Πολλοί πιστεύουν ότι ο διαλογισμός είναι αυτοσυγκέντρωση. Σε ένα επίπεδο, υπάρχει μια δόση αλήθειας, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.Επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι κάνουμε 60.000 σκέψεις την ημέρα. Οπότε αν πούμε ότι κλείνουμε τα μάτια και αυτοσυγκεντρωνόμαστε στο κενό, προσπαθώντας να μην σκεφτόμαστε, είναι κάτι που μοιάζει μάλλον απίθανο, και ακατόρθωτο. Ειδικά για μας που ζούμε στο Δυτικό πολιτισμό και τρόπο ζωής. Και πέρα από το πόσο απίθανο είναι να γίνει κάτι τέτοιο, όλη αυτή η προσπάθεια μη σκέψης, δημιουργεί στο σύστημα μας, ένταση. Γιατί κάθε προσπάθεια, φέρνει ένταση Και η μη επίτευξη του στόχου, (μη σκέψης), απογοήτευση
.
Με αποτέλεσμα ο Διαλογισμός να μην είναι ένα εργαλείο χαλάρωσης, ανανέωσης, ξυπνήματος της ενέργειας μας κ.α., αλλά κάτι ακατόρθωτο που μας τρώει ενέργεια αντί να μας δίνει.
Ο Διαλογισμός μπορεί να υπάρξει μόνο με την παρατήρηση. Η απλή παρατήρηση δεν φέρνει καμία ένταση. Διότι η παρατήρηση είναι κάτι φυσικό, δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια. Είναι εκεί και συμβαίνει από μόνη της. Όταν καθόμαστε κοντά στην θάλασσα, και παρατηρούμε τα κύματα, αυτό δεν μας δημιουργεί ένταση, το αντίθετο, μας χαλαρώνει και μας αναζωογονεί αφάνταστα. Έτσι και στον Διαλογισμό, απλά παρατηρούμε. Κλείνουμε τα μάτια και παρατηρούμε ότι είναι εκεί. Αν υπάρχουν σκέψεις, απλώς παρατηρούμε τις σκέψεις.
Απλώς τις κοιτάμε σαν να παρατηρούμε μια ταινία. Και η παρατήρηση δημιουργεί απόσταση από τις σκέψεις. Δεν εμπλεκόμαστε και συνεχίζουμε την ιστορία. Δεν ταυτιζόμαστε, αλλά έχουμε μια απόσταση από αυτές.
Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν, είναι σύννεφα στον εσωτερικό μας ουρανό. Έχουν αρχή και τέλος, και μετά από κάθε τέλος, δημιουργείται ένα κενό διάστημα. Υπάρχει μια διαδοχή, σκέψη… κενό… σκέψη. Στην αρχή είναι πολύ μικρό, αλλά υπάρχει. Αρχίζουμε να γινόμαστε συνειδητοί και να παρατηρούμε το κενό διάστημα, που υπάρχει μεταξύ τους. Κι αυτό το κενό διάστημα, όσο διαλογιζόμαστε, αρχίζει και μεγαλώνει. Μέσα σ αυτά τα κενά, πραγματικά ξεκουραζόμαστε, γεμίζουμε, ανανεωνόμαστε και επιστρέφουμε στην Πηγή μας.
Αλλά αυτή είναι μια κατάσταση που δημιουργείται, από μόνη της. Δεν είναι αποτέλεσμα προσπάθειας κι αυτοσυγκέντρωσης. Κι εκεί είναι που υπάρχει πραγματικά το μπέρδεμα και η παρεξήγηση.
Ο Διαλογισμός δεν είναι μια προσπάθεια του « εγώ» μας
.
Είναι απλή παρατήρηση.
Indira Prem – Kέλλυ Σπυροπούλου
Eργάζεται ως εναλλακτική ψυχοθεραπεύτρια και δασκάλα Αυτογνωσίας, τα τελευταία 7 χρόνια. Το πνευματικό της όνομα το πήρε από το Osho Institute For Intuition της Ινδίας. Σπούδασε 6 χρόνια channeling και ενόραση, και είναι διπλωματούχος του Power of Light Training 1ου 2ου 3ου επιπέδου, από την Vedanta. Είναι trainee εδώ και 7 χρόνια, στο Essence Work του Diamond Logos του Faisal – Vedanta. Έχει πάρει ειδική έξτρα εκπαίδευση για primal therapy (παιδική ηλικία), δουλειά για ζευγάρια, γείωσης, chakra κ.α. και δίνει προσωπικά session και group therapy.
