Μια εικόνα στο μυαλό του ανθρώπου μια εμμονή κυρίως με υποτιθέμενο ερωτικό σύντροφο μπορεί να πυροδοτήσει τις πιο μύχιες σκέψεις να οπλίσει το χέρι και να κάνει τα ακατανόμαστα χωρίς να μπορεί στην ουσία να δικαιολογήσει τη πράξη του, ούτε και να θυμάται το γιατί και πως το έκανε. Πίσω από την αρρωστημένη ζήλεια κρύβονται συχνά οι αρρωστημένες εμμονές που δυστυχώς κυρίως έχουν γυναικείο άρωμα.
Πριν λίγο καιρό μια γυναίκα 36 μόλις χρονών από αρρωστημένη εμμονή για έναν άντρα και εκδικητική τάση για την υποτιθέμενη ερωτική της αντίζηλο, όπλισε το χέρι της και χωρίς να ξέρει λεπτομέρειες για τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει ρίχνει ένα ποτήρι παχύρευστο βιτριόλι στο πρόσωπο της αντιζήλου της.
Της έχει καταστρέψει τη ζωή και αυτό την ικανοποιεί όπως ανέφερε και η κλινική ψυχολόγος κα Άννα Κανδαράκη. Δεν έχει άλλη έννοια θέλει να προκαλέσει πόνο όπως πονάει και η ίδια. Με δυο λόγια, μία σκέψη τριβελίζει το μυαλό της «άμα δεν σ έχω εγώ να μην σ έχει καμία». Και έτσι κλείνει τον κύκλο της εκδίκησης όπου βρίσκει πάτημα η ζήλεια. Θα αναρωτηθεί κανείς, αν αυτό το νοσηρό μυαλό, είναι σε θέση να οργανώσει τα πάντα με λεπτομέρεια και άριστο σχεδιασμό. Ναι είναι δυνατόν λένε οι ψυχολόγοι. Δεν έχει λογική η ψύχωση. Είναι σχιζοφρενική κατάσταση.
Η δράση και ο σκοπός της για να προκαλέσει πόνο, δεν έχει λογική από τη μέσα πλευρά. Μπορεί να είναι άριστη και οργανωτική στη δουλειά της, μπορεί να έχει όμως αλλού δυσλειτουργικότητα και αυτή αφορά το ψυχολογικό κομμάτι.
Είναι αλήθεια, ότι όλοι περνάμε ή έχουμε περάσει καταστάσεις ζήλειας, αντιζηλίας, ενοχές, διεκδικήσεις συντρόφων και πολλοί έχουν δεχθεί απόρριψη και πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει και στους ωραιότερους άντρες και γυναίκες, όμως ξαναγυρίζουμε στη λογική και αυτό που λέμε, επιφάνεια στη θάλασσα των συναισθημάτων μας. Δεν βουλιάζουμε ούτε φτάνουμε στον πάτο της ύπαρξής μας.
Είναι παράνοια οι εμμονές με έναν άνθρωπο. Να ψάχνεις να τον εντοπίσεις, να τον παρακολουθείς, να τον κυνηγάς να «του την έχεις στημένη» κι αν όχι σε αυτόν, στην αντίζηλό σου.
Είναι η τοξικότητα στη σχέση αλλά και με άλλους ανθρώπους όπου η συντροφικότητα γίνεται τυραννική. Τέτοιες τοξικές σχέσεις είναι μεταξύ συντρόφων, μάνας και κόρης, μάνας και γιου, πατέρα και κόρης και πολλές άλλες. Mια κατάσταση διαβρωτική, χάνει ο άνθρωπος τον εαυτό του. Δεν είναι μόνο η διεκδίκηση ενός παρτενέρ, αλλά και η άρνηση της απόρριψης που οδηγεί σε λανθασμένες έως καταστροφικές δράσεις και τακτικές. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της επίθεσης με το βιτριόλι. Η δράστης, ακόμα και τώρα, δεν λέει τους λόγους που την οδήγησαν στην απονενοημένη πράξη. Λέει μόνο για προσωπικούς λόγους και πως θα πει ότι έχει να πει, στο δικαστήριο και μόνο από φόβο μήπως παρερμηνευθούν τα λόγια της.
