2.500.000 Έλληνες πάσχουν από κάποια ρευματική πάθηση, καθιστώντας τις ρευματικές παθήσεις ως ένα μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα. Το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογικών Ερευνών (ΕΙΡΕ) στα πλαίσια του κοινωνικού του έργου και στην προσπάθεια σωστής και έγκαιρης ενημέρωσης σε πανελλήνια κλίμακα, πραγματοποίησε την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010 στην Αίθουσα του Πολυχώρου του Δημαρχείου Π. Φαλήρου, την 9η κατά σειρά για το 2010, Εκδήλωση Ενημέρωσης του Κοινού για τις Ρευματικές Παθήσεις.
Η ανοιχτή εκδήλωση προς το κοινό του Π. Φαλήρου με θέμα «Ρευματικές παθήσεις: Ένα μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα», οργανώθηκε με τη συνεργασία του Δήμου Π. Φαλήρου και είχε μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή πλήθους κόσμου και τοπικών φορέων.
Την Εκδήλωση χαιρέτησαν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κ. Συμεών και ο Δήμαρχος Π. Φαλήρου κ. Διονύσιος Χατζηδάκης. Το συντονισμό του πρώτου μέρους της Εκδήλωσης είχε η δημοσιογράφος Υγείας κ. Εύα Ντελιδάκη, και του δεύτερου μέρους ο κ. Δημήτριος Καραμήτσος, Ρευματολόγος, Διευθυντής, Ρευματολογική Κλινική Νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός». Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Ρευματολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του ΕΙΡΕ, κ. Αλέξανδρος Ανδριανάκος με κύρια θέματα «Τι είναι & ποιες είναι οι ρευματικές παθήσεις και ποια είναι τα συμπτώματά τους» και «Πρόληψη και Θεραπεία των ρευματικών παθήσεων». Ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τις «Επιπτώσεις των ρευματικών παθήσεων στο κοινωνικό σύνολο» παρουσιάστηκαν από τον Ρευματολόγο κ. Γεώργιο Καζιόλα. Τους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα εκπροσώπησε η κα Πάτρα Ζαφειρίου, Ασθενής με ΡΑ, με την ομιλία της «Θεραπεύεται η ρευματοειδής αρθρίτιδα;»
Ο κ. Καζιόλας ανέφερε ότι «Σύμφωνα με τα ευρήματα πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας, που πραγματοποιήθηκε από το ΕΙΡΕ, οι ρευματικές παθήσεις, σε σύγκριση με όλες τις άλλες ομάδες παθήσεων, είναι το πιο συχνό αίτιο και ευθύνονται για το 40% των χρόνιων προβλημάτων υγείας, 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας (αναπηρικές συντάξεις κ.λπ.), 30% των απουσιών από την εργασία και 20% της χρήσης υπηρεσιών υγείας (ιατρικές επισκέψεις, χρήση φαρμάκων), τόσο στο σύνολο του γενικού πληθυσμού, όσο και στον εργαζόμενο πληθυσμό, δηλ. στα άτομα ηλικίας 19-65 ετών.»
