ΣΑΝ ΑΝΤΟΝΙΟ, Τέξας – 11 Δεκεμβρίου 2009 – Νεότερα αποτελέσματα μίας μεγάλης μελέτης επιβεβαιώνουν ότι η λετροζόλη παρέχει σημαντικό όφελος ως προς την επιβίωση σε σύγκριση με την ταμοξιφαίνη όταν χρησιμοποιείται μετεγχειρητικά σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό σε υποδοχείς ορμονών πρώιμο καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με ανακοίνωση ερευνητών στο 32ο Ετήσιο Συμπόσιο του Σαν Αντόνιο για τον Καρκίνο του Μαστού (SABCS) στις 10 Δεκεμβρίου.Τα αποτελέσματα προήλθαν από ανάλυση Αντίστροφης Στάθμισης της Πιθανότητας Αποκοπής (Inverse Probability of Censoring Weighted, IPCW) που διενεργήθηκε για να διευκρινιστεί το κλινικό όφελος της λετροζόλης σε σύγκριση με την ταμοξιφαίνη στη μελέτη Breast International Group (BIG) 1-98. Προγενέστερα δεδομένα της συγκεκριμένης μελέτης, τα οποία βασίστηκαν σε ανάλυση με πρόθεση θεραπείας (intent-to-treat, ITT), είχαν παρουσιαστεί στο περσινό Συμπόσιο SABCS

.

Η Meredith Regan, από την Ιατρική Σχολή του Harvard στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, σημείωσε ότι η ανάλυση IPCW δείχνει ότι το όφελος της λετροζόλης έναντι της ταμοξιφαίνης είναι μεγαλύτερο από αυτό που έδειξε η ανάλυση ITT.
«Για την ακρίβεια, η μελέτη BIG 1-98 καταδεικνύει στατιστικά σημαντικό όφελος [P < .05] στην συνολική επιβίωση υπέρ της  5-ετούς θεραπείας με λετροζόλη σε σύγκριση με την 5-ετή θεραπεία με ταμοξιφαίνη», δήλωσε.  

Η μελέτη BIG 1-98 περιλαμβάνει 8.010 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για ορμονοευαίσθητο καρκίνο του μαστού και δεν παρουσίαζαν ενδείξεις μετάστασης.

Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε μονοθεραπεία με ταμοξιφαίνη για 5 έτη, μονοθεραπεία με λετροζόλη για 5 έτη, θεραπεία με ταμοξιφαίνη για 2 έτη και εν συνεχεία λετροζόλη για 3 έτη, ή θεραπεία με λετροζόλη για 2 έτη και εν συνεχεία ταμοξιφαίνη για 3 έτη.

Η μελέτη κατέδειξε την υπεροχή της λετροζόλης έναντι της ταμοξιφαίνης στη βελτίωση της ελεύθερης νόσου επιβίωσης και στη μείωση του κινδύνου υποτροπής σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό σε υποδοχείς ορμονών πρώιμο καρκίνο του μαστού.

Η Δρ Regan δήλωσε ότι τα αποτελέσματα του 2008 από τις αναλύσεις ITT και censored πιθανώς να επηρεάστηκαν από το γεγονός ότι ορισμένες ασθενείς που λάμβαναν ταμοξιφαίνη επέλεξαν να αλλάξουν σε θεραπεία με λετροζόλη, μετά την αρχική παρουσίαση των δεδομένων της BIG 1-98 το 2005 όπου φάνηκε ότι η λετροζόλη βελτιώνει σημαντικά την ελεύθερη νόσου επιβίωση σε σύγκριση με την  ταμοξιφαίνη..
Η ανάλυση IPCW που παρουσιάστηκε στο φετινό συνέδριο εκτιμά το κλινικό όφελος της λετροζόλης που πιθανώς να είχε παρατηρηθεί εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί επιλεκτική μετάβαση ασθενών από τη θεραπεία με ταμοξιφαίνη στη θεραπεία με λετροζόλη κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μετεγχειρητική θεραπεία με λετροζόλη για 5 έτη βελτίωσε σημαντικά την ελεύθερη νόσου επιβίωση κατά 15% (P < .05) και τη συνολική επιβίωση κατά 17% (P < .05).

Σε δελτίο τύπου, ο Δρ. Alan Coates, μέλος της επιστημονικής επιτροπής της Διεθνούς Ομάδας Μελέτης για τον Καρκίνο του Μαστού (International Breast Cancer Study Group), η οποία συντόνισε τη δοκιμή BIG 1-98, από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Αυστραλία, δήλωσε: «Παρέχοντας στους ασθενείς τη δυνατότητα να μεταβούν από το ένα σκέλος μιας κλινικής μελέτης στο άλλο όταν μια θεραπεία αποδεικνύεται στατιστικά ανώτερη μίας άλλης είναι ηθικό και επιτρεπτό, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα για τους συγκεκριμένους ασθενείς.»

Ωστόσο, ο Δρ Coates προσέθεσε αμέσως ότι η τυπική ανάλυση ITT αποδυναμώνεται από την επιλεκτική μετάβαση ασθενών, τονίζοντας έτσι την ανάγκη για αξιόπιστες στατιστικές μεθόδους όπως η IPCW για τη βέλτιστη λήψη κλινικών αποφάσεων.

Χορηγός αυτής της μελέτης ήταν η φαρμακευτική εταιρεία Novartis.

#########