Οι ψυχικές ασθένειες – συνήθως το άγχος και η κατάθλιψη – εκτός από τα προβλήματα που δημιουργούν στη ζωή των ανθρώπων, συνεπάγονται και σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό κόστος (κυρίως για το εκπαιδευτικό, υγειονομικό και δικαστικό σύστημα). Οι ασθένειες αυτές αποτελούν έναν από τους κυριότερους λόγους των αναρρωτικών αδειών, των πρόωρων συντάξεων και των συντάξεων αναπηρίας.Οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ έχουν την κύρια ευθύνη για τη λήψη μέτρων στον τομέα αυτόν, αλλά και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις δραστηριοποιούνται ολοένα και περισσότερο

.

 

Οι ευρωπαϊκές πολιτικές στοχεύουν στην προστασία και τη βελτίωση της ψυχικής υγείας, στην ευαισθητοποίηση του κοινού στα προβλήματα που η τελευταία συνεπάγεται, στη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού πλαισίου συνεργασίας και ανταλλαγής ορθών πρακτικών – μεταξύ κυβερνήσεων και συναφών τομέων – και στο συντονισμό των διαφόρων πολιτικών, πρακτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων.

Οι στόχοι για μια νορμάλ ψυχική υγεία και μια καλή ψυχική κατάσταση, κρύβουν και κάποιες προτεραιότητες:

• πρόληψη της κατάθλιψης και της αυτοκτονίας
• ψυχική υγεία των νέων και εκπαίδευση
• ψυχική υγεία στο χώρο εργασίας
• ψυχική υγεία ηλικιωμένων
• καταπολέμηση του κοινωνικού στιγματισμού και αποκλεισμού

Επίσης:

 

Μερικές απο τις συνέπειες της κακής ψυχικής υγείας:

Διαταραχές στην πρόσληψη τροφής

Η ανάγκη που ανακύπτει στα άτομα με διαταραχές ελέγχου πρόσληψης τροφής (βουλιμία, ανορεξία, παχυσαρκία) αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μόνο με μια ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Οι διατροφικές διαταραχές αποτελούν πλέον μάστιγα στις μέρες μας. Είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει γιατρούς, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και προβάλλεται μέσα από πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Η νευρογενής ανορεξία αποτελεί διαταραχή της διατροφικής συμπεριφοράς σε σχέση με τον έλεγχο του βάρους, η οποία ουσιωδώς βλάπτει τη σωματική υγεία και την ψυχοσωματική λειτουργία.

Ο παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει την παχυσαρκία ως τη νέα παγκόσμια επιδημία του 21ου αιώνα. Εξίσου αποθαρρυντικά είναι τα ερευνητικά δεδομένα και στον ελλαδικό χώρο: ένας στους τέσσερις έλληνες έχει περισσότερα κιλά απ’ όσα του/ της αναλογούν, και η αναλογία αυτή αναμένεται να αυξηθεί δραματικά τα επόμενα χρόνια.

Τα κορίτσια εφηβικής ηλικίας και οι νεαρές γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από τη νευρική ανορεξία και βουλιμία. Από το σύνολο των ασθενών που παρουσιάζουν βουλιμία ή ανορεξία, μόνο 10% έως 15% είναι άνδρες.

Πρόκειται για ψυχογενή κατάσταση, ένα σύνδρομο αυτοεπιβαλλόμενης ασιτίας. O ασθενής εκουσίως περιορίζει την πρόσληψη τροφής φοβούμενος την αύξηση του βάρους.

Η πρώτη περιγραφή της διαταραχής αυτής επιχειρήθηκε το 1689 στην Αγγλία από τον Richard Merton. Έγινε επίσημη κλινική ενότητα το 1873 από τον Lesegue στην Γαλλία υπό τον όρο anorexe nysterique και από τον Gil στην Αγγλία με την ονομασία anorexia nervosa.

Έχει μελετηθεί λιγότερο από την ανορεξία αλλά τα ολοένα αυξανόμενα ποσοστά εμφάνισής της έχουν στρέψει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον των ερευνητών στην παρατήρηση αυτής της διαταραχής.

Εφηβεία

Αν και η εφηβεία έχει το μερίδιό της σε προβλήματα, όπως κάθε άλλο στάδιο της ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης του ανθρώπου, ο φόβος μας για εκδήλωση σοβαρών συναισθηματικών διαταραχών στο στάδιο αυτό –περισσότερο απ’ό,τι σε άλλα στάδια- δεν είναι ρεαλιστικός…

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι γονείς θέλουν και προσπαθούν να κάνουν ό,τι νομίζουν πως είναι καλύτερο για τα παιδιά τους. Τουλάχιστον κάπως έτσι το εκφράζουν, το πιστεύουν και συχνά το επιτυγχάνουν.

