Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσουμε ότι η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί ένα ισχυρό οικονομικό stimulus, όπως συνέβη και στις ΗΠΑ μετά την κρίση του 2008. Θα πρέπει οι ελληνικές επιχειρήσεις να υποστηριχθούν χρηματοοικονομικά, όπως συνέβη με τις αμερικανικές, μέσα από συντονισμένες δράσεις των κεντρικών τραπεζικών αρχών της ευρωζώνης και του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

 

Διαφορετικά το φάντασμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και της πτώχευσης θα απλώσει τη σκιά του πάνω από την πραγματική οικονομία με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανεργία, την κοινωνική συνοχή και την ίδια τη σταθερότητα και την ασφάλεια της χώρας. Η χρηματοοικονομική επέμβαση πρέπει να βρεθεί στην καρδιά μιας δέσμης δυναμικών αναπτυξιακών μέτρων. Δυστυχώς όλα αυτά λείπουν από το συζητούμενο «πακέτο μέτρων».

Προφανώς ο αναγκαίος εξορθολογισμός των δαπανών δεν είναι αρκετός από μόνος του, καθώς οι συνθήκες βαθειάς ύφεσης απαιτούν γενναία διαρθρωτικά μέτρα και αναδιάταξη της χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής επάνω στην οποία στηρίζεται η πραγματική οικονομία. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα ότι θα κοιτάξουμε πέρα από τον ορίζοντα της κρίσης και θα επιτύχουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη διάσωση της χώρας. Η οικονομική κρίση επιβάλλει μακροχρόνιες θυσίες προκειμένου η οικονομία να επιστρέψει σε μια βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι να τεθούν σαφείς στόχοι και να εφαρμοστεί μια συνεκτική «εθνική» στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Πρωταρχικός στόχος αυτής της «εθνικής στρατηγικής» θα πρέπει να είναι η περιφρούρηση της δημόσιας υγείας, ώστε η οικονομική κρίση να μην μετεξελιχθεί σε μια «κρίση υγείας» για μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Απαιτείται γι’ αυτό ένας μεγάλος συνασπισμός και μια ευρεία κινητοποίηση από το φαρμακείο και το ιατρείο ως το νοσοκομείο και το Υπουργείο. Οφείλουμε να χαράξουμε μια σαφή, βαθιά και ευκρινή «κόκκινη γραμμή» με τις πρακτικές και τις νοοτροπίες που ακόμα και σήμερα επιτρέπουν σε άλλους την ανοχή και σε άλλους τη συμμετοχή στα γνωστά φαινόμενα κακοδιαχείρισης και σπατάλης, που αποστερούν από το εθνικό σύστημα υγείας και από τα ασφαλιστικά ταμεία κρίσιμους πόρους. Οφείλουμε ταυτόχρονα να αποφεύγουμε τις «εκπτώσεις» στην ποιότητα και την ασφάλεια των παρεχομένων αγαθών και υπηρεσιών. Πρωταρχική μέριμνα πρέπει να είναι η διασφάλιση της άμεσης πρόσβασης των πολιτών σε αρίστης ποιότητας, ασφάλειας και θεραπευτικής αποτελεσματικότητας φάρμακα και θεραπείες.

Η απόφαση να κοιτάξουμε πέρα από τον ορίζοντα της κρίσης δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει ένα όραμα ανάπτυξης και νέων επενδύσεων που ο φαρμακευτικός κλάδος, ένας κλάδος με επιχειρηματικούς ηγέτες και στελέχη υψηλής εξειδίκευσης και διεθνών οριζόντων μπορεί σήμερα να υπηρετήσει συμβάλλοντας στην «ανάνηψη» της εθνικής οικονομίας.  Με σημαντικές επενδύσεις στο πεδίο της κλινικής έρευνας και την παραγωγής φαρμάκων οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις  μπορούν να προχωρήσουν στην συμπαραγωγή στην Ελλάδα νέων και σημαντικών φαρμάκων. Στο πλαίσιο αυτό, πρόκειται να δραστηριοποιηθεί το Φαρμακευτικό Επενδυτικό Φόρουμ που δημιουργήθηκε στο ΕΒΕΑ για να διερευνήσει και να διευκολύνει τα επόμενα βήματα των επιχειρήσεων του κλάδου στην Ελλάδα.

