Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι πραγματικά βαρυσήμαντη. Αποφασίζεις ν’ αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα. – Elizabeth Stone, Αμερικανίδα συγγραφέας

Το σώμα μιας γυναίκας ξεκινά να χαλαρώνει από τον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης, αλλά οι αλλαγές αρχίζουν να γίνονται στο σώμα στον τρίτο με τέταρτο μήνα.

Έτσι, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το σώμα της γυναίκας υφίσταται κάποιες αλλαγές, αυτές είναι ορμονικές, αλλά και ως προς την μηχανική δομή του σώματος.

Πιο συγκεκριμένα, μυοσκελετικά το σώμα παίρνει μια στάση λόρδωσης, λόγω της αύξησης της κοιλιάς όπου μεταφέρεται το κέντρο βάρους προς τα μπροστά και ο κορμός αναγκάζεται να φέρει τον θώρακα προς τα πίσω.

Αυτό επιτυγχάνεται, λόγω του ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το σώμα της γυναίκας εκκρίνει ορμόνες και οιστρογόνα που δίνουν μεγαλύτερη ελαστικότητα στις αρθρώσεις και έτσι υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητας όλων των σπόνδυλων. Για να αποκτηθεί λοιπόν, αυτή η στάση κάθε σπόνδυλος κάνει μια μικρό-κίνηση, εκεί λοιπόν μπορεί να επέμβει η οστεοπαθητική, διότι όταν υπάρχει αυτή η ελευθερία μέσω των κινήσεων των σπονδύλων η γυναίκα δεν θα πονάει.

Η παρέμβαση του οστεοπαθητικού είναι σημαντική ώστε μέσω των μικρό- κινήσεων που γίνονται, να μην πάρει το σώμα λάθος στάση.

Μια ακόμη περίπτωση αλλαγών του σώματος της γυναίκας είναι η μήτρα η οποία ξεκινάει μέσα από το ιερό και φτάνει σχεδόν πάνω από τον αφαλό, μετακινώντας το έντερο, το στομάχι, την σπλήνα και το πάγκρεας προς την περιοχή του διαφράγματος. Αυτό, έχει αποδειχτεί ότι μπορεί να δημιουργήσει κυρίως προβλήματα στην εισπνοή λόγω του διαφράγματος, αλλά και στον θώρακα και την καρδιά.

Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να προκληθεί σε μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι οι πόνοι στην μέση. Εάν υπάρχουν κάποιες ασυμμετρίες στην μέση της γυναίκας, δεν θα αισθανθεί ποτέ πόνους. Οι πόνοι στην γυναίκα θα προκληθούν έπειτα από την αναδιαμόρφωση του σκελετού και τις μικρό- κινήσεις που θα έχουν προηγηθεί, γ’ αυτό μπορεί να ξεκινήσει να πονά αργότερα. Είναι λοιπόν σημαντική ένδειξη εάν η γυναίκα θα νιώθει πόνους στην μέση, ότι υπάρχουν κάποια μπλοκαρίσματα εκεί. Τότε θα πρέπει να απευθυνθεί στον οστεοπαθητικό, διότι μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα, μέσω συγκεκριμένων ασκήσεων στην περιοχή.

Ένα πολύ σημαντικό σημείο, που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και πρόβλημα στον τοκετό είναι οι πόνοι λόγω της κάμψη του κόκκυγα.

Ο κόκκυγας είναι ένα οστό στο τέλος της σπονδυλικής στήλης με άρθρωση με το ιερό, ο οποίος είναι και ένα βασικό σημείο του περινέου, το οποίο περίνεο καλύπτει την μήτρα. Έτσι λοιπόν εάν ο κόκκυγας είναι στραβός δημιουργεί έντονο πόνο τοπικά, αλλά και στην μέση της γυναίκας.

Η οστεοπαθητική μπορεί να παρέμβει στην ανάταξη του κόκκυγα που είναι πολύ σημαντική κατά τον τοκετό για να αποφράξει την δίοδο και να μπορέσει να βγει φυσιολογικά το μωρό. Επιπλέον, για να ανακουφίσει την μητέρα η οποία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υπέφερε από έντονους πόνους, αλλά και να αποφευχθεί κάποιος ενδεχόμενος τραυματισμός του εμβρύου κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Προσοχή: Κάποια πολύ σημαντικά στοιχεία που πρέπει η μέλλουσα μητέρα να προσέχει είναι πως κατά τον 7ο μήνα το μωρό είναι σχεδόν στα τρία τέταρτα του βάρους του, οπότε είναι πολύ σημαντικό κατά τη διάρκεια της ξεκούρασής της, να αισθάνεται το μωρό να κινείται διαρκώς, συμβολικά σαν το «πλυντήριο», κυκλικά.

