«Εγώ θα ξανατρέξω και θα παίξω μπάλα πολύ σύντομα», δηλώνει ο μόλις επτά ετών Δημήτρης κραδαίνοντας το κασκόλ της ομάδας του, εκφράζοντας περισσότερο την προσωπική νίκη του στον αγώνα που έδωσε πρόσφατα για την υγεία του με τη βοήθεια της Ρομποτικής Χειρουργικής.
Η μητέρα του μικρού Δημήτρη, φανερά απαλλαγμένη από το μακροχρόνιο άγχος και την αγωνία μας περιγράφει την ιστορία της περιπέτειάς του.
«Όλα ξεκίνησαν το περασμένο Πάσχα όταν παρουσίασε ξαφνική παράλυση του αριστερού του ποδιού, η οποία αποδόθηκε σε εγκεφαλίτιδα. Αυτό ακριβώς το επεισόδιο ήταν η αφορμή για σειρά εξετάσεων που τελικά αποκάλυψαν στην παρατήρηση ότι το παιδί είχε πολύ μικρό αριστερό νεφρό..» Στον έλεγχο που ακολούθησε βρέθηκε επίσης υψηλή πίεση (αρτηριακή υπέρταση 230/170 mmHg!) που ήταν δευτεροπαθής από συγγενή στένωση της νεφρικής αρτηρίας.
«Στο γενικό νοσοκομείο που βρισκόμασταν αμέσως μας πρότειναν νεφρεκτομή, η οποία θα γινόταν με ανοικτή επέμβαση κατά τον παραδοσιακό τρόπο. Η επέμβαση αυτή θα ήταν μεγάλης διάρκειας, θα απαιτούσε πιθανώς μετάγγιση αίματος και αρκετές ημέρες παραμονής στη μονάδα εντατικής θεραπείας και στο νοσοκομείο. Μας έπιασε όλους πανικός και στραφήκαμε σε ό,τι νεώτερο υπήρχε στη χειρουργική, δηλαδή στη Ρομποτική Χειρουργική», δηλώνει η μητέρα.
Η οικογένεια απευθύνθηκε στην Ομάδα Ρομποτικής Χειρουργικής του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών. Η περίπτωση ήταν πολύ δύσκολη και απαιτούσε προσεκτικό προεγχειρητικό σχεδιασμό και λεπτούς χειρουργικούς χειρισμούς. Ιδιαίτερο προβληματισμό αποτέλεσε το ιστορικό παλαιάς επέμβασης εντερεκτομής στην οποία είχε υποβληθεί το παιδί σε ηλικία 2 ημερών λόγω νεκρωτικής εντεροκολίτιδας. Επίσης πρόκληση για την ομάδα ήταν ο μικρός σωματότυπος του παιδιού και οι διαταραχές στην αρτηριακή του πίεση. Μετά Για την επέμβαση συνεργάστηκαν με τον κ. Κ. Κωνσταντινίδη ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων, ο καθηγητής παιδιατρικής κ. Θ.Καρπάθιος, ο παιδοουρολόγος κ. Ζουπάνος, ο καρδιοχειρουργός κ. Φ.Μητρόπουλος, η παιδοαναισθησιολόγος κ. Π. Σταυροπούλου.
Το πρωί της επέμβασης ο χώρος έξω από τη χειρουργική αίθουσα ήταν κατάμεστος από ιατρούς, νοσηλευτές και προσωπικό του χειρουργείου που ήρθε να υποστηρίξει τον μικρό Δημήτρη στη δύσκολη αυτή φάση της ζωής του. Μέσω τριών-τεσσάρων τομών του μισού εκατοστού ο Δρ.Κωνσταντινίδης βρήκε τον τρόπο να μπει στην κοιλιά του ασθενούς με ασφάλεια και να καθαρίσει ενδελεχώς τις συμφύσεις από την παλαιά επέμβαση.
«Η επέμβαση γίνεται πολύ ευκολότερη ρομποτικά», μας λέει ο Δρ.Κωνσταντινίδης. «Από τη στιγμή που συνδέουμε το σύστημα, μπορούμε να δούμε στερεοσκοπικά στο εσωτερικό της κοιλιάς αναγνωρίζοντας την πραγματική σχέση των οργάνων στον χώρο, σαν να χειρουργούμε με ανοικτή την κοιλιά». Μετά από την αναγνώριση της ανατομίας, ο χειρουργός προχώρησε στην κινητοποίηση του οργάνου, λύνοντας με υπομονή τις πολλαπλές συμφύσεις γύρω από αυτό. Αναγνώρισε και απομόνωσε τα αγγεία του νεφρού με ειδικά εργαλεία και κλιπς. Το όργανο αφαιρέθηκε με μηδαμινή απώλεια αίματος και μέσα σε δυνατό χειροκρότημα από το προσωπικό του χειρουργείου που παρακολουθούσε συγκινημένο στις μεγάλες οθόνες του συστήματος.
«Η επιλογή της Ρομποτικής Ομάδας του Ιατρικού Αθηνών έγινε χωρίς δεύτερη σκέψη αμέσως μόλις άκουσα για αυτή», δηλώνει η μητέρα του μικρού Δημήτρη. «Ο Δημήτρης είναι δυνατό παιδί, αποφασισμένο να τα καταφέρει σε όποια δυσκολία παρουσιαστεί. Ευτυχώς σε αυτή την μάχη, σύμμαχός του ήταν η ίδια η τεχνολογία στα χέρια μιας από τις πιο έμπειρες χειρουργικές ομάδες στη χώρα μας».
Νοέμβριος 2010