Από την άλλη, είναι τα ναρκισσιστικά εκείνα στοιχεία που κάνουν την γυναίκα να ζητάει στον απέναντί της την επιβεβαίωση αλλά με διαταραγμένη έκφραση.
Αν το περιβάλλον ξέρει πως αντιδρά το άτομο, τότε πρέπει να χτυπήσει το καμπανάκι και να ωθήσει το πρόσωπο με τις αρρωστημένες εμμονές σε κάποιον ειδικό, να ζητήσει βοήθεια. Δεν είναι λίγες οι φορές, που η ζήλεια οδηγεί σε απόγνωση. Από ζήλεια κάποιος σκοτώνει το σύντροφό του και μετά αυτοκτονεί. Προκαλεί πόνο και όταν το αντιλαμβάνεται, ξέρει ότι έχει έρθει και η δική του σειρά της τιμωρίας και τη δίνει ο ίδιος στον εαυτό του, χωρίς να περιμένει το δικαστήριο και τη δικαιοσύνη να αποφανθούν.
Η νεαρή Ιωάννα το θύμα της επίθεσης με το βιτριόλι, είδε τη ζωή της να χάνεται. Από την ημέρα της επίθεσης έχει κάνει πολλά χειρουργεία, έχει χάσει ένα αφτί, το πρόσωπό της έχει διαβρωθεί ακόμα και τα κόκκαλα και δεν μπορεί να το αγγίζει με τα χέρια της ούτε να βγει στον ήλιο. Φοράει πάντα ένα προστατευτικό προσωπείο. Άρα, το μέλλον της είναι αμφίρροπο. Μέσα σε αυτό το φάσμα δεν δέχεται τη συγνώμη της δράστιδος ούτε και την πρόθεσή της να μην προκαλέσει το θάνατο. Το θύμα είχε μια τραυματική εμπειρία και η δράστης ζητά μια δεύτερη ευκαιρία, μπορεί στην ψυχολογία των δύο να υπάρξει ισορροπία; Με δυσκολία. O χρόνος δεν γυρίζει πίσω όσο και αν θα
το ήθελαν και οι δύο.
Η δράστης παραδέχτηκε ότι έχει αρρωστημένη εμμονή με τη συγκεκριμένη κοπέλα, αλλά δεν λέει το γιατί.
Το υπόβαθρο των εμμονών είναι ότι πρόκειται για ακούσιες σκέψεις, οι οποίες γίνονται επίμονες και επαναλαμβανόμενες με αποτέλεσμα να μην μπορεί το θύμα τους να σκεφτεί τίποτα άλλο.
Όλα πυροδοτήθηκαν από τη ζήλεια και το φάσμα της είναι μεγάλο. Από ήπια μορφή μέχρι εμμονή. Η αρρωστημένη ζήλεια είναι ψυχική διαταραχή χωρίς μέτρο. Η εμμονή μπορεί να ξεκινάει σαν αντίδραση από δύο χαστούκια και να καταλήγει σε ψυχαναγκαστική επίθεση. Ο δράστης ή η δράστης δεν το αντιλαμβάνεται. Ζητάει την τιμωρία του απέναντι και την ικανοποίηση που επιφέρει ο πόνος που προκαλεί, γιατί και η ίδια υποφέρει από τα αρρωστημένα συναισθήματα.
Η σκέψη της ακόμα και η υποψία είναι αδιαπραγμάτευτη και ακλόνητη, δεν επιδέχεται συζήτηση. Και δυστυχώς τέτοιες εμμονές έχουν κυρίως οι γυναίκες. Η επίθεση με το βιτριόλι δείχνει ότι η δράστης, θέλει να καταστρέψει το γυναικείο κομμάτι του θύματος και δρα άμεσα χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν ψάχνει το τέλειο έγκλημα θέλει να ανακουφιστεί από την καταστροφή του θύματος έστω και αν αυτό, σημάνει και τη δική της καταστροφή. Τώρα το λόγο σε πρώτη φάση, έχει η δικαιοσύνη, αλλά σίγουρα η ψυχιατρική, θα δώσει τη λύση και την ανακούφιση στη δράστη και το θύμα.