Η ψυχική ασθένεια και ιδίως αυτή που χαρακτηρίζεται ως σοβαρή και χρόνια, έχει δυσμενείς και πολλές φορές αποδιοργανωτικές συνέπειες στον ίδιο τον άρρωστο αλλά παράλληλα έχει και διαλυτικές επιπτώσεις στην οικογένεια.

Παίζουν ρόλο γενετικοί παράγοντες στην αιτιοπαθογένεια των ψυχικών διαταραχών; Το ερώτημα αυτό απασχόλησε από παλιά την ιατρική σκέψη.

Η προσπάθεια του εφήβου για αυτονομία και ανεξαρτητοποίηση διαταράσσει την ηρεμία και τη σταθερότητα που υπήρχε στις οικογενειακές σχέσεις και τη λανθάνουσα περίοδο της εξέλιξης του παιδιού. Οι γονείς δεν είναι πλέον σε θέση να κάνουν σχέδια για το παιδί τους και να ασκούν την ίδια επιρροή επάνω του.

Οι επιδημιολογικές διαστάσεις και η αιτιοπαθογένεια της γενικής ψυχοπαθολογίας αλλά και συγκεκριμένων διαταραχών και συνδρομών, όπως η κατάθλιψη, οι νευρώσεις, η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και η χρήση ουσιών κατά την εφηβεία, έχουν απολέσει το αντικείμενο πολλών ερευνών.

Η διαμόρφωση της προσωπικής ταυτότητας ,κατά κύριο λόγο και η ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς είναι οι κύριοι στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν κατά την εφηβική ηλικία. Αν και φαίνεται αντιφατικό, η πορεία του εφήβου προς την ανεξαρτησία επιτυγχάνεται μέσω της διεργασίας της παλινδρόμησης.

Η εφηβεία είναι η περίοδος της μετάβασης από την παιδική στην ώριμη ηλικία κι έχει για κέντρο της την ήβη.

Κατάθλιψη

‘Είχε πολύ άγχος, γι’ αυτό έπαθε καρδιακή προσβολή’. Είναι μια φράση που ακούμε συχνά από πολλούς ανθρώπους. Τα τελευταία χρόνια, στους διαχρονικά σταθερούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου.

Μετά τη γέννηση ενός παιδιού, ορισμένες γυναίκες εμφανίζουν επιλόχειο κατάθλιψη. Ωστόσο, φαίνεται πως και άντρες μπορούν να εμφανίσουν ένα είδος επιλόχειας κατάθλιψης.

Αυτό το άρθρο απευθύνεται σε όποιον θέλει να μάθει περισσότερα για τα συμπτώματα της κατάθλιψης και να έχει τη δυνατότητα να κάνει καλύτερες επιλογές για τον εαυτό του ή για κάποιον δικό του.

Η παιδική κατάθλιψη άργησε να αναγνωριστεί ως κλινική οντότητα. Η άποψη ότι οι καταθλιπτικές διαταραχές είναι σπάνιες στα μικρά παιδιά, καθώς και η έννοια της ‘συγκαλυμμένης κατάθλιψης’ και των ‘καταθλιπτικών ισοδυνάμων’ κυριάρχησαν επί σειρά ετών στην παιδοψυχιατρική.

Η κατάθλιψη προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Συχνότερη στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες, με αναλογία 2 προς 1. Αυτά τα ποσοστά είναι ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη μόρφωση, το εισόδημα και την οικογενειακή κατάσταση.

Ο τρόπος σκέψης και αντιμετώπισης των καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είναι καθοριστικό στοιχείο για τη γένεση της κατάθλιψης. Συχνά οι άνθρωποι με κατάθλιψη, λόγω ενός συγκεκριμένου τρόπου σκέψης, ενώ έχουν πετύχει κάτι πολύ σημαντικό, στην ουσία το βιώνουν ως μια αποτυχία ή ένα πισωγύρισμα. Θεωρούν ένα εμπόδιο ή μια δυσκολία σαν μια προσωπική αποτυχία.

Η κατάθλιψη είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ψυχικές ασθένειες της εποχής μας και σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο, θεωρείται μια από τις πιο διαδεδομένες διαταραχές, αφού τα ποσοστά της αυξάνονται κάθε χρόνο παγκοσμίως.

Νευρώσεις

Είναι ήδη γνωστό ότι οι ψυχολογικοί παράγοντες/συναισθηματικοί σχετίζονται άμεσα με την σωματική ασθένεια. Είναι επίσης γνωστό ότι μερικές συναισθηματικές αντιδράσεις, μας δημιουργούν προβλήματα και ότι μερικές ψυχολογικές καταστάσεις ή τεχνικές μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των αγχωδών διαταραχών. Πρόκειται για αρκετά συχνή νόσο, καθώς προσβάλλει το 2% του πληθυσμού. Είναι σημαντικά συχνότερη στις γυναίκες και η εμφάνισή της γίνεται συνήθως στις ηλικίες 25 – 35 ετών.

