Μια ιστορία όπως γράφονταν παλιά τα παραμύθια μας φέρνει η γιαγιά συγγραφέας και γίνεται δασκάλα για τα παιδιά όλου του κόσμου.

Μια ιστορία που με στοργή αγάπη και πραγματικό νοιάξιμο για τις νέες γενιές παιδιών, αναφέρεται στην αγάπη, τον πόνο της απώλειας, το bulling στο σχολείο, ακόμα και την αντιμετώπιση της φτώχειας.

Η συγγραφέας δείχνει με αριστοτεχνικό τρόπο πρώτον ότι είναι γιαγιά , δεύτερον ότι ξέρει να διδάσκει χωρίς πρέπει και έτσι είναι γιατί το είπα εγώ, και τρίτον γιατί ο λόγος της στηρίζεται στην αγάπη τη φιλία την πίστη. Αξίες που αν τις χάσαμε οφείλουμε να τις ξαναβρούμε και αν τις έχουμε να τις φυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού γιατί μόνο με αυτές θα πάμε μπροστά.

Άλλωστε η μικρή Μελίνα η ηρωίδα της, μαθαίνει να επιβιώνει σε μια νέα επαρχιακή πόλη τη Κόνιτσα, να έχει αγάπη και καλοσύνη γιατί μόνο έτσι θα αντιμετωπίσει τους νταήδες του σχολείου και της επαρχίας αυτής, και κυρίως μαθαίνει να βλέπει και ν αντιμετωπίζει τους φόβους της.

Έτσι μας δίνει πολύτιμα μαθήματα να νικάμε τους φόβους μας, να έχουμε για όπλο την αγάπη και τη συγνώμη για κάθε τι και να έχουμε σύμμαχό μας τις στέρεες φιλίες. Τρία Θ έχει ο άνθρωπος στη φαρέτρα του, τη Θέληση το Θάρρος και τις Θυσίες. Με αυτά πάει μπροστά και κάνει πράξη τα όνειρά του.

Αν νομίζετε το παραμύθι αυτό είναι μόνο για μικρά παιδιά είστε γελασμένοι. Είναι μάθημα ζωής κυρίως για όλους εμάς τους μεγάλους που πρέπει να γυρίσουμε στις ρίζες του εαυτού μας, στην παιδική μας ηλικία και να ξαναπιάσουμε το νήμα της αληθινής ζωής.

#########