Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών – Π.Σ.Φ. ΝΠΔΔ απέστειλε επιστολή προς τα Κόμματα και το Υπουργείο Παιδείας, με την οποία ζητά να λάβει τις θέσεις τους σχετικά με το θέμα της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας των πτυχίων των «κολλεγίων» από το ΑΤΕΕΝ, αναφέροντας ότι, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας 178/2023 & 179/2023 δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας σχετικά με το ότι οι τίτλοι σπουδών νομοθετικώς ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων αδυνατούν να υπαχθούν στη διαδικασία αναγνώρισης της επαγγελματικής ισοδυναμίας.
Ως γνωστόν, το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή είναι στην Ελλάδα νομοθετικώς ρυθμιζόμενο επάγγελμα, δηλαδή απαιτείται άδεια ασκήσεως επαγγέλματος για την άσκηση του.
Η αναγνώριση επαγγελματικής ισοδυναμίας για τους τίτλους σπουδών των «κολλεγίων» για το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή, αποτελεί πάγια τακτική από το ΑΤΕΕΝ, δηλαδή αναγνωρίζονται ως επαγγελματικά ισοδύναμοι οι τίτλοι σπουδών που αποκτήθηκαν από Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης (ΚΕ.Μ.Ε.) – «κολλέγια», με τους τίτλους σπουδών που αποκτούν οι απόφοιτοι των τμημάτων φυσικοθεραπείας των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
Σημειώνεται ότι, η διαδικασία για την αναγνώριση επαγγελματικής ισοδυναμίας από το ΑΤΕΕΝ, που κακώς εφαρμόζεται στο νομοθετικώς ρυθμιζόμενο επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή σύμφωνα με το ΣτΕ, δεν απαιτεί την προσκόμιση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κανονικά, για την πλειοψηφία των αποφοίτων ΚΕ.Μ.Ε., στους οποίους αναγνωρίζεται ο τίτλος σπουδών τους ως επαγγελματικά ισοδύναμος με τον τίτλο σπουδών αποφοίτων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας και που δεν κατέχει άδεια άσκησης επαγγέλματος από άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έπρεπε να μην αναγνωρίζεται από το ΑΤΕΕΝ, σύμφωνα με το ΣτΕ.
Ο Πρόεδρος του Π.Σ.Φ. Πέτρος Λυμπερίδης δήλωσε σχετικά: «Βασική διαφορά μεταξύ της επαγγελματικής ισοδυναμίας, που είναι Ελληνική “εφεύρεση” και της αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων, είναι ότι στην πρώτη περίπτωση δεν απαιτείται η κατοχή άδειας άσκησης επαγγέλματος για να γίνει η αναγνώριση και σύμφωνα με το ΣτΕ δεν έπρεπε να εφαρμόζεται σε Νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, όπως αυτό του φυσικοθεραπευτή.
Αυτό φωνάζουμε εμείς εδώ και χρόνια: ότι η επαγγελματική ισοδυναμία πρέπει να εφαρμόζεται ΜΟΝΟ για μη Νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα, για αυτά δηλαδή που δεν απαιτείται άδεια άσκησης επαγγέλματος και όχι για το δικό μας.
Περαιτέρω, μετά το 2021 (Brexit), όπου αποχώρησε η Μεγάλη Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι γίνεται εφαρμογή της Ευρωπαϊκής οδηγίας 36/2005, για τίτλους σπουδών και επαγγελματικούς τίτλους από μια χώρα που είναι εκτός Ε.Ε, καθώς η οδηγία αφορά μόνο πολίτες της Ε.Ε.
Όμως, με Εθνική Νομοθεσία που ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2020, γίνεται υπέρβαση της Ευρωπαϊκής οδηγίας 36/2005 και στο όνομα της οδηγίας, επεκτείνεται η αναγνώριση τίτλων σπουδών και από τρίτες χώρες (εκτός Ε.Ε.).
Με την επιστολή μας, ζητάμε από τα κόμματα να πάρουν θέση για αυτό το σοβαρό ζήτημα που εξισώνει τα Πανεπιστήμια της χώρας, που για να λειτουργούν έχουν υποστεί εξαντλητικούς ελέγχους από την ανεξάρτητη Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), με τα λεγόμενα “κολλέγια”, για τα οποία οι αρχές “κλείνουν το μάτι”, καθώς, κανονικά, θα έπρεπε εκτός των άλλων, με τη συμφωνία δικαιοχρησίας που έχουν συνάψει με τα Βρετανικά Πανεπιστήμια να εφαρμόζουν απαρέγκλιτα όσους κανόνες ισχύουν στη Μεγάλη Βρετανία (βάση εισαγωγής, εκπαιδευτικό προσωπικό, εγκαταστάσεις, κλινική εκπαίδευση κ.λπ.). Επιπροσθέτως, με την αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε, δημιουργείται άλλο ένα τεράστιο ζήτημα.
Εμείς, μετά την τελευταία απόφαση του ΣτΕ, ζητήσαμε την ανάκληση όλων των αποφάσεων επαγγελματικής ισοδυναμίας από το ΑΤΕΕΝ, γιατί δεν πρέπει να εφαρμόζονται σε Νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα όπως του φυσικοθεραπευτή και παράλληλα, ζητάμε η αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων να μην εφαρμόζεται για τρίτες χώρες (εκτός Ε.Ε.).
Όταν υποπίπτει στην αντίληψή μας περίπτωση αναγνώρισης τίτλων σπουδών από το ΑΤΕΕΝ που προέρχεται από τρίτη χώρα (εκτός Ε.Ε.) και είναι μετά το 2021, προβαίνουμε στην προσβολή της διοικητικής αυτής πράξης στα Ελληνικά δικαστήρια.»
