είναι θέμα ανθρώπου, εξατομικευμένο εντελώς, το πώς λειτουργεί του καθενός το μυαλό για να πιστέψει σε κάτι.
Δεν είναι αυτό το νεύμα του γιατρού που σε χτυπάει στη πλάτη και σου λέει «έλα έλα ησύχασε μπορεί να γίνει και κανένα θαύμα». Είναι περισσότερο μέσα στην ανθρώπινη υπόσταση.
Είναι φορές που και η επιστήμη μένει με τα μάτια και το στόμα ανοιχτά και σηκώνει τα χέρια ψηλά χωρίς να βρίσκει εξήγηση για το λεγόμενο θαύμα. Έχουμε περιστατικά υγείας με καθόλου καλή πρόγνωση και τελικό στάδιο σε κάθε νόσο, και οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξηγήσουν την ανάκαμψη του ασθενή. Δεν υπάρχει εξήγηση για την εξέλιξη αυτή του ασθενή. Αναρωτιούνται και οι ίδιοι οι γιατροί πως ο ασθενής ανέκαμψε.
Δεν μπορεί και η ιατρική να δίνει με σαφήνεια και σιγουριά την εξέλιξη της ασθένειας ακόμα και σε κάποιον που παίρνει απλά ένα φάρμακο. Σε άλλον έχει άριστα αποτελέσματα σε κάποιον καμία αντίδραση του οργανισμού. Ποντάρουμε πια πολύ στη δύναμη και τη θέληση του ασθενή. Είναι φορές που ανατρέπει την ασθένεια ή ενώ ζει με αυτήν δημιουργεί μεγάλη παράταση ζωής ίσως και με καλή ποιότητα. Και τότε λέει η επιστήμη ναι πρόκειται περί θαύματος. Δεν το αποκλείει εντελώς αλλά το βλέπει με φειδώ και δεν επενδύει σε αυτό. Η ιατρική κοινότητα βλέπει μόνο την πραγματική διάσταση και καλώς κάνει. Δεν θέλει να κάνει λανθασμένες εντυπώσεις σε κανέναν. Ούτε όμως έχει και τα ιατρικά δεδομένα για να εξηγήσει το θαύμα.
Η κα Μάλλιου τονίζει ότι κατά την άποψή της η πίστη μπορεί να ενδυναμώσει κατά πολύ τη θεραπεία και την αποτελεσματικότητά της. Για άλλους είναι η πίστη η θρησκευτική, για άλλους είναι η εγρήγορση του μυαλού σε αυτό που συμβαίνει και να πασχίζει στο να είναι καλά, να ζει τη στιγμή και να είναι παρών στην ίδια τη ζωή.
Είναι φορές που κάποιοι πιστεύουν σε κάποιο καλό που μπορεί να τους συμβεί ε και τελικά συμβαίνει. Η πίστη μπορεί να βάλει τον ασθενή να κινητοποιεί όλη του την ενέργεια και πνευματικότητα.
Οι ίδιοι οι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις λένε ότι η πίστη τους βοηθάει πολύ στη διαχείριση του χρόνιου πόνου. Ακόμα και οι εναλλακτικές θεραπείες η φυσιοθεραπεία η κινησιοθεραπεία είναι οι πρώτες επιλογές αλλά οι πιστεύοντες το καταφέρνουν καλύτερα. Τονώνουν και κινητοποιούν εσωτερικές διεργασίες διά της πίστης.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι το ανθρώπινο μυαλό έχει ανεξάντλητη δύναμη. Η δύναμη αυτή βοηθάει σε απίστευτες επιτυχίες και το αποδεικνύουν οι ίδιοι οι άνθρωποι που το ομολογούν. Η δύναμη του μυαλού δεν έχει απλώς θεραπεύσει κάποιους αλλά είναι φορές που τους έχει βγάλει αλώβητους και από φυσικές καταστροφές, όπως φωτιές πλημμύρες σεισμούς πολέμους. Είναι αυτοί που έχουν επιβιώσει στα δύσκολα. Άνθρωποι που έχουν βιώσει ψυχικό τραυματισμό, έχουν επιβιώσει και παραμένουν υγιείς αποδεικνύοντας ότι η δύναμη του μυαλού ως πηγή παραμένει αστείρευτη.
Το μυαλό συντηρεί κάποιον να κάνει απίστευτης δυσκολίας πράγματα, είναι κινητήριος μοχλός.
Ένα δυνατό μυαλό μπορεί να κινήσει ένα ασθενές σώμα. Ας μην ξεχνάμε τον Χόκινς που κουνώντας μόνο κάποιο δάχτυλο και με τη βοήθεια της επιστήμης στερέωσε θεωρίες και απέδειξε τα πλέον δυσνόητα πράγματα. Δεν είναι ο μόνος. Δείτε αθλητές που τους λείπουν κομμάτια του σώματός τους και όμως γίνονται μέχρι πρωταθλητές ή εργάζονται το ίδιο επιτυχημένα με απολύτως αρτιμελή άτομα.
Η Κατερίνα Βρανά μια εξαιρετική ηθοποιός show woman που πέρασε από εγκεφαλικό και όμως κάνει μοναδικές παραστάσεις. Πέρασε και περνάει δύσκολες καταστάσεις και όμως το παλεύει.
Τώρα για τις άγιες ημέρες που περιμένουμε να περάσουμε όλοι, όσοι πιστεύουν να ξέρετε ότι η πίστη μας ειδικά τώρα τρέφεται από την εσωτερικότητα και την ευκαιρία να κάνουμε έναν ενδοστοχασμό, να φροντίσουμε λίγο το μυαλό μας, και να καθαρίσουμε λίγο από τοξικές σκέψεις. Η πίστη φροντίζεται όταν καθαρίσουμε το μυαλό μας και το φροντίσουμε πρώτα αυτό. Να βοηθήσουμε το είναι μας να είναι καλά. Έχει νόημα και η νηστεία προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν νηστεύουμε μόνο για να καθαρίσουμε το σώμα μας, αλλά και να νηστέψουμε από κακίες και μίση. Να γίνουμε λίγο πιο πνευματικοί. Το μυαλό με την πίστη μας είναι εκεί για να μας βοηθάει άρα είναι πηγή δύναμης για εμάς.
Όσοι δεν πιστεύουν να φροντίσουν να είναι πιο ήρεμοι με τη δύναμη της πίστης στο μυαλό τους πια. Να ξέρουμε ότι η δουλειά πρέπει να γίνεται προς τα μέσα. Δεν είναι μη πιστεύοντες αλλά πιο δύσπιστοι άλλωστε όλοι κάπου πιστεύουν. Κάπως βρίσκουν την εσωτερική τους δύναμη και κάνουν αναστοχασμό και μεριμνούν για το μέσα τους. Στα δύσκολα κάπου εναποθέτουμε ελπίδες κάπου αναζητούν δύναμη.