Σημαντική ένδειξη του ότι το μωρό της κινείται και δεν πιέζεται, είναι να αισθάνεται, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας την κοιλίτσα της μαλακή. Πολύ βοηθητικές είναι κάποιες ασκήσεις γιόγκα, σε θέσεις όπως αυτή της «γάτας» διότι έτσι διευκολύνεται και η μητέρα, αλλά και το μωρό της. Επειδή το γυναικείο σώμα χαλαρώνει κατά τη διάρκεια της κύησης, οι αρθρώσεις είναι πολύ επικίνδυνο να δημιουργήσουν προβλήματα, ακόμη και αν δεν προϋπάρχουν, όπως στα ισχία, στην λεκάνη και στα γόνατα. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν μέσω της οστεοπαθητικής, δηλαδή μέσω μικρών ανατάξεων στις κινήσεις. Εφαρμόζονται, συγκεκριμένες κινήσεις, οι οποίες έχουν στόχο να βελτιώσουν την κινητικότητα των αρθρώσεων και των σπλάχνων προς αποφυγή τραυματισμών ή μελλοντικών προβλημάτων.

Επιπλέον και μετά την εγκυμοσύνη είναι πολύ σημαντικό η μητέρα να ελέγχεται οστεοπαθητικά σε σαράντα ημέρες διότι τότε η λεκάνη, η σπονδυλική στήλη και όλα τα σπλάχνα επανέρχονται στην αρχική του θέση.

Η οστεοπαθητική μπορεί να βοηθήσει αυτή την πορεία και ιδιαίτερα σε γυναίκες που δεν έχουν γυμναστεί στη ζωή τους, αλλά και σε γυναίκες που γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό. Μια γυναίκα που έχει γεννήσει φυσιολογικά, χρειάζεται περισσότερη βοήθεια στην οργάνωση των σπλάχνων της, διότι στον φυσιολογικό τοκετό όλοι οι μύες έχουν υπερεκταθεί και πρέπει να μαζευτούν. Σε γυναίκες μάλιστα, όπου δεν έχουν γυμναστεί στο παρελθόν, είναι πολύ πιο δύσκολο να επιστρέψει το σώμα στην κανονική του θέση, σε σχέση με εκείνες που έχουν γυμναστεί.

Επίσης, σε γυναίκες οι οποίες έχουν γεννήσει με καισαρική, είναι απαραίτητη προϋπόθεση η καισαρική ουλή να απευαισθητοποιηθεί μέσω συγκεκριμένων ασκήσεων, διότι ο ουλώδης ιστός που έχει δημιουργηθεί μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες σε μια απερχόμενη εγκυμοσύνη. Για παράδειγμα, η περίπτωση ενδεχόμενων πόνων στην κοιλιά της γυναίκας, μπορεί να αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα μακροχρόνια το σώμα της να γύρει προς τα μπροστά.

Τα πιο σημαντικά προβλήματα που μπορεί να επέλθουν από την μη σωστή οργάνωση των σπλάχνων σε μια γυναίκα μετά τον τοκετό είναι η πτώση τραχήλου, η χαλάρωση του κόλπου, η πτώση της μήτρας, η παρέκκλιση του φυσιολογικού της μήτρας, η κάμψη του σώματος προς τα μπροστά, η κλίση του σώματος δεξιά ή αριστερά. Γ’ αυτό είναι πολύ σημαντικό τα όργανα να οργανωθούν με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να μην δημιουργούν πρόβλημα το ένα στο άλλο και να μην εμποδίζει το ένα στην λειτουργία του άλλου.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως σε μια λάθος οργάνωση του σώματος, μπορεί να παρατηρηθούν προβλήματα συχνοουρίας, ακράτειας και πολλά υγρά στον κόλπο της γυναίκας. Αλλά και προβλήματα δυσκοιλιότητας, πόνοι στην μέση, στραβή λεκάνη, αστάθεια στην έμμηνο ρήση (είτε μεγαλύτερη είτε μικρότερη ροή, είτε αστάθεια στις ημέρες).

Μέσω της οστεοπαθητικής και συγκεκριμένα της σπλαχνικής οστεοπαθητικής, αναδιαμορφώνονται τα σπλάχνα, όπου ουσιαστικά αυτό που κάνει ένας οστεοπαθητικός είναι να χαλαρώσει το περίνεο, το περιτόναιο, τους σύνδεσμοι στους οποίους τα σπλάχνα συνδέονται μεταξύ τους, αλλά και τον κορμό (σπονδυλική στήλη, λεκάνη) και να επαναφέρει τη φυσιολογική λειτουργία της μήτρας. Για παράδειγμα, όταν μια μήτρα μετά από έναν τοκετό είναι σε μια πρόσθια κάμψη, μεταγενέστερα σε μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να προκαλέσει ινομυώματα, ενδομητρίωση και πολύποδες.

Ο τρόπος που γίνεται αυτό είναι μέσω συγκεκριμένων ασκήσεων και πιέσεων πάνω στην κοιλιακή χώρα και την λεκάνη. Οι ασκήσεις αυτές γίνονται, ακολουθώντας την φυσιολογία της κίνησης, εκεί που η κίνηση δηλαδή διευκολύνεται, χωρίς χρήση φαρμάκων ή μηχανημάτων.

 

Τέλος, μέσω των ασκήσεων της οστεοπαθητικής, μπορεί η γυναίκα να αποκατασταθεί σαν να μην έγινε ποτέ γέννα.

Λευτέρης Παθιάκης, οστεοπαθητικός, φυσικοθεραπευτής, μεζιερίστας, ιδρυτής του Κέντρου Οστεοπαθητικής, Φυσιοθεραπείας & Ανάλυσης σώματος PLIOMETRICA

 

Με τον κο Παθιάκη στο ΡΑΔΙΟ ΥΓΕΙΑ

#########