Xειρουργική Aνδρολογία

Είναι βέβαια λογικό και αναμενόμενο μια χειρουργική επέμβαση σε μια περιοχή τόσος φορτισμένη συναισθηματικά και τόσο ευαίσθητη για την ψυχοσύνθεση ενός άνδρα όπως τα έξω γεννητικά όργανα, να συνοδεύεται από αυξημένη ανησυχία, άγχος και φόβο από τους ασθενείς. Για το λόγο αυτό η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης, η πραγματοποίηση της και η μετεγχειρητική παρακολούθηση απαιτεί αυξημένη φροντίδα και υπευθυνότητα από τον χειρουργό.Τα ερωτήματα που περιβάλλουν μια τέτοια επέμβαση πρέπει πάντα να απαντώνται με ακρίβεια , σαφήνεια και ειλικρίνεια. Ας δούμε μερικά από αυτά και  ας προσπαθήσουμε να τα απαντήσουμε με τους παραπάνω όρους.

 

Η χειρουργική ανδρολογία έχει το απαραίτητο ‘παρελθόν’;

 

Ιστορικά, τα έξω γεννητικά όργανα αποτέλεσαν έναν από τα πρώτα ‘όργανα’ του ανθρώπινου σώματος στα οποία πραγματοποιήθηκαν χειρουργικές επεμβάσεις.

Πρωτόγονες φυλές της Ινδονησίας τοποθετούσαν ‘πέτρες’!!! στο πέος για την αύξηση του μεγέθους του. Η περιτομή, για ιατρικούς, θρησκευτικούς και πολιτισμικούς λόγους αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι σήμερα την πιο διαδεδομένη χειρουργική επέμβαση στο κόσμο.

Αν και η ανδρολογία μετρά περίπου 30 χρόνια ζωής ως εξειδίκευση της ουρολογίας, οι επεμβάσεις στον προστάτη και τα έξω γεννητικά όργανα γεννήθηκαν μαζί με την ουρολογία στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Τα τελευταία όμως 30 χρόνια και με την βοήθεια της τεχνολογίας, έχουν πραγματοποιηθεί τεράστια άλματα στην χειρουργική αντιμετώπιση των ανδρολογικών παθήσεων.

Ποια ανδρολογικά προβλήματα έχουν χειρουργική αντιμετώπιση;

Η ανδρολογία αποτελεί το κομμάτι εκείνο της ουρολογίας το οποίο εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του ουροποιογεννητικού συστήματος του άνδρα. Διαταραχές στύσης, διαταραχές γονιμότητας, διαταραχές ούρησης, νοσήματα του προστάτη, ανωμαλίες των έξω γεννητικών οργάνων – συγγενείς ή επίκτητες- και αισθητικές επεμβάσεις των έξω γεννητικών, αποτελούν πεδίο χειρουργικής αντιμετώπισης της σύγχρονης ανδρολογίας.

Η προσθετική ουρολογία,- πεική πρόθεση, τεχνητός σφιγκτήρας, ταινίες ακράτειας, προσθετική όρχεων-, αποτελεί το κύριο πεδίο της χειρουργικής ανδρολογίας.

Η μικροχειρουργική αντιμετώπιση των παθήσεων που μπορεί να επηρεάσουν την γονιμότητα- την ποιότητα δηλ των σπερματοζωαρίων- ενός άνδρα, πχ η κιρσοκήλη, η απόφραξη των εκφορητικών οδών του σπέρματος κλπ είναι επίσης ένα πεδίο σημαντικών χειρουργικών επιτευγμάτων των τελευταίων 15 ετών.

Ιδιαίτερη αναφορά στις τεχνολογικές εξελίξεις και τις χειρουργικές τεχνικές για ‘παραδοσιακά’, αλλά σημαντικά νοσήματα του άνδρα όπως η υπερτροφία και ο καρκίνος του προστάτη θα γίνουν σε αυτό και σε άλλα κεφάλαια του βιβλίου αυτού.

Οι μεταβολές στο σχήμα και στο μέγεθος του πέους, που μπορεί να είναι είτε επίκτητες ,πχ N. Peyronie, είτε συγγενείς, πχ συγγενής στροφή και κάμψη, είτε ιατρογενείς, πχ μετά από χειρουργείο για καρκίνο του πέους αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο δραστηριοποίησης της χειρουργικής ανδρολογίας. Στο παρελθόν οι καταστάσεις αυτές θεωρούνταν είτε συνέπεια της ηλικίας, είτε ένα ‘πεπρωμένο’ με το οποίο ο άνδρας θα έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Στις μέρες μας όμως αυτό αποτελεί παρελθόν και ο σύγχρονος άνδρας δεν είναι απαραίτητο να ζει με το σωματικό και ψυχολογικό ακρωτηριασμό που προκαλεί μια παραμόρφωση στο πέος.

Τέλος η ανάγκη του σύγχρονου άνδρα για αισθητικές επεμβάσεις στα έξω