Η υπέρταση είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τόσο για εγκεφαλικό επεισόδιο όσο και για έμφραγμα. Η καλή ρύθμιση της πίεσης εξουδετερώνει πλήρως τον κίνδυνο από την υπέρταση. Αν και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, το πρόβλημα παραμένει σοβαρό επειδή στα περισσότερα υπερτασικά άτομα δεν επιτυγχάνεται καλή ρύθμιση της πίεσης. Στη χώρα μας λιγότεροι από το 25% των υπερτασικών είναι καλά ρυθμισμένοι. Επιπλέον, στο κοινό επικρατούν λανθασμένες αντιλήψεις για την υπέρταση, οι οποίες ευθύνονται, εν μέρει, για την ανεπαρκή ρύθμιση της πίεσης και κατά συνέπεια την μειωμένη προστασία από τα καρδιαγγειακά επεισόδια.
Μερικές βασικές πληροφορίες για την υπέρταση για τις οποίες επικρατούν λανθασμένες αντιλήψεις φαίνονται παρακάτω.
Η υπέρταση κατά κανόνα δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα.
Μετά την ηλικία των 55 ετών η συστολική πίεση (μεγάλη) είναι πιο επικίνδυνη από τη διαστολική (μικρή).
Η διάγνωση τίθεται όταν σε τουλάχιστον 2-3 επισκέψεις σε γιατρό η συστολική πίεση είναι σταθερά πάνω από 140, ή η διαστολική πάνω από 90, ή και τα δύο.
Τα ίδια διαγνωστικά όρια ισχύουν και στους ηλικιωμένους.
Στόχος της θεραπείας είναι συστολική πίεση κάτω από 140 και διαστολική κάτω από 90.
Στους διαβητικούς και τους νεφροπαθείς ο στόχος είναι χαμηλότερος (κάτω από 130 και 80).
Η πίεση στο σπίτι πρέπει να μετριέται σε καθιστή θέση, μόνο σε συνθήκες ηρεμίας, 1-2 φορές την εβδομάδα.
Προτιμώνται τα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα βραχίονα εκ των οποίων λίγα είναι αξιόπιστα. Τα πιεσόμετρα καρπού δεν συνιστώνται.
Τα αντιϋπερτασικά φάρμακα χορηγούνται καθημερινά, συνήθως αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα.
Δεν πρέπει να γίνονται προσωρινές αλλαγές της θεραπείας από τους αρρώστους επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη ή χαμηλή.
Η λήψη υπογλώσσιων χαπιών επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη είναι λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη τακτική.
Γεώργιος Σ. Στεργίου
Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας & Υπέρτασης
Κέντρο Υπέρτασης
Γ’ Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Νοσοκομείο Σωτηρία, Αθήνα{flv}Stergiou{/flv}
Εξειδίκευση στη Μονάδα Υπέρτασης του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, Μ. Βρετανία.
Ειδικότητα Υπέρτασης Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης.
Μέλος συντακτικής επιτροπής 7 διεθνών περιοδικών. Κριτής εργασιών που υποβάλλονται για δημοσίευση σε 31 διεθνή περιοδικά και για παρουσίαση στα συνέδρια της Ευρωπαϊκής και της Διεθνούς Εταιρείας Υπέρτασης.
Μέλος συντακτικής επιτροπής κατευθυντήριων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης για τις τεχνικές μέτρησης της αρτηριακής πίεσης και την υπέρταση στα παιδιά και τους εφήβους.
Προσκεκλημένος ομιλητής στα συνέδρια της Ευρωπαϊκής, της Διεθνούς, της Καναδέζικης και της Ιαπωνικής Εταιρείας Υπέρτασης.
Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Υπέρτασης 2004-08. Συντονιστής συγγραφικής ομάδας Κατευθυντήριων Οδηγιών για την Υπέρταση 2005 και 2008 (www.hypertension.gr).
Δημοσίευση πάνω από 100 άρθρων και πάνω από 150 περιλήψεων σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια, μερικά σε συνεργασία με άλλες ερευνητικές ομάδες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Αναφορές σtις δημοσιεύσεις αυτές (citations) έχουν γίνει σε πάνω από 2.000 ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις άλλων ερευνητών.
