Χρήσιμες συμβουλές για τα κατοικίδια σας

ΕΜΒΟΛΙΑ

• Ο επιτυχής εμβολιασμός του σκύλου εξαρτάται από παράγοντες όπως η ηλικία του ζώου, η θρεπτική του κατάσταση, η ύπαρξη άλλων ασθενειών, το είδος του εμβολίου και η επιδημιολογική εικόνα (οι συχνότερες ασθένειες) της περιοχής.
• Του εμβολιασμού πρέπει να προηγείται μία καλή κλινική εξέταση για να διαπιστωθεί αν ο οργανισμός του σκύλου μπορεί να δεχτεί εμβόλιο ή όχι. Ταυτόχρονα αποτελεί μία καλή ευκαιρία για να ελεγχθεί προληπτικά (check up) η υγεία του σκύλου μας και να διαγνωσθούν έγκαιρα τυχόν άλλα νοσήματα που βρίσκονται σε επώαση λεϊσμανίαση (kala-azar). Ερλιχίωση νοσήματα του νεφρού και του ήπατος κ. α. και πιθανόν να βρίσκονται σε πρώιμο υποκλινικό στάδιο.
• Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι σε πολλά νοσήματα τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται άμεσα, αλλά με την πάροδο ποικίλου χρονικού διαστήματος.
• Το χρονολογικό πρόγραμμα εμβολιασμού είναι πολύ σημαντικό κι γι’ αυτό ο Κτηνίατρος θα καταρτίσει ένα εμβολιακό σχήμα που θα προστατεύει στο μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό τον σκύλο σας.
• Ο αντιλυσσικός εμβολιασμός δεν επηρεάζει την οσφρητική ικανότητα του σκύλου (τη «μύτη») και όσα σχετικά λέγονται είναι μύθος
• Τα εμβόλια όχι μόνο προστατεύουν την υγεία του σκύλου σου, αλλά και τη δική σου και της οικογένειάς σου. Ασθένειες, όπως η λεπτοσπείρωση, μεταδίδονται από τον σκύλο στον άνθρωπο με δραματικά συμπτώματα.
• Μην εμπιστεύεσαι στον κάθε ημιμαθή , ανεύθυνο και αναρμόδιο την υγεία του σκύλου σου και τη δική σου.
• Ο εμβολιασμός είμαι μία πολύ σημαντική ιατρική πράξη και όχι πάρεργο.

ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Τα παράσιτα είναι μικροοργανισμοί οι οποίοι ζουν και αναπαράγονται εις βάρος του οργανισμού του σκύλου, Ανάλογα με το αν βρίσκονται στο εσωτερικό του σώματος ή στην εξωτερική του επιφάνεια, ονομάζονται ενδοπαράσιτα και εξωπαράσιτα αντίστοιχα.

Ενδοπαράσιτα

• Αυτά ονομάζονται κοινώς «σκουλήκια». Δεν είναι όλα ίδια μεταξύ τους και ανήκουν σε διάφορα είδη . Κάθε είδος έχει τον δικό του τρόπο μετάδοσης (βιολογικός κύκλος» και παρασιτούν σε όλα τα μέρη του σώματος π.χ. έντερο, στην καρδιά και αλλού.)
• Τα ενδοπαράσιτα φθείρουν ύπουλα την υγεία του σκύλου και μπορούν να προκαλέσουν καταστάσεις, όπως εύκολη κόπωση, αναιμία και γαστρεντερικά προβλήματα. Ακόμα μειώνουν την άμυνα του οργανισμού.
• Κάποια από αυτά μεταδίδονται και στον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να τηρούνται σχολαστικά τα μέτρα ατομικής υγιεινής (πλύσιμο χεριών και προσώπου), α μην αφήνεις τον σκύλο σου να περιπλανάται ελεύθερος και να τρώει οτιδήποτε και να του κάνεις συχνά προληπτικό αποπαρασιτισμό.
• Ο προληπτικός αποπαρασιτισμός στα κουτάβια μπορεί να γίνει με ειδικά σιρόπια, με στοματικές αλοιφές και με χάπια. Στους ενήλικες σκύλους τα χάπια είναι η απλούστερη και εξαιρετικά αποτελεσματική λύση και πρέπει να χορηγούνται τουλάχιστον κάθε τρεις μήνες και στη σωστή δόση. Όλα τα φάρμακα που κυκλοφορούν δεν έχουν την ίδια ενέργεια. Το κατάλληλο φάρμακο, την δύση όπως και τα χρονικά διαστήματα χορήγησής τους, θα στα υποδείξει ο κτηνίατρος, ο οποίος θα καταρτίσει και το πρόγραμμα αποπαρασιτισμών του σκύλου σας.
• Αρκετοί ιδιοκτήτες περιμένουν να δουν τα «σκουλήκια» στα κόπρανα του σκύλου σας, έχοντας την ψευδαίσθηση πως το ζώο τους είναι υγιές. Αυτό είναι σφάλμα διότι μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να συμβεί αυτό, ενώ όλο αυτό το διάσημα ο οργανισμός φθείρεται

