Σε μια σχέση, το ζευγάρι προσδοκεί να ανθήσει σε προσωπικό επίπεδο μέσα από την δική του χημεία. Αυτή η χημεία είναι που προκαλεί μια αληθινή προσωπικότητα του ζευγαριού. Βεβαία δεν είναι πάντα έτσι..
Στην περίπτωση που η εξέλιξη της σχέσεις δεν είναι καλή, δεν θα πρέπει να διστάζουμε να χωρίσουμε και να μείνουμε μόνοι. Πολλοί είναι αυτοί που επιλέγουν την μοναξιά παρά να παραμείνουν σε μια κατάσταση ψυχοφθόρα, γεμάτη απογοήτευση και αντίθετη από αυτή της προσωπικής εξέλιξης μέσα από την σχέση. Βγαίνοντας από μια τέτοια σχέση είναι μια απελευθέρωση και μια πρόσκληση στην εργένικη ζωή.
Σε αυτήν την περίοδο, κανείς μπορεί να αποκτήσει την επιθυμία να τα ξαναβρεί με τον εαυτό του, να απολαύσει την ελευθερία και την μοναχική ζωή.
Το ότι μένει κανείς μόνος δεν σημαίνει απαραίτητα και ότι είναι μόνος! Δείτε το σαν μια αρμονική περίοδο ελαφρότητας.
Είναι μια πολύ παραγωγική περίοδος όπου μέσα από τις εμπειρίες του/της μαθαίνει κανείς την ικανότητα να είναι μόνος χωρίς να νιώθει την αδυναμία της μοναξιάς.
Επίσης προετοιμάζουμε το έδαφος για μια νέα γνωριμία που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι ολοκληρωμένο καθώς τα έχουμε πρώτα βρει εμείς με τον εαυτό μας.
Είναι προτιμότερο από μια κακή συμβίωση.
Μίνα Κάνταρου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας-Ψυχοθεραπεύτρια
ΜΑ in Clinical Counseling
La Salle University, Philadelphia