Οι φοβίες χαρακτηρίζονται από αδικαιολόγητο, υπερβολικό και παράλογο φόβο οι οποίες οδηγούν ένα άτομο στο να αποφεύγει συγκεκριμένες καταστάσεις ή όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτές να τις βιώνει με πολύ έντονο άγχος.

Όταν κλείνει η πόρτα του ασανσέρ και αισθανόμαστε ότι δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε ή έχουμε άλλης μορφής σωματική δυσλειτουργία τότε μιλάμε για φοβία.

Διαταραχή πανικού, διαταραχή γενικευμένου άγχους, οξεία διαταραχή στρες, καταναγκαστική διαταραχή. Μαθετε τις διαφορές…

Ψυχογενής αμνησία, διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας, διαταραχή αποπροσωποίησης και άλλα…

Οι νευρώσεις συνίστανται σε ήπιας μορφής διαταραχές και αποτελούν μία από τις τρεις γενικές κατηγορίες των διαταραχών αυτών. Οι άλλες δύο όπως αυτές προσδιορίζονται από τη γενικότερη ψυχιατρική προσέγγιση είναι οι διαταραχές προσωπικότητας και οι αγχώσεις.

Ο κοινός πυρήνας πάνω στον οποίο αναπτύσσονται οι σωματόμορφες διαταραχές αναφέρεται στην πολλαπλή και εξακολουθητική εκδήλωση σωματικών συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα αυτά αφορούν πόνους σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος (π.χ. στην κοιλιακή περιοχή, θώρακα, αρθρώσεις) ή σε απώλεια κάποιας σωματικής λειτουργίας (π.χ. παράλυση, τύφλωση, κώφωση), συμπτώματα που προέρχονται από εξολοκλήρου ψυχολογικές και όχι οργανικές αιτίες.

Παιδί και Διαζύγιο

Το διαζύγιο ακόμα και το πιο πολιτισμένο και συναινετικό είναι φορέας μεγάλου ψυχικού πόνου. Πόνου για το ζευγάρι που χωρίζει αλλά και για τα παιδιά του.

Οι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται κυρίως από την συγκρότηση και την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα του παιδιού, ποιότητα της σχέσης που είχε το παιδί με τους γονείς του πριν το διαζύγιο και άλλα πολλά…

Σίγουρα ένα μικρό παιδί βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έχει άλλες ανάγκες σε σχέση με έναν έφηβο.

Τι να κάνετε και τι να ΜΗΝ κάνετε

Σακχαρώδης Διαβήτης Και Ψυχολογία

ο οργανισμός ενός ατόμου που πάσχει από διαβήτη, έχει υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα με αποτέλεσμα να αδυνατεί να παράγει την ινσουλίνη. Έτσι, ο οργανισμός δεν μπορεί να μετατρέπει το φαγητό που προσλαμβάνει σε ενέργεια.

Εκείνο, όμως, που, συνήθως, αγνοούμε, είναι το πόσο καθοριστική σημασία έχει η προσωπικότητα και οι συναισθηματικές αντιδράσεις του ασθενή, που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη και πώς οι αντιδράσεις αυτές μπορούν να επηρεάσουν την πορεία της νόσου.

Ανησυχητικά Σημάδια και Συμπτώματα παιδιών κατά την περίοδο του διαζυγίου

Σ’ ένα σώμα που αλλάζει, η ανατροπή των δεδομένων που επιφέρει η διάγνωση μίας χρόνιας νόσου – ας υποθέσουμε μη απειλητικής για τη ζωή του ασθενή – είναι καταλυτικής σημασίας.

 

 

 

 

 

Δημήτρης Μπούκουρας

Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής

LICENSE του Πανεπιστημίου X – NANTERRE των Παρισίων , Τμήμα Ψυχολογίας .
Μεταπτυχιακές Σπουδές MAITRISE του ιδίου Πανεπιστημίου , Τμήμα Ψυχολογίας .
C.E.S. στην Κλινική Ψυχολογία .
C.E.S. στην Ψυχοπαθολογία .
Αναγνώριση των Γαλλικών Πτυχίων από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών .
STAGE δύο ετών στην Ψυχοπαθολογία του Παιδιού , στις Ψυχολογικές Αντιδράσεις στις Οργανικές Παθήσεις , στο Νοσοκομείο SALPETRIERE , Παρίσι .
STAGE Άσκησης Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοπαθολογίας Ενηλίκων στο SAINT-MAURICE , Νοσοκομείο ESQUIROL – FRANCE .
STAGE Νοσοκομειακού Επισκεπτηρίου Νοσηλείας Ασθενών στη SERVICE DU DR. DUCHE , νοσοκομείο SALPETRIERE .
STAGE δύο ετών Θεωρητικών και Κλινικών Παρουσιάσεων στο Νοσοκομείο SAINT – ANNE υπό τον Καθηγητή ROGER DOREY .
Συμμετοχή σε Πρακτικές Ασκήσεις Ψυχοδράματος υπό τον Καθηγητή DIDIER ANZIEU .


#########