Η αρρώστια της χτύπησε την πόρτα στην πρώτη εγκυμοσύνη, διαγνώστηκε στη δεύτερη υποτροπίασε σε αναπηρία αλλά τώρα με πρωτοποριακή θεραπεία είναι όρθια. Ένα απλό μούδιασμα ήταν στην αρχή, στο χέρι και το πόδι, στον 8ο μήνα της πρώτης της εγκυμοσύνης, το δεύτερο μήνυμα ήρθε στον τρίτο μήνα της λοχείας στο δεύτερο παιδί της και αμέσως διαγνώστηκε η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η νεαρή Αναστασία κατάφερε να νικήσει τις υποτροπές την περιοδική τύφλωση, το μούδιασμα και μετά από αλλεπάλληλες μαγνητικές, και θεραπεία με κορτιζόνη, αμφιβολία και ερωτηματικά μπήκε στο πρόγραμμα της θαυματουργής θεραπείας με Φινγκολιμόδη που ευτυχώς αν και κοστίζει 1400€ η μηνιαία θεραπεία αποζημιώνεται πλήρως. Έκτοτε ζει μια φυσιολογική ζωή, το φάρμακο δεν της έχει κάνει παρενέργειες, και δίνει κουράγιο σε άλλους ασθενείς που έχουν απελπιστεί από τη νόσο.
Η Αναστασία βρισκόταν στο πάνελ της συνέντευξη για την σκλήρυνση κατά πλάκας στην οποία ανακοινώθηκαν τα ελπιδοφόρα μηνύματα της 66ης Ετήσιας Συνεδρίασης της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας (AAN)
.
Οι έλληνες ασθενείς αγγίζουν τις 12.000 ενώ παγκοσμίως κοντεύουν τις 100.000.
Παρακολουθούνται ήδη έως και 10 χρόνια, και επιβεβαιώνουν το προφίλ ασφάλειας της φινγκολιμόδης στην κλινική πράξη. Η φινγκολιμόδη (Gilenya®) είναι η μόνη από του στόματος τροποποιητική της νόσου θεραπεία που επιδρά στις τέσσερις βασικές μετρήσεις της δραστηριότητας της νόσου Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (ΣΚΠ): υποτροπές, βλάβες σύμφωνα με MRI, μείωση του όγκου του εγκεφάλου και επιδείνωση της αναπηρίας. Η διεύρυνση της ένδειξης και η δυνατότητα που δίνεται στους ασθενείς να λαμβάνουν φινγκολιμόδη ανεξαρτήτως της αρχικής τους θεραπείας, αποδεικνύει περίτρανα την εμπιστοσύνη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων στην ασφάλεια του προϊόντος.
Ο Νικόλαος Φάκας, Αρχίατρος – Διευθυντής Νευρολογικής Κλινικής 401 ΓΝΣ, τόνισε ότι η σκλήρυνση είναι ιη νόσος του δυτικού κόσμου. «Τα τελευταία χρόνια το θεραπευτικό φάσμα της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (ΣΚΠ) διευρύνθηκε με την εισαγωγή νέων θεραπευτικών επιλογών, αλλά κυρίως με την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών της νόσου. Πλέον παρακολουθούμε την ενεργότητα της νόσου επί 4 κριτηρίων, ήτοι τις υποτροπές, τις εστίες στη μαγνητική, την αναπηρία και την εγκεφαλική ατροφία. Η δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης πλέον με θεραπείες που δρουν αποτελεσματικά και στους τέσσερις δείκτες, όπως η φινγκολιμόδη, αποτελεί ένα σημαντικό όπλο στα χέρια των ιατρών».
Η φινγκολιμόδη επιβραδύνει το ρυθμό μείωσης του όγκου του εγκεφάλου στους ασθενείς με Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Συγκεκριμένα τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, κατέδειξαν ότι ένας σημαντικά μεγαλύτερος αριθμός ασθενών που έλαβαν φινγκολιμόδη (έναντι ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο) παρουσίασαν ρυθμούς μείωσης του όγκου του εγκεφάλου, συγκρίσιμους με υγιή άτομα χωρίς ΣΚΠ..
Όλοι οι άνθρωποι παρουσιάζουν μείωση του όγκου του εγκεφάλου καθώς μεγαλώνουν (ονομάζεται επίσης “συρρίκνωση του εγκεφάλου ή εγκεφαλική ατροφία”), αλλά οι άνθρωποι με ΣΚΠ παρουσιάζουν συρρίκνωση του εγκεφάλου έως και τρεις με πέντε φορές ταχύτερα. Αυτή η επιτάχυνση ξεκινάει πρώιμα σε ανθρώπους με υποτροπιάζουσα ΣΚΠ, ακόμα και πριν να γίνουν εμφανή τα συμπτώματα. Σύμφωνα με ολοένα αυξανόμενες αποδείξεις, η βλάβη από τις κακώσεις και τη μείωση του όγκου του εγκεφάλου, οδηγεί σε επιδείνωση των συμπτωμάτων της ΣΚΠ (π.χ. προβλήματα στη βάδιση ή δυσκολίες σε νοητικές εργασίες). Επιπλέον η μείωση του όγκου του εγκεφάλου συνδέεται στενά με τη μακροπρόθεσμη αναπηρία.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια χρόνια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) που διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, του οπτικού νεύρου και του νωτιαίου μυελού. Η εξέλιξη της ΣΚΠ οδηγεί σε αυξανόμενη μείωση τόσο της σωματικής (π.χ. δυσκολία στη βάδιση) όσο και της νοητικής (π.χ. προβλήματα σε πνευματικές εργασίες ή στη μνήμη) λειτουργίας. Αυτό έχει σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο σε περίπου 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο που πάσχουν από ΣΚΠ, μια νόσο που ξεκινάει στην πρώιμη ενήλικη ζωή, πιο συχνά στην ηλικία μεταξύ των 20 και 40 ετών.
Η μείωση της σωματικής και της νοητικής λειτουργίας προκαλείται από δύο βασικούς τύπους βλάβης που συμβάλλουν και οι δύο στην εκτεταμένη μείωση των νευρώνων (νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό που μεταδίδουν ώσεις): διακριτές φλεγμονώδεις βλάβες, εστιακή βλάβη στον εγκέφαλο που μπορεί να εκδηλωθεί κλινικά με τη μορφή υποτροπών, καθώς και τρέχουσα πιο διάχυτη βλάβη που ξεκινάει πρώιμα στη νόσο και προκαλεί προοδευτική μείωση του εγκεφαλικού ιστού, συμπεριλαμβανομένων των νευρώνων, ενώ με το πέρασμα του χρόνου συνδέεται με τόσο σωματικά όσο και νοητικά προβλήματα.