Ταυτοχρόνως, οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις ανταποκρινόμενες στις απαιτήσεις των καιρών, συνέβαλαν καθοριστικά στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης από τα 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009 σε περίπου στα 3,5 δισεκατομμύρια σήμερα (εφόσον αφαιρεθεί ο ΦΠΑ ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ που καταβάλλουν τα Ταμεία προς το κράτος). Την ίδια ώρα απορροφούν τις επιπτώσεις από τις κάθε λογής καθυστερήσεις και απομειώσεις των οφειλών των ταμείων και των νοσοκομείων προς αυτές, κατορθώνοντας όλα αυτά να επισυμβούν με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις σε επίπεδο επάρκειας στην αγορά. Θα πρέπει όμως και το κράτος να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του απέναντι στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις.

Η συσσώρευση χρεών του ΙΚΑ και των στρατιωτικών νοσοκομείων προς τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις αγγίζει πλέον τα 500εκ ευρώ. Επιπλέον, η συσσώρευση νέων χρεών σε συνδυασμό με τα παλαιά τα οποία τελικά κινδυνεύουν να μην εξοφληθούν λόγω του PSI θα προκαλέσουν καταστροφή με κίνδυνο εκατοντάδες φαρμακευτικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις του χώρου της υγείας γενικότερα να αντιμετωπίζουν πια με τρόμο το φάσμα του κλεισίματος.

Δεν πρέπει τα ομόλογα τα οποία έδωσε η Κυβέρνηση για παλαιά χρέη στις εταιρείες αυτή τη στιγμή να κινδυνεύουν, να μην έχουν αντίκρισμα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι οι τιμές δεν μπορούν να συμπιεστούν περαιτέρω, χωρίς επιπτώσεις στην πρόσβαση των ασθενών στα φάρμακα, όσο και στο θέμα της συνταγογράφησης, η οποία αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του θεράποντος ιατρού. Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία και όχι με την επωνυμία του φαρμάκου εγκυμονεί κινδύνους όσον αφορά στην παρακολούθηση της ασφάλειας από τη χρήση του φαρμάκου και εξασθενεί τις αντιστάσεις απέναντι στην εισδοχή στην αλυσίδα διανομής φαρμάκων πλαστών και επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία.

Όπως κατ’ εξακολούθηση έχει επισημάνει ο ΣΦΕΕ, το κράτος οφείλει να περιφρουρήσει τη δημόσια υγεία με την ανάκτηση των πόρων που εξανεμίζονται μέσω της ελλιπούς παρακολούθησης των συνολικών «αστρονομικών» δαπανών υγείας και όχι με πρακτικές που αποστερούν από τους πολίτες χρήσιμα φάρμακα.

Οι πολίτες δεν πρόκειται να αποδεχτούν ελλείψεις στα φάρμακα ή υπερβολική συμμετοχή στην αγορά τους, όταν γνωρίζουν για πλαστές συνταγές και πρακτικές διαφθοράς σε όλες τις κατηγορίες δαπανών υγείας που διαιωνίζονται εξαιτίας της αδυναμίας του κράτους να δώσει τέλος στο εμπόριο των ταινιών γνησιότητας των επανεξαγωμένων φαρμάκων με επιστροφή στον ΕΟΦ των διαγεγραμμένων ταινιών γνησιότητος και να επιβάλλει την καθολική ηλεκτρονική συνταγογράφηση με το ηλεκτρονικό ιστορικό ασθενούς και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα. 

Με τις παραπάνω αποφάσεις στο πλαίσιο μιας «Συμμαχίας για την Υγεία» ανάμεσα στην πολιτεία και τον ιδιωτικό τομέα θα επιτύχουμε την κατοχύρωση κρίσιμων κατακτήσεων, ενώ ταυτόχρονα θα ανοίξουμε νέους δρόμους για να υπερβούμε την κρίση και να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Το συμπέρασμα είναι απλό. Ακόμα και μια κρίση όπως η σημερινή περιέχει ευκαιρίες. Επιτέλους, να τις αξιοποιήσουμε.

#########