Εξωπαράσιτα

• Στα εξωπαράσιτα περιλαμβάνονται οι ψύλλοι, τα τσιμπούρια, οι σκνίπες και τα κουνούπια κ.λπ.
• Τα τσιμπούρια προκαλούν ερεθισμό του δέρματος, αναιμία, παράλυση και κυρίως μεταδίδουν σοβαρότατα νοσήματα με πιο συνηθισμένη την ερλιχίωση.
• Οι ψύλλοι εκτός από ερεθισμό του δέρματος προκαλούν και αλλεργία με έντονη φαγούρα και απώλεια τριχώματος και μεταδίδουν επίσης διάφορα νοσήματα
• Οι σκνίπες μεταδίδουν την λεϊσμανίαση (καλααζάρ) και τα κουνούπια την διροφιλαρίωση
• Για την πρόληψη των παραπάνω παρασιτώσεων και ασθενειών, ο αποτελεσματικότερος τρόπος είναι η εφαρμογή κάποιας αμπούλας και ενός αντιπαρασιτικού περιλαίμιου σε συνδυασμό.

ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ – ΚΑΛΑΑΖΑΡ

Το καλααζάρ ή σωστότερα η Λεϊσμανίαση του Σκύλου οφείλεται σε ένα μικροοργανισμό (πρωτόζωο-παράσιτο) την Λεϊσμάνια (leishmania) που πολλαπλασιάζεται (προσβάλλει) εκείνα τα κύτταρα του οργανισμού που σχετίζονται με την άμυνά του και λέγονται μακροφάγα κύτταρα.

Η Λεϊσμανίαση αποτελεί μια πολύ σοβαρή και συχνή ασθένεια του σκύλου και ενίοτε και του ανθρώπου.

Μεταδίδεται με τσιμπήματα διαφόρων ειδών σκνίπας, Η σκνίπα δε μεταφέρει μηχανικά τη Λεϊσμάνια, αλλά βιολογικά, δηλαδή η Λεϊσμάνια πολλαπλασιάζεται μέσα στη σκνίπα, έτσι όλες οι σκνίπες δε μεταδίδουν τη νόσο παρά μόνο ορισμένα είδη από αυτές, ανάλογα με την περιοχή.

Πρέπει να τονιστεί ότι η Λεϊσμανίαση δε μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο ή από σκύλο στον άνθρωπο, με άλλο τρόπο παρά μόνο δια μέσου της κατάλληλης σκνίπας με τσίμπημα, ση λαδή η άμεση π.χ. χάιδεμα και η έμμεση επαφή πχ κόπρανα, ούρα, σίελος, τρίχες κλπ δεν παίζουν κανένα ρόλο στη μετάδοση.

Εμβόλιο για τη Λεϊσμανίαση για την ώρα δεν υπάρχει. Οι μόνοι τρόπος πρόληψης της νόσου είναι τα εντομοαπωθητικά, αντιπαρασιτικά (sprays, αμπούλες, περιλαίμια) και η προληπτική εξέταση για την έγκαιρη διάγνωση της μόλυνσης από leishmania.

Η νόσος στον σκύλο είναι πολύ συχνή, αντίθετα στον Άνθρωπο εντοπίζεται σπάνια και σποραδικά. Φαίνεται ότι για τις σκνίπες ο σκύλος είναι ευκολότερος στόχος σε αντίθεση με τον άνθρωπο. Στον άνθρωπο η νόσος προσβάλλει κυρίως τα παιδιά και από τους ενήλικες, άτομα που πάσχουν και από άλλα νοσήματα και ως εκ τούτου έχουν μειωμένη άμυνα του οργανισμούς τους.

Ο άρρωστος σκύλος αρχικά παρουσιάζει ασαφή κλινική εικόνα, με γενικά συμπτώματα όπως η εύκολη κόπωση στο κυνήγι, η κακή όψη του τριχώματος ή άλλες δερματικές αλλοιώσεις όπως απολέπιση (πιτυρίδα) μικρά έλκη στο επιρρήνιο και τα χείλη, τα μεγάλα νύχια και προοδευτικά ρινορραγία (αιμορραγία από τη μύτη κ.α.). Ο μόνος τρόπος για να τεθεί αξιόπιστα η διάγνωση είναι οι ειδικές αιματολογικές εξετάσεις.

