Κοιλιοπλαστική
Πρόκειται για επέμβαση συχνή, κυρίως σε άτομα με χαλάρωση του κοιλιακού τοιχώματος, με δυσμορφίες του δέρματος, του μυϊκού τοιχώματος και του λιπώδους ιστού, τα οποία οφείλονται συνήθως στην εγκυμοσύνη, στην απώλεια βάρους, στην ηλικία, στην παχυσαρκία κ.λπ. H εμφάνιση μιας δύσμορφης κοιλιάς (δέρμα χαλαρό και περίσσιο χωρίς πολύ λίπος, πολύ λίπος με αρκετά καλό δέρμα, παχύσαρκο κοιλιακό τοίχωμα με πτώση, διάσταση στη μέση μετά από εγκυμοσύνη κ.λπ.) δημιουργεί προβλήματα, όπως είναι ο αποκλεισμός των ατόμων αυτών από διάφορες επιθυμητές δραστηριότητες, οι περιορισμοί στην ένδυση, στην κίνηση του σώματος, κ.ά.
Η επέμβαση απαιτεί γενική αναισθησία. Η τομή γίνεται χαμηλά και οριζόντια, ώστε να καλύπτεται από το εσώρουχο. Στη συνέχεια, το δέρμα και το υποδόριο λίπος αποκολλώνται από τους μυς του κοιλιακού τοιχώματος μέχρι το ύψος των πλευρών. Ο ομφαλός ξεχωρίζεται από το περιβάλλον δέρμα. Το δέρμα που βρίσκεται σε περίσσεια κάτω από τον ομφαλό μπορεί να αφαιρεθεί μαζί με τις ραγάδες, τις ουλές κ.λπ., ενώ αυτό που βρίσκεται πάνω από τον ομφαλό τεντώνεται προς τα κάτω και συρράπτεται με το δέρμα στη γραμμή του εφηβαίου. Οι κοιλιακοί μύες συσφίγγονται με συγκεκριμένη τεχνική (περιστολή τής μεταξύ τους χαλαρής περιτονίας). Tέλος, στο σημείο του διατεταμένου πλέον κοιλιακού δέρματος όπου αντιστοιχεί ο ομφαλός γίνεται ένα ανάλογο άνοιγμα. Η συρραφή εκεί γίνεται με ειδικά εσωτερικά ράμματα, και τοποθετείται λεπτή παροχέτευση.
Ο ασθενής από την επόμενη ημέρα αυτοεξυπηρετείται, ενώ παραμένει εκτός εργασίας 1 εβδομάδα.
Λιποαναρρόφηση
Το φυσιολογικό υποδόριο λίπος κατανέμεται ομαλά στην επιφάνεια του σώματος δίνοντας αντίστοιχα τη χαρακτηριστική για τον άνδρα και τη γυναίκα μορφή. Ανάλογα με τη διατροφή, αυξάνεται ή ελαττώνεται ομοιόμορφα σε ολόκληρο το σώμα, γι’ αυτό ονομάζεται και λειτουργικό λίπος.
Τι είναι η λιποδυστροφία;
Είναι η κατάσταση κατά την οποία σε ορισμένες περιοχές του σώματος εμφανίζεται ένα διαφορετικό στη συμπεριφορά λίπος, το οποίο παραμορφώνει την εμφάνιση του σώματος είτε με τη διάχυτη μορφή είτε με τα γνωστά σε όλους «ψωμάκια». Συνήθως η εμφάνισή του οφείλεται σε κληρονομικά αίτια και αφορά κυρίως τις γυναίκες. Tις περισσότερες φορές η μάζα του αυξάνεται βαθμιαία με την ηλικία και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν επηρεάζεται σημαντικά από τις μεταβολές του βάρους (δίαιτες κ.ά.). Η συνηθεστερη περιοχη εμφανισης τετοιου προβληματος στους ανδρες ειναι οι λαγονιες ακρολοφιες, στα πλαγια του κορμου ,η κοιλιακη χωρα και το στομαχι.
Πώς αντιμετωπίζεται η λιποδυστροφία;
Στις βαριές καταστάσεις λιποδυστροφίας το λίπος αφαιρείται οριστικά με τη μέθοδο της λιποαναρρόφησης. Γίνεται μια πολύ μικρή τομή στο δέρμα, μόλις μερικών χιλιοστών, και μέσω αυτής το λίπος αναρροφάται με ένα λεπτό μεταλλικό καθετήρα και με τη βοήθεια μια ειδικής αντλίας από την περιοχή που έχει καθοριστεί. Η μικρή τομή κλείνει με 1-2 ράμματα. Αμέσως μετά πρέπει να φορεθεί ειδικό ελαστικό ενδυμα. Το δέρμα της περιοχής, το οποίο είναι όργανο ελαστικό, συστέλλεται ανάλογα με τη βιολογική του ηλικία. Όσο νεότερο είναι το άτομο, τόσο γρηγορότερα συστέλλεται το δέρμα.
Η επέμβαση γίνεται με γενική ή τοπική αναισθησία σε μεγάλα νοσηλευτικά κέντρα. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην οικία της αυθημερόν και στις δραστηριότητές του μετά από 4-6 ημέρες. Το αποτέλεσμα φαίνεται αμέσως μετά την επέμβαση και η τελική αποκατάσταση έρχεται μετά από 3-6 εβδομάδες ή και μήνες όταν πρόκειται για υπερβολικά μεγάλες λιποδυστροφικές μάζες.
Σπίλοι
Οι σπίλοι (κοινώς ελιές) αποτελούν προβλήματα του δέρματος που οφείλονται σε διάφορες αιτίες και τα οποία μπορεί να εξελιχθούν ανάλογα. Υπάρχουν οι σπίλοι που παρουσιάζουν διαταραχή στη μετανάστευση των μελανοκυττάρων και ονομάζονται μελαγχρωματικοί, και άλλες κατηγορίες σπίλων στις οποίες τα μελανοκύτταρα δεν συμμετέχουν.
Οι μελαγχρωματικοί σπίλοι πρέπει να ελέγχονται κλινικά και, αν η εικόνα τους προκαλεί υποψίες, να αφαιρούνται με την κλασική μέθοδο και να αποστέλλονται για βιοψία με σκοπό την ιστολογική διάγνωση. Mε την αφαίρεση των σπίλων αυτών αποφεύγονται σοβαρά προβλήματα στο μέλλον, μέχρι και ζωές σώζονται, διότι ορισμένοι από αυτούς, αν παραμείνουν, ενδεχομένως να εξελιχθούν σε μελάνωμα. Έχει μεγάλη σημασία η ευαισθητοποίηση του κοινού στο πρόβλημα αυτό και η επίσκεψη στον πλαστικό χειρουργό για κλινική διάγνωση.
Οι σπίλοι που δεν είναι μελαγχρωματικοί (κυτταρικοί, θηλωματώδεις, μυρμηκιώδεις κ.ά.) μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν με λέιζερ, το οποίο απαιτεί τοπική αναισθησία και δεν αφήνει κανένα σημάδι. Mε αυτό τον τρόπο προσφέρεται λύση τόσο στο λειτουργικό (μηχανικός ερεθισμός, κνησμός, πιθανότητα επέκτασής τους κ.ά.) όσο και στο αισθητικό πρόβλημα, ιδιαίτερα στο πρόσωπο. Eκείνο που προέχει είναι η σωστή κλινική διάγνωση προκειμένου να αποφασιστεί εάν οι σπίλοι αυτοί μπορούν να αφαιρεθούν με λέιζερ ή επιβάλλεται η εκτομή και η ιστολογική τους εξέταση.
