Η «εικόνα σώματος» είναι μία υποκειμενική αντίληψη που έχουμε για την εμφάνισή μας και το σώμα μας. Με άλλα λόγια, είναι ο τρόπος που βιώνουμε εμείς οι ίδιοι το σώμα μας και όχι το πώς απαραίτητα είναι.
Συχνά η εικόνα που έχουμε για αυτό, είναι διαφορετική από αυτό που βλέπουν οι άλλοι σε εμάς και συχνά είναι διαφορετική από το μέγεθος και το σχήμα που έχει στην πραγματικότητα. Γι’αυτό και αυτό το άρθρο δεν αφορά μόνο υπέρβαρους ανθρώπους. Αφορά οποιονδήποτε δεν «αισθάνεται καλά» με το σώμα του, ανεξαρτήτως βάρους.
Μέσα από την δουλειά μας συναντάμε πολλές γυναίκες (κυρίως) φυσιολογικού ή ακόμα και κάτω του φυσιολογικού βάρους, οι οποίες είχαν πολύ χειρότερη εικόνα σώματος, από ότι γυναίκες με βάρος πάνω του φυσιολογικού.
Γυναίκες και άνδρες νιώθουν μη ικανοποιημένοι με το σώμα τους και τα μέρη τους. Ποιος έχει γνωρίσει άνδρα που δεν θα προτιμούσε μεγαλύτερους δικέφαλους ή γυναίκα που δεν θα ήθελε μακρύτερα πόδια. Όμως περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες αναφέρουν τακτικά ότι δεν τους αρέσει το σώμα τους. Η έμφαση στις γυναικείες εμπειρίες δεν υπονοεί ότι τα προβλήματα σωματικής εικόνας ανάμεσα στους άνδρες είναι λιγότερο σημαντικά από των γυναικών, απλά λιγότερο επικρατή.
«Η πηγή του κακού» βέβαια, είναι ότι στην κοινωνία μας επικρατεί η άποψη, το «αδύνατο είναι όμορφο και το όμορφο είναι καλό», και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το βάρος να χρησιμοποιείται σαν μέσο αυτοεκτίμησης.
Έτσι, οι γυναίκες συχνά χρησιμοποιούν το βάρος ως μέτρο σύγκρισης για να μετρήσουν την αυτοεκτίμηση και την ελκυστικότητα. Είναι σύνηθες για τις γυναίκες να μπαίνουν σε ένα δωμάτιο και αμέσως να καθορίζουν τη θέση τους ανάλογα με το ποιες γυναίκες είναι πιο αδύνατες και ποιες είναι πιο παχιές από αυτές.
Τα κορίτσια κοινωνικοποιούνται περισσότερο από τα αγόρια με το να επικεντρώνονται στις εξωτερικές πτυχές του εαυτού τους, όπως η εμφάνιση. Το να μάθουν να φτιάχνουν τα μαλλιά τους, να βάψουν τα νύχια τους και να βαφτούν στο πρόσωπο είναι πραγματικά μία τελετή για το πέρασμα στη γυναικεία ζωή στο πολιτισμό μας. Τα αγόρια από την άλλη είναι τυπικά κοινωνικοποιημένα με το να είναι αφοσιωμένα στις αθλητικές ικανότητες παρά στο πως φαίνονται. Επιπρόσθετα, η ελκυστικότητα δεν είναι απαραίτητη για την αρρενωπότητα, όπως είναι για τη θηλυκότητα στον πολιτισμό μας. Ελκυστικοί άνδρες περιγράφονται ως ωραίοι – ως κορμοστασιά. Το «handsome» προέρχεται από τη μέση αγγλική λέξη «handsom» που αναφέρεται στην ικανότητα να εκμεταλλευτεί ή να κάνει. Είναι πρώτιστα μία λέξη όσον αφορά τη δράση και δευτερεύουσα για την εμφάνιση. Σχετισμένες με το «handsome» είναι αρετές όπως η επιτυχία και η δύναμη. Πόσο συχνά σχετίζετε τα επιτεύγματα αυτά με το «ωραία» ή «όμορφη»;
Με άλλα λόγια, αναμένεται από τις γυναίκες να έχουν πολύ μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στο σώμα τους, στη λειτουργία του, στο σχήμα και το μέγεθός του, από ότι στους άνδρες.
Σκεφτείτε το παρακάτω: ήδη από την ηλικία των 10 ετών, τα περισσότερα κορίτσια φοβούνται μη παχύνουν. Ακόμη, περισσότερες έφηβες στο σχολείο κάνουν δίαιτα από ότι τα αγόρια, εφόσον το βάρος και η εμφάνιση διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην τελετή ένταξης στις διάφορες εφηβικές παρέες. Ανάμεσα σε φοιτητές, ένα μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών παρά ανδρών αναφέρουν να αισθάνονται δυστυχείς με το πώς φαίνονται. Οι γυναίκες γενικά στον πληθυσμό αναφέρουν πιο αρνητικές συμπεριφορές για την εξωτερική εμφάνιση παρά οι άνδρες. Είναι λυπηρό ότι η αρνητική σωματική εικόνα συχνά ξεκινά όταν τα κορίτσια είναι νέα και εκτείνεται μακριά στην ενήλικη ζωή. Για ορισμένες γυναίκες κρατά μία ολόκληρη ζωή.