Ο κ. Ανδριανάκος τόνισε ότι «Οι ρευματικές παθήσεις αποτελούν ένα μέγιστο και πολυδιάστατο κοινωνικό πρόβλημα καθώς σύμφωνα με την έρευνα του ΕΙΡΕ, 2.500.000 Έλληνες πάσχουν από αυτές». Επιπλέον ο κ. Ανδριανάκος επισήμανε ότι, «λόγω άγνοιας για τις ρευματικές παθήσεις, μεγάλο ποσοστό ασθενών δεν απευθύνεται έγκαιρα ή και καθόλου στους ειδικούς γιατρούς, δηλ. τους ρευματολόγους, γεγονός που είναι καθοριστικής σημασίας για την ορθή διάγνωση, τη σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση και την τελική έκβαση των ρευματικών παθήσεων». Συγκεκριμένα, ο κ. Ανδριανάκος ανέφερε ότι «μόνο 20% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα απευθύνεται έγκαιρα σε ρευματολόγους, 70% καθυστερεί σημαντικά και 10% ουδέποτε επισκέπτεται ρευματολόγους. Επίσης, 13% των ασθενών με αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα ή ψωριασική αρθρίτιδα αναζητά έγκαιρα τη συμβουλή ειδικού γιατρού, ενώ 40% δεν απευθύνεται στον ρευματολόγο. Οι συνέπειες στις περιπτώσεις αυτές είναι η μη εφαρμογή κατάλληλης θεραπείας και η πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών στις αρθρώσεις καθώς και σοβαρών λειτουργικών διαταραχών ή αναπηρίας». Ο κ. Ανδριανάκος εστίασε, τέλος, στη θεραπευτική αντιμετώπιση των ρευματοπαθειών αναφέροντας ότι «Η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη και ορθή θεραπευτική παρέμβαση αποτελούν τις δύο βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ρευματικών παθήσεων και τη δραστική μείωση των δυσμενών επιπτώσεών τους». Ο κ. Ανδριανάκος τόνισε ιδιαίτερα ότι «Η καλύτερη κατανόηση της παθογένειας αρκετών φλεγμονωδών ρευματικών παθήσεων, τα τελευταία χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη και εισαγωγή στη θεραπευτική τους αντιμετώπιση των βιολογικών παραγόντων, που αποτελεί τη σημαντικότερη μέχρι σήμερα θεραπευτική εξέλιξη στη Ρευματολογία. Οι βιολογικοί παράγοντες εξουδετερώνουν είτε ορισμένα κύτταρα είτε τις λεγόμενες κυταροκίνες που παράγονται από κύτταρα και παίζουν κεντρικό ρόλο στην παθογένεια αυτών των παθήσεων. Αποτέλεσμα αυτής της εξουδετέρωσης είναι η καταστολή των παθογενετικών μηχανισμών και η δυνατότητα επίτευξης ύφεσης αυτών των σοβαρών παθήσεων».
Όλες οι Εκδηλώσεις Ενημέρωσης του κοινού στην Αττική και στην Περιφέρεια οργανώνονται σε συνεργασία με τους Δήμους, ενώ τελούν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών ή των κατά τόπους Ιερών Μητροπόλεων.
Την Εκδήλωση έκλεισε η Δημοτική Χορωδία Παλαιού Φαλήρου με την εκτέλεση γνωστών μουσικών έργων.
Η Εκδήλωση διοργανώθηκε με την ευγενική υποστήριξη της Abbott, της παγκόσμιας εταιρείας στο χώρο της Υγείας.
Λίγα Λόγια για τις Ρευματικές Παθήσεις
Οι ρευματικές παθήσεις είναι παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, δηλ. των αρθρώσεων, τενόντων, μυών, οστών και σπονδυλικής στήλης. Αρκετές ρευματικές παθήσεις, όπως π.χ. οι αυτοάνοσες, προσβάλλουν και άλλα όργανα, όπως π.χ. την καρδιά, τους νεφρούς, τα μάτια, τους πνεύμονες, τα αγγεία, τα νεύρα κ.ά.
Κύριο σύμπτωμα τους είναι ο πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις ή/και σε τένοντες ή μυς ή στη μέση ή στον αυχένα. Άλλα συμπτώματα είναι η δυσκαμψία των αρθρώσεων, δηλ. η δυσκολία στις κινήσεις ιδιαίτερα μετά από ανάπαυση και η διόγκωση ή η ευαισθησία στην πίεση μιας ή περισσότερων αρθρώσεων.
Οι ρευματικές παθήσεις είναι πολλές, περίπου 200, και κατατάσσονται σε 6 ομάδες:
α) Φλεγμονώδεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα, αγγειίτιδες κ.λπ.) που είναι και οι σοβαρότερες, β) Οστεοαρθρίτιδες, γ) Οσφυαλγία – ισχιαλγία, δ) Αυχεναλγία – αυχενικό σύνδρομο, ε) Παθήσεις εξωαρθρικού ρευματισμού (περιαρθρίτιδες, τενοντίτιδες κ.λπ.) και στ) Διάφορες ρευματικές παθήσεις (Οστεοπόρωση κ.λπ.).