ΔΙΡΟΦΙΛΑΡΙΩΣΗ

• Η ασθένεια αυτή είναι ένα σοβαρό πρόβλημα κυρίως στις κεντρικές και βόρειες περιοχές της χώρας μας. Μεταδίδεται με κουνούπια τα οποία τσιμπούν τον υγιή σκύλο, αφού πρώτα έχουν τσιμπήσει τον μολυσμένο. Με τον τρόπο αυτό εισάγεται στον οργανισμό του σκύλου το παράσιτο, το οποίο εξελίσσεται και μέσα σε τέσσερις μήνες και φτάνει στην καρδιά και στην πνευμονική αρτηρία όπου και εγκαθίσταται και ενηλικιώνεται – τα ενήλικα σκουλήκια φτάνουν σε μήκος τα 20 έως 30 εκατοστά
• Τα συμπτώματα απορρέουν από το κάρδιο-αναπνευστικό, αλλά και σε αυτή την περίπτωση είναι ασαφή εύκολη κόπωση, βήχας, αιμόπτυση, ίκτερος κ.λπ. και έτσι μόνο με ειδικές εξετάσεις αίματος μπορεί να γίνει η διάγνωση.
• Στα αρχικά στάδια της νόσου η θεραπεία είναι αποτελεσματική για τον λόγο αυτό πρέπει να γίνει έγκαιρα η διάγνωση με προληπτικές εξετάσεις αίματος
• Προληπτικά εκτός από την εντομοαπώθηση με αμπούλες και περιλαίμια, μπορούν να χορηγηθούν ειδικά χάπια ή να γίνει μια προφυλακτική ένεση.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

• Ο σκύλος, όπως και κάθε οργανισμός έχει ανάγκη από συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά για να μπορέσει να ζήσει. Οι ανάγκες αυτές είναι διαφορετικές από αυτές του ανθρώπου, συνεπώς τροφές που προορίζονται για τον άνθρωπο (όπως π.χ. το φαγητό που τρώμε εμείς οι ίδιοι) δεν μπορούν πάντα να καλύψουν τις δικές του ανάγκες.
• Τροφές που περιέχουν υψηλά ποσοστά υγρασία, όπως είναι το μαγειρεμένο φαγητό και τα αποφάγια, εύκολα αλλοιώνονται, προκαλώντας γαστρεντερικά προβλήματα.
• Επειδή από τη διατροφή δεν εξαρτάται μόνο η υγεία του σκύλου, αλλά και η απόδοσή του στο κυνήγι, οι ποιοτικές ξηρές τροφές είναι μια καλή επιλογή, η οποία παρέχει ασφάλεια και εξειδίκευση (ανάπτυξη, συντήρηση, ενέργεια).
• Τα συμπληρώματα διατροφής (βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, μέταλλα όπως ασβέστιο κ.λπ.) μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά, αλλά χρειάζεται ιατρική συμβουλή για την χορήγησή τους, διότι μπορεί να προκαλέσουν σε ορισμένες περιπτώσεις σοβαρά προβλήματα. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πλήρη και ισορροπημένη διατροφή.

ΚΛΟΠΕΣ/ΣΗΜΑΝΗ

Οι κλοπές κυρίως των κυνηγετικών σκύλων έχουν γίνει μάστιγα για τον κυνηγετικό κόσμο της χώρας. Για να έχει πιθανότητες ο ιδιοκτήτης του ζώου να εντοπίσει τον κλεμμένο (ή και χαμένο) σκύλο του, απαραίτητη είναι η σήμανση του ζώου με έναν τρόπο που να του προσδίδει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, το οποίο δε θα το έχει άλλος σκύλος

• Το τατουάζ μπορεί εύκολα να ξεθωριάσει με την πάροδο του χρόνου ή και να αλλοιωθεί
• Το περιλαίμιο με τα στοιχεία του κατόχου μπορεί να αφαιρεθεί
• Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά δεν είναι μοναδικά γιατί πολλοί σκύλοι της ίδιας φυλής μοιάζουν πολύ μεταξύ τους στο σωματικό μέγεθος, στον χρωματισμό και στην κατανομή του χρώματος
• Η μόνη αξιόπιστη λύση είναι το μικροτσίπ διότι,
• Τα στοιχεία αποθηκεύονται στη βάση του Π.Κ.Σ.
• Ο αριθμός του είναι μοναδικός για ένα συγκεκριμένο ζώο
• Τοποθετείται εύκολα, γρήγορα και ανώδυνα
• Ανιχνεύεται εύκολα
• Δεν μπορεί να αφαιρεθεί
• Δεν επηρεάζει τον σκύλο και είναι ασφαλές για την υγεί αοτυ
• Δεν επηρεάζεται από τον σκύλο, πχ ασθένεια, ακτινογραφία κ.λπ.

