Είναι φορές που αναρωτιέσαι ως συντάκτης υγείας για ποιον γράφεις. Γράφεις για σένα, για το χώρο , για να σε διαβάσουν λίγοι συνάδελφοι ή γράφεις για τους πολλούς; Και αυτοί οι πολλοί ποιοι ακριβώς είναι;
Είναι μεγάλοι ηθοποιοί που άλλοι έφυγαν από κοντά μας και άλλοι ακόμα είναι πάνω στο σανίδι που έχουν πει κατ επανάληψη ότι δεν παίζουν για τις πρώτες σειρές αλλά για τη γαλαρία. Εκεί πάνω στα ψηλά που δυσκολευτήκαν να εξοικονομήσουν τα χρήματα για το εισιτήριο εκεί που περιμένουν με αδημονία τη παράσταση και δεν πήγαν απλά για να περάσουν ευχάριστα το βράδυ τους.
Εμείς οι συντάκτες για ποιους παλεύουμε? Για τους ασθενείς θα πείτε. Ναι το παραδέχομαι ο άνθρωπος πάνω απ όλα. Όμως κατά το πώς πάει η κατάσταση θα γράφουμε μόνο για τα όσα μεγάλα και θαυμαστά επιτεύγματα γίνονται στον ιδιωτικό χώρο. Εκεί που η έρευνα πληρώνεται και ο γιατρός έχει σωστές απολαβές και πάει λέγοντας.
Μια σπάνια μέθοδος που βοηθάει τον ασθενή πόσος καιρός θα περάσει για να φύγει από το ιδιωτικό νοσοκομείο και να πάει στο δημόσιο? Ποιος θα εκπαιδεύσει εκεί το γιατρό για να πάρει τα νέα φώτα?
Με δυο λόγια μια και είναι επίκαιρο πόσο καιρό και πόσο θα κοστίσει πάνω στο προϊόν από το χωράφι στο ράφι?
Μέχρι τώρα το χωράφι δεν πιάνει τιμή και το ράφι είναι όλο φρου φρού και αρώματα.
Περιμένω εκείνη την εποχή που η γνώση δεν θα είναι πολύτιμο απόκτημα αυτού που τη βρήκε και θα τη μοιραστεί πλουσιοπάροχα με την επιστημονική κοινότητα και ο γιατρός θα κάνει δωρεάν εφαρμογές του επιτεύγματος αδιακρίτως σε ασθενείς και δεν θα περιμένει να πλουτίσει από το λιθαράκι που έφερε στο βωμό της επιστήμης.
Οι άγιοι Ανάργυροι που γιόρταζαν χθες ήταν αυτό που λέει το όνομά τους γιατροί αλλά ανάργυροι. Τώρα στις μέρες μας κανένας δεν το βλέπει έτσι. Λέει ξέρεις πόσα χρόνια έφαγα εγώ πάνω στα θρανία για να γίνω γιατρός? Μα ΄δεν σε πήρε κανένας από το γιακά για να γίνεις γιατρός ντε και καλά και αφού έγινες περίμενες τι? Να υπηρετείς ή να υπηρετείσαι? Γιατί και από το κράτος αυτό περιμένεις. Να σε υπηρετεί έμμεσα ή άμεσα. Αυτό ήταν το όνειρό σου. Γι αυτό και φεύγουν στο εξωτερικό. Γιατί ο βωμός εκεί είναι πιο φανταχτερός και ανεβαίνεις πιο γρήγορα σε αυτόν.
Απλές σκέψεις ίσως χωρίς καμία αξία ίσως και με κάποιο βάθος.
Καλή σας ημέρα.
