Οι πολιτικές και τα μέτρα που αυτές πρέπει να περιλαμβάνουν ώστε να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα της κοινωνικής ένταξης και της μείωσης της φτώχειας, συζητήθηκαν στην διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου Olympia Forum V, που διεξήχθη στην Αρχαία Ολυμπία.
Στη συζήτηση που συντόνισε ο δημοσιογράφος της τηλεόρασης BEST, Θέμης Κανελλόπουλο, ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, Πρόδρομος Πύρρος, στην παρέμβασή του, αναφέρθηκε στο πλαίσιο πολιτικών που εφαρμόζει και σχεδιάζει το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας με στόχο την μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
«Κινούμαστε σε τρεις άξονες. Ο πρώτος είναι το κομμάτι των οικονομικών ενισχύσεων που δίνονται κυρίως μέσω του ΟΠΕΚΑ. Είναι περίπου για 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ που διατίθενται στα τέσσερα βασικά προνοιακά επιδόματα, καθώς και άλλο ένα δις περίπου στα αναπηρικά επιδόματα, τα οποία αφορούν ένα πολύ σημαντικό σκέλος των πολιτικών για τη μείωση της φτώχειας».
Αναφέρθηκε στην αύξηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, την αύξηση των αναπηρικών σημειώνοντας ότι «παράλληλα σχεδιάζουμε και μία αναμόρφωση των βασικών προνοιακών επιδομάτων, που θα περιλαμβάνει σημαντικές αυξήσεις και στα τρία επιδόματα δηλαδή, το ελάχιστο εγγυημένο, του παιδιού και αυτού της στέγασης. Και θα γίνουν και πιο στοχευμένα, ώστε να έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα στους δείκτες μείωσης της φτώχειας».
Πρόσθεσε επίσης, ότι σχεδιάζεται ένα πλέγμα κι άλλων, πιο ενεργητικών, πολιτικών ώστε να καλυφθεί και το χαμένο έδαφος που υπήρχε διαχρονικά στην χώρα μας «όπως τα σχολικά γεύματα, αλλά και προγράμματα που στοχεύουν σε συγκεκριμένες ομάδες όπως είναι, για παράδειγμα, ο προσωπικός βοηθός για τα άτομα με αναπηρία, όπου πλέον διατρέχουμε τη δεύτερη φάση της πιλοτικής εφαρμογής του που έχει επεκταθεί πλέον σε όλη την Ελλάδα».
Υπογράμμισε ότι «πρέπει να διασυνδεθούν αυτές οι πολιτικές με μέτρα για την ένταξη στην αγορά εργασίας. Έχουν γίνει κάποια βήματα και από το υπουργείο Εργασίας με την αποσύνδεση της χορήγησης σύνταξης με την εργασία των συνταξιούχων, είναι και άλλα τα οποία μελετάμε από την δική μας πλευρά με την κινητροδότηση και αποσύνδεση της μισθωτής εργασίας με τη χορήγηση κάποιων επιδομάτων. Νομίζω αυτοί οι τρεις πυλώνες αν εφαρμοστούν, ως πλέγμα πολιτικών θα είναι αρκετά αποτελεσματικό και θα μας δώσουν σύντομα πολύ θετικά αποτελέσματα».
Προσέθεσε ότι «ήδη βλέπουμε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα καθώς έχουμε μία μείωση στον βασικό δείκτη φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, από περίπου 29% -πριν από τρία, τέσσερα χρόνια- σε 26,1% και μάλιστα σε μία περίοδο όπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ίδιος δείκτης αυξήθηκε».
Από την πλευρά του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Κώστας Αρβανίτης, ανέφερε ότι «η Ελλάδα σήμερα, σε επίπεδο φτώχειας είναι η πιο φτωχή χώρα στην Ευρωζώνη και είναι ένα θέμα που πρέπει να το πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη. Το ότι επιμένουμε σε πολιτική επιδομάτων, είναι μια πολιτική του χθες. Δεν έχουμε την πολιτική προώθησης ώστε να μειώσουμε ένα σύστημα που δημιουργεί φτωχούς”.
Ο κ. Αρβανίτης χαρακτήρισε ως εθνικό πρόβλημα το δημογραφικό, αναφέροντας ότι «οι νέοι εγκαταλείπουν ουσιαστικά την περιφέρεια για να πάνε στο μεγάλο αστικό κέντρο και από το αστικό κέντρο στην πρωτεύουσα και από την πρωτεύουσα στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι η πατρίδα σήμερα κινδυνεύει και πρέπει να βρεις πολιτικές και εργαλεία που να δημιουργούν συνθήκες τέτοιες, ώστε ο κόσμος να μείνει εδώ και να δημιουργήσει».
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία σημείωσε ότι «η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι στους ειδικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. έχουν εκφράσει την προσήλωση τους στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων. Ωστόσο δεν υλοποιείται απ’ τα κράτη- μέλη. Υλοποιείται κατά το δοκούν, όπως τους συμφέρει».
Ανέφερε ως παράδειγμα ότι νομοθετήθηκε ο ευρωπαϊκός κατώτατος μισθός ο οποίος στην Ελλάδα είναι 830 ευρώ ενώ στο Βέλγιο είναι 2.020, οπότε το επίπεδο ζωής του φτωχού Βέλγου, με το φτωχού Έλληνα είναι εντελώς διαφορετικό».