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ/ΣΤΕΙΡΩΣΗ

• Μην προγραμματίζεις την αναπαραγωγή των σκύλων σου αν πρώτα δεν έχεις εξασφαλίσει την τύχη των κουταβιών. Η εικόνα των εγκαταλελειμμένων και αδέσποτων ζώων μας προσβάλει σαν άτομα και σαν κοινωνία.
• Η αιμομιξία δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να «κρατήσεις τα αίματα» που θέλεις και μπορεί να οδηγήσει στη γέννηση απογόνων με σοβαρά προβλήματα υγείας (επιληψία, δυσπλασία του ισχίου κ. α) (<18μηνών) (>των 6 ετών).
• Να αποφεύγεις να βάζεις για αναπαραγωγή ζώα πολύ νεαρά, ηλικιωμένα, με προβλήματα υγείας και με κληρονομικές παθήσεις. Επίσης, να γνωρίζεις ότι οι πολλές και συνεχείς εγκυμοσύνες κουράζουν τον οργανισμό και εξαντλούν το ζώο.
• Η υγεία των γεννητόρων και ειδικά της μητέρας είναι καθοριστική για την επιτυχή έκβαση της εγκυμοσύνης. Τα ζώα αυτά πρέπει να είναι πλήρως εμβολιασμένα, με τους κατάλληλους αποπαρασιτισμούς και να διατρέφονται σωστά.
• Η στείρωση απαλλάσσει τα ζώα σου από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και τα προφυλάσσει από διάφορες νοσηρές καταστάσεις στην Τρίτη ηλικία (πυομήτρα, καρκίνος του μαστού, καρκίνος της μήτρας κ.λπ.), ενώ δεν μειώνει τις κυνηγετικές τους ικανότητες.

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ

• Δηλητηριάσεις – Φόλες. Συνήθως πρόκειται για δολώματα με φυτοφάρμακα. Το αντίδοτο είναι συνήθως η ατροπίνη. Σημαντικό, όμως, είναι η συμπεριφορά σου να είναι τέτοια ώστε να μην δίνεις το δικαίωμα σε κάποιους να καταφεύγουν σε τέτοια απαράδεκτα και αδικαιολόγητα μέσα
• Φίδια, μέλισσες, σφήκες. Ως πρώτη βοήθεια μπορεί να χορηγηθεί υδροκορτιζόνη
• Τραυματισμοί (συρματοπλέγματα, σπασμένα μπουκάλια κ.λπ.). Καλός καθαρισμός της πληγής με κατάλληλο αντισηπτικό και ελαφρά επίδεση του τραύματος έως τη μεταφορά του ζώου στον κτηνίατρο. Για εξειδικευμένη περίθαλψη ώστε να σταθεροποιηθεί το ζώο και να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές.
• Φρόντισε να έλθεις σε επαφή με τον κτηνίατρο για να σε ενημερώσει πιο αναλυτικά πώς θα φτιάξεις ένα μικρό φαρμακείο με τα απαραίτητα υλικά τα οποία και θα σου προμηθεύσει και πώς θα το χρησιμοποιήσεις σε περίπτωση ανάγκης (δόσεις φαρμάκων κ.λπ. )

Φίλοι ιδιοκτήτες ζώων,

Από την κατάσταση της υγείας του σκύλου σου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα της διαβίωσής σας. Ο σκύλος δεν είναι εργαλείο ούτε μηχάνημα, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός με τις δικές του ανάγκες και ιδιαιτερότητες.

Συνεργάσου με τους κτηνιάτρους της περιοχής σου και ζήτησέ τους να σου ξεκαθαρίσουν οποιαδήποτε απορία έχεις. Μην εμπιστεύεσαι τους άσχετους και του ανεύθυνους.

Η ενημέρωση είναι πολύ ισχυρό όπλο και ο κτηνίατρος ο πλέον ειδικός σύμβουλος για τους σκύλους σου.

Τραχήλη Αθηνά

Κτηνίατρος ,πρόεδρος του Π.Κ.Σ.