- Τα βιο-ομοειδή είναι το ίδιοασφαλή και αποτελεσματικά με τα βιολογικά φάρμακα αναφοράς
- Η αξία της άσκησης στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι πλέον σαφής και αποδεδειγμένη ενώ σε ξένες χώρες συνταγογραφείται
- Η επιδημία COVID-19 έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στη σχέση γιατρού ασθενή παρά την ύπαρξη και τη βοήθεια της τεχνολογίας
Αυτά ήταν τα βασικά μηνύματα του webinar που πραγματοποίησε η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα μέσω της σελίδας της στο Facebook με την ευγενική υποστήριξη της εταιρείας Viatris.
Η εισαγωγή των βιολογικών παραγόντων έχει βελτιώσει δραματικά τη θεραπεία και την πρόγνωση των ασθενών με φλεγμονώδεις αρθρίτιδες τις τελευταίες δύο δεκαετίες τόνισε ο Αναπληρωτής Καθ. Ρευματολογίας Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ, Δ’ Παν. Παθολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο» κος Θεόδωρος Δημητρούλας. Το οικονομικό τίμημα όμως είναι ιδιαίτερα σημαντικό, με τη συνολική δαπάνη να έχει αυξηθεί σε επίπεδα που είναι δύσκολα διαχειρίσιμα ακόμη και για συστήματα υγείας εύπορων κρατών. Λύση στο παραπάνω πρόβλημα δίνουν τα βιο-ομοειδή φάρμακα των οποίων η χαμηλότερη τιμή τους αυξάνει την προσβασιμότητα του ασθενούς στο φάρμακο, όχι μόνο σε αυτά με το χαμηλότερο κόστος, αλλά από την συνολική οικονομία που επιτυγχάνεται και στο καινοτόμο που θεραπεύει παθήσεις ανίατες μέχρι πρότινος.
Τα βιο-ομοειδή, συνέχισε ο κος Δημητρούλας, αποτελούν βιολογικά μόρια που παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό ομοιότητας με τα πρωτότυπα βιολογικά φάρμακα (προϊόντα αναφοράς) των οποίων έχει λήξει το διάστημα αποκλειστικότητας της πατέντας τους και έτσι είναι δυνατή η χορήγηση άδειας κυκλοφορίας σε βιο-ομοειδή προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές.
Είναι δε το ίδιο ασφαλή και αποτελεσματικά όσο τα βιολογικά φάρμακα αναφοράς καθώς:
- Εγκρίνονται σύμφωνα με τα ίδια πρότυπα φαρμακευτικής ποιότητας, ασφάλειας και
αποτελεσματικότητας που ισχύουν για όλα τα εγκεκριμένα βιολογικά φάρμακα - Η ασφάλεια τωνβιο-ομοειδών παρακολουθείται μέσω των δραστηριοτήτων φαρμακοεπαγρύπνησης, όπως για οποιοδήποτε άλλο φάρμακο
- Ελέγχουν την ποιότητα των φαρμάκων κατά την παραγωγή τους
Όλα τα βιολογικά φάρμακα (προϊόντα αναφοράς και βιο-ομοειδή) είναι μεγάλα πολύπλοκα μόρια που προέρχονται από κυτταρικές σειρές ζωντανών οργανισμών και των οποίων η ανάπτυξη απαιτεί προηγμένη τεχνολογία και καινοτόμες, εξειδικευμένες διαδικασίες παραγωγής. Υπ’ αυτή την έννοια, τα βιολογικά φάρμακα, είναι θεμελιωδώς διαφορετικά από τα χημικά συνθετικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των γενοσήμων, που είναι απλά μόρια που παράγονται – και αντιγράφονται – εύκολα.
Τα βιολογικά φάρμακα δεν είναι δυνατόν να αντιγραφούν ακριβώς λόγω της πολυπλοκότητας της δομής τους. Αντίστοιχα τα βιο-ομοειδή φάρμακα σχεδιάζονται και παρασκευάζονται ώστε να είναι παρεμφερή με τα ήδη υπάρχοντα βιολογικά φάρμακα καθώς η περίπλοκη διαδικασία παρασκευής των βιολογικών παραγόντων δεν επιτρέπει την ακριβή αντιγραφή τους.
Τα βιο-ομοειδή προϊόντα υπόκεινται σε αυστηρές δοκιμασίες και ελέγχους μέσω σύγχρονων υψηλής ποιότητας αναλυτικών μελετών, συμπεριλαμβανομένου συγκριτικού δομικού και λειτουργικού χαρακτηρισμού, ακολουθούμενου από μη κλινικές και άλλες κλινικές μελέτες ώστε να αποδειχθεί η ασφάλεια και αποτελεσματικότητα σε σχέση με τα προϊόντα αναφοράς. Μόνο μετά από ενδελεχή
έλεγχο επιτυγχάνεται η έγκριση χορήγησης του βιο-ομοειδούς που αφορά τις ενδείξεις του προϊόντος αναφοράς.
Η EULAR καθώς και η ΕΡΕ-ΕΠΕΡΕ έχουν εκδώσει συστάσεις και οδηγίες που συστήνουν τη χορήγηση των βιο-ομοειδών σε ασθενείς που χρειάζεται να λάβουν βιολογικά φάρμακα υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι βασικές αρχές άσκησης ιατρικής, η επικοινωνία-συναπόφαση μεταξύ ασθενή και ιατρού με γνώμονα την κλινική αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του ασθενή.
Η άσκηση είναι μια σημαντική, συμπληρωματική θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με χρόνια – δυσίατα νοσήματα όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, τόνισε ο κος Ευρυπίδης Καλτσονούδης, Ρευματολόγος, Επιμ. Α’ ΕΣΥ, Ρευματολογική Κλινική ΠΓΝ Ιωαννίνων. Με τις σύγχρονες φαρμακευτικές προσεγγίσεις (τροποποιητικά της νόσου φάρμακα), η πορεία της νόσου και η ποιότητα ζωής που σχετίζεται με αυτή, βελτιώθηκε δραματικά στη στροφή του 21ου αιώνα.
Παρόλα αυτά ένα ποσοστό ασθενών δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις υπάρχουσες θεραπευτικές επιλογές και γεννάται η ανάγκη συμπληρωματικών παρεμβάσεων. Μια τέτοια προσέγγιση είναι η προσθήκη προγραμμάτων άσκησης, η οποία φαίνεται επί τη βάσει στοιχείων, ότι μειώνει σημαντικά τις ανεκπλήρωτες ανάγκες θεραπείας, δηλαδή το κενό που αφήνει η φαρμακευτική αγωγή. Επίσης, αποδεδειγμένα η άσκηση βελτιώνει σημαντικά παραμέτρους και λειτουργίες που σχετίζονται με συννοσηρότητες της νόσου, όπως η μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Πρόκειται για την καταλληλότερη μη φαρμακευτική παρέμβαση η οποία επιφέρει άμεσα και έμμεσα οφέλη και μάλιστα χωρίς καμία επιζήμια επίπτωση στο μυοσκελετικό. Βέβαια τίποτα δεν ισχύει για όλους τους ασθενείς, οπότε απαιτείται εξατομίκευση των προγραμμάτων άσκησης, ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε ασθενή.
Επιπροσθέτως η άσκηση είναι μια οικονομική και αποδοτική παρέμβαση η οποία προϋποθέτει εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας, προσδιορισμό των εμποδίων και αξιολόγηση λειτουργικών περιορισμών των ασθενών. Επίσης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές προτιμήσεις άσκησης, και να γίνεται εστίαση στην τήρηση των προγραμμάτων από τους ασθενείς. Χρειάζονται ένα πρόγραμμα έντονης άσκησης, το οποίο θα αποσκοπεί στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας και της αντοχής . Το πρόγραμμα μπορεί να ολοκληρωθεί με ασκήσεις διατήρησης του εύρους κίνησης και ασκήσεις σταθεροποίησης / συντονισμού. Τέλος, η αξία της άσκησης στην αντιμετώπιση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι πλέον σαφής και αποδεδειγμένη. Όλοι οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα θα πρέπει να ενθαρρύνονται να συμπεριλάβουν κάποια μορφή αερόβιας άσκησης και ασκήσεις αντίστασης ως μέρος της συνήθους φροντίδας τους.
H πανδημία COVID-19 έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και κυρίως στο τομέα της υγείας επεσήμανε ο κος Νικόλαος Κούγκας, Ρευματολόγος, Επιμ. Β’ ΕΣΥ, Δ’ Παν. Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο». Με την υπερφόρτωση των συστημάτων υγείας και την απορρόφηση οικονομικών πόρων και ανθρώπινου δυναμικού, επηρεάστηκαν σαφώς οι πάσχοντες από χρόνια νοσήματα. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι αρκετές και κυρίως στην επικοινωνία με το θεράποντα ιατρό, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σχέσης ιατρού-ασθενούς. Νέοι τρόποι αυτής της επικοινωνίας έχουν έρθει στο προσκήνιο με τη βοήθεια της τεχνολογίας χωρίς όμως να μπορούν να την αντικαταστήσουν στο έπακρο στο προ COVID-19 επίπεδο. Ωστόσο, με τη βοήθεια των εμβολιασμών ευελπιστούμε πως σύντομα θα τα καταφέρουμε να επανέλθουμε στην κανονική, πριν της πανδημίας, εποχή κατέληξε ο κος Κούγκας.
