Πληροφορίες για το υποτροπιάζον και το ανθεκτικό στη θεραπεία λέμφωμα hodgkin

Το λέμφωμα Hodgkin (HL), γνωστό και ως νόσος του Hodgkin, είναι μια μορφή κακοήθειας που προσβάλλει το λεμφικό ή το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο προφυλάσσει τον οργανισμό από τις λοιμώξεις. Το λέμφωμα Hodgkin εμφανίζεται στον μυελό των οστών, στους λεμφαδένες, στα λεμφαγγεία, στον σπλήνα και στο ήπαρ.

Παρόλο που το HL ανταποκρίνεται ιδιαίτερα καλά στη χημειοθεραπεία στα αρχικά του στάδια και θεωρείται «ιάσιμο», στην πραγματικότητα έως και 35% των ασθενών υποτροπιάζουν ή αναπτύσσουν αντοχή στη θεραπεία μετά την αρχική αγωγή. Το HL ονομάζεται υποτροπιάζον όταν ο καρκίνος επανεμφανίζεται στο λεμφικό σύστημα ή εξαπλώνεται σε άλλα μέρη του οργανισμού μετά από ύφεση. Οι περισσότερες υποτροπές εμφανίζονται συνήθως στα τρία πρώτα χρόνια μετά τη διάγνωση. Το HL ονομάζεται ανθεκτικό στη θεραπεία όταν η κακοήθεια εμφανίζει αντοχή στην αρχική αγωγή και ο ασθενής δεν παρουσιάζει καθόλου ύφεση.

Το λέμφωμα Hodgkin διαγιγνώσκεται συχνότερα σε εφήβους και ενήλικες από 15 έως 35 ετών και ενήλικες άνω των 50. Το λέμφωμα Hodgkin είναι η τρίτη πιο κοινή μορφή καρκίνου στα άτομα κάτω των 20. Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Ερευνών για τον Καρκίνο (International Agency for Research on Cancer) περίπου 67.000 νέες περιπτώσεις HL εμφανίζονται παγκοσμίως κάθε χρόνο και περισσότερα από 30.000 άτομα πεθαίνουν από τη νόσο.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου για το υποτροπιάζον ή το ανθεκτικό στη θεραπεία HL είναι η ηλικία, το στάδιο της νόσου, ο συντομότερος χρόνος υποτροπής μεταξύ των αγωγών, ο υψηλός αριθμός λευκοκυττάρων ή ο χαμηλός αριθμός λεμφοκυττάρων. Πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου υποτροπής για ασθενείς σε πρώιμο στάδιο της νόσου είναι η παρουσία ευμεγέθων όγκων (π.χ. όγκοι διαμέτρου άνω των 10 cm ή μεγαλύτεροι) και εμφάνιση σε πολλαπλές λεμφαδενικές περιοχές. Οι άνδρες με HL είναι πιο πιθανό να υποτροπιάσουν ή να εμφανίζουν αντοχή στη θεραπεία σε σχέση με τις γυναίκες.

Επιλογές θεραπείας

Το λέμφωμα Hodgkin αντιμετωπίζεται συνήθως με χημειοθεραπεία και παρουσιάζει υψηλό ποσοστό ίασης. Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη ελεύθερη της νόσου επιβίωση δεν επιτυγχάνεται για όλους τους ασθενείς με HL. Το ποσοστό υποτροπής μετά από αγωγή με χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής ή/και ακτινοθεραπεία κυμαίνεται από 5% για τους ασθενείς σε πρώιμο στάδιο έως 35% για τους ασθενείς με προχωρημένο HL.

Σε περίπτωση υποτροπής ή αν ένας ασθενείς εμφανίζει αντοχή στη θεραπεία, οι επιλογές αντιμετώπισης της νόσου περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία ακολουθούμενη συνήθως από μεταμόσχευση αρχέγονων κυττάρων ή μυελού των οστών. Η χρήση μεταμόσχευσης που συνδέεται με υψηλό κόστος και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές, έχει ως αποτέλεσμα βελτίωση των εκβάσεων σε ασθενείς με υποτροπιάζον HL, αλλά 40-50% των ασθενών υποτροπιάζουν αργότερα. Το λέμφωμα Hodgkin είναι μια θανατηφόρα νόσος χωρίς πρότυπη θεραπεία για ασθενείς που υποτροπιάζουν ή που εμφανίζουν αντοχή μετά από αγωγή. Μάλιστα, το ποσοστό ίασης μακροπρόθεσμα είναι κάτω του 30% για το υποτροπιάζον ή το ανθεκτικό στη θεραπεία HL.

Η έρευνα έχει ήδη οδηγήσει σε εξελίξεις στη θεραπεία του υποτροπιάζοντος ή του ανθεκτικού στη θεραπεία HL, ενώ και οι ειδικοί εξακολουθούν να αναζητούν αποτελεσματικές μεθόδους για τη θεραπεία των ασθενών που υποτροπιάζουν ή εμφανίζουν αντοχή στις διαθέσιμες θεραπείες.