Αναφέρθηκε επίσης στην ευρωπαϊκή οδηγία για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, σημειώνοντας ότι «έχουμε δύο Ευρώπες που συγκρούονται. Μία Ευρώπη η οποία βλέπει το πρόβλημα και προσπαθεί με μια λογική χθεσινή επιδομάτων να επουλώσει λίγο τις πληγές για να αντέχουν οι άνθρωποι και μία άλλη Ευρώπη, η προοδευτική, που θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις και πολιτικές τέτοιες, ώστε οι άνθρωποι να μη λένε αντέχω, αλλά να λένε ονειρεύομαι».
Από την πλευρά του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Διονύσης Καλαματιανός, στην παρέμβασή του αναφέρθηκε στην ανάγκη άρσης των ανισοτήτων όπου και όπως αυτές εκδηλώνονται σημειώνοντας ότι «μία πολιτεία που ενδιαφέρεται για τους πολίτες της οφείλει να έχει σε προτεραιότητα την άρση των ανισοτήτων που και να διασφαλίζει την πρόσβαση όλων σε υπηρεσίες υγείας, παιδείας και απασχόλησης».
Αναφερόμενος στο ζήτημα της εργασίας, επικαλέστηκε έρευνα του ΚΕΠΕ σημειώνοντας ότι «δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε τις χαμηλότερες αποδοχές σε όρους αγοραστικής δύναμης. Πέσαμε κάτω και από τη Βουλγαρία. Θα πρέπει να λειτουργήσουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να υπάρξει ενδυνάμωση των εργασιακών δικαιωμάτων, γιατί βλέπουμε τα τελευταία χρόνια αντί να ενισχύονται τα εργασιακά δικαιώματα να απομειώνονται».Ανέφερε ότι «χρειάζονται λοιπόν πολιτικές, και παρεμβάσεις για τους πιο ευάλωτους αλλά όχι μόνο για παράδειγμα με κατώτατο μισθό αλλά και με το μέσο μισθό».
Η Γενική Γραμματέας Ισότητας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, Μαριλένα Γυφτέα τόνισε πως «Μιλάμε για την ισότητα που απορρέει από τις πολιτικές εκείνες που θα με κάνουν να νιώσω μειονεκτικά σε κάποια φάση της ζωής μου, γιατί όταν και οι δύο θα είμαστε υποψήφιοι για τη δουλειά, κάποιος θα επιλεγεί, όχι γιατί έχει κάποια παραπάνω κριτήρια, απλά επειδή είναι άντρας. Εμείς σαν γυναίκες, και το έχω και το έχουμε δει όσο αφορά και την κοινωνική μας παρουσία και κατά πόσο υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση, γιατί μια γυναίκα η οποία προχωρά πάντα θα αναρωτηθεί ποιος τη βοηθάει, γιατί είναι εκεί και τελικά αν ήταν άντρας θα είχε ηγετικό χαρακτήρα, ενώ μια γυναίκα θα τη χαρακτηρίζαμε διαφορετικά. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε μέσω της γενικής γραμματείας Ισότητας. Μιλάμε πολλά χρόνια για τη γυναικεία κακοποίηση και τα νούμερα που έχουμε αυτή την στιγμή στην Πελοπόννησο σίγουρα δεν είναι τα πραγματικά, γιατί στις μικρές περιοχές σίγουρα είναι παραπάνω. Σε αυτές τις περιοχές υπάρχει ακόμα το στίγμα, υπάρχει το στίγμα της φτώχειας, το στίγμα της κακοποίησης».
Τέλος, ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, Κώστας Γιαννόπουλος ανέφερε πως «Το Χαμόγελο του Παιδιού προσπαθεί να στηρίξει τους θεσμούς του κράτους για να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους, για να υπηρετήσουμε τους θεσμούς προκειμένου να γίνονται ουσιαστικά πράγματα γύρω από την αντιμετώπιση της φτώχειας αλλά και των υπηρεσιών που χρειάζονται. Η αρχή μας ήταν να δημιουργήσουμε κέντρα στήριξης και συμπληρώνοντας τις ανάγκες μαζί με το δήμο, που είναι η μόνη μας ελπίδα για να θωρακιστουν με υπηρεσίες, προκειμένου να κάνουν πράγματα. Δεν είναι μόνο η φτώχεια και η αδυναμία επιβίωσης. Τα κέντρα στήριξης έχουμε στηρίξει παραπάνω από 300.000 παιδιά. Υπάρχουν και άλλα προβλήματα. Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε. Αυτή η γυναίκα με τα πέντε παιδιά που θα βρεθεί στο δρόμο την Παρασκευή το βράδυ θα πρέπει κάποιοι να αναλάβουν να την περιποιηθούν, να επιβιώσει. Δεν είναι μόνο αυτό η βία, γιατί μέχρι να ανοίξει ένα κέντρο φιλοξενίας να δει αν θα πάρει τη γυναίκα, αυτή θα παραμείνει στο δρόμο. Το Χαμόγελο του Παιδιού, μαζί με το Υπουργείο Οικογένειας, προσπαθεί να προσφέρει ουσιαστικές υπηρεσίες».