Ο Όρκος του Ιπποκράτη αποτελεί βασική αρχή στην άσκηση της Ιατρικής, την αυστηρή τήρηση της οποίας καλείται να σεβαστεί ο λειτουργός της. Οι ιατροί, με τη λήψη του πτυχίου τους, ορκίζονται ότι θα εργαστούν για το καλό του αρρώστου και ότι θα τον προφυλάσσουν από κάθε κακό και αδικία. Η Εταιρεία Διάδοσης Ιπποκρατείου Πνεύματος (Ε.Δ.Ι.Π.), ως φορέας που λειτουργεί με στόχο τη διάδοση και εφαρμογή των αρχών της Ιπποκρατικής διδασκαλίας και της Ιπποκρατικής Ηθικής, καθώς και την ευαισθητοποίηση σε αυτές των νέων ιατρών και των ασχολουμένων στις υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών υγείας, διοργανώνει το 9ο Συμπόσιό της, με θέμα «Σχέση Πολιτικής και Ιατρικής από την αρχαιότητα έως σήμερα», το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013 στην Αθήνα (ξενοδοχείο Divani Caravel)

.

Όπως τονίζει ο Πρόεδρος της Ε.Δ.Ι.Π. κ. Πάνος Ν. Ζηρογιάννης, σήμερα η Ιατρική και η Πολιτική εμφανίζουν μια πολυσύνθετη διαπλοκή, η οποία διαχρονικά παρουσιάζει μια δυναμική εξέλιξη που εκφράζεται από το γεγονός ότι η πολιτική είναι δυνατό να επηρεάσει, με δραματικό και πολύπλοκο τρόπο, την επιβίωση των πολιτών.

Παρά τις διαφορετικές διεργασίες με τις οποίες λειτουργούν και οι δύο, συγκλίνουν στη βάση μιας κοινής συνισταμένης, της οποίας στόχος πρέπει να είναι η εξασφάλιση καλής ποιότητας υγείας για τον πολίτη. Συνεπώς, η Πολιτική και η Ιατρική είναι αναγκαίο να βρίσκονται σε συνεργασίαπροσωπική και κοινωνική συμπεριφορά, η ιατρική δραστηριότητα και η πολιτική συμμετοχή του ιατρού δεν αποτελούν ξεχωριστά πεδία της ζωής, αλλά διαπλέκονται, αναγνωρίζοντας τη σημασία της μεταξύ τους σχέσης.  Έτσι, η υπόσχεση αυτή του νέου ιατρού δημιουργεί τις προϋποθέσεις, οι οποίες καθιστούν σχεδόν αδύνατο το διαχωρισμό της Ιατρικής από την Πολιτική.

 

Οι αποφάσεις των πολιτικών που άπτονται της υγείας και της πρακτικής εφαρμογής της θεωρείται ότι έχουν και πολιτικό περιεχόμενο, όταν σε πολλά κράτη η λειτουργία των συστημάτων υγείας καθορίζεται από την κυβέρνηση, σύμφωνα με τις πολιτικές δοξασίες της. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ιατρικές ανακαλύψεις έχουν χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία πολιτικών διακηρύξεων και επιδιώξεων. Υποστηρίζεται ότι ο λοιμός μπορεί να συμβεί μόνο σε κράτη με περιορισμένες ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένων και των πληροφοριών που παρέχονται στον πολίτη.

H επισιτιστική επάρκεια, η οποία επηρεάζει άμεσα την επιβίωση των πολιτών, υποστηρίζεται ότι είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για την ειρήνη και την ασφάλεια στην εποχή μας. Ποιος, όμως, είναι ο ρόλος των ιατρών όταν οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τις συστάσεις τους ως «πολιτικά ενοχλητικές»; Είναι δύσκολο, συνεπώς, να κατανοήσει ο ιατρός τα ιατρικά και πολιτικά δρώμενα οιασδήποτε εποχής, πολύ, δε, περισσότερο της σημερινής, χωρίς επαρκή γνώση των ιστορικών δεδομένων και χωρίς επαρκή ιστορική αίσθηση αυτών που ονομάζουμε ιστορική εμπειρία.

 

Από την άλλη πλευρά, η ιστορική πραγμάτευση δε μπορεί να είναι μόνο ιατρική, αλλά οφείλει, αναπόφευκτα, να αντανακλά στο σύνολο των γεγονότων με πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο. Η έρπουσα οικονομική κρίση με τις συνεχείς μειώσεις στον προϋπολογισμό πολλών χωρών, απόρροια ανεπάρκειας πολιτικής, με τη συνοδό φτώχεια και το αυξανόμενο χρέος, οδηγεί σε μείωση της προσφοράς υπηρεσιών υγείας, με άμεση συνέπεια στην υγεία του πολίτη.

 

Ο σκεπτικισμός που έχει προκύψει σε θέματα ιατρικά, οικονομικά και ηθικά εντείνεται με την πρόοδο του χρόνου και θα οδηγήσει σε σύγκρουση των ομάδων από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, οι οποίοι στοχεύουν στην καθοδήγηση της πολιτικής ηγεσίας. Η διαφαινόμενη πρόθεση κυβερνήσεων να δώσουν τη διαχείριση των νοσοκομείων σε ιδιώτες, ανοίγει νέο κεφάλαιο στην παροχή ιατρικής φροντίδας και στη σχέση της με την πολιτική.

 

Η ένωση ασθενών της Αγγλίας έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία ανεπαρκούς παροχής φροντίδας σε ηλικιωμένα άτομα, τα οποία αποκαλύπτουν γυμνή την αλήθεια. Η κοινωνία έχει εισέλθει στην εποχή της γνώσης και η επιστήμη είναι η μόνη πηγή που μπορεί να φωτίσει τη σκοτεινή πλευρά του μέλλοντος.

 

Δεν είναι, όμως, βέβαιο αν οι ηγέτες μπορέσουν να αντιληφθούν αυτά που είπε ο H. Wells: «ο κόσμος βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου μεταξύ της μάθησης και της καταστροφής».

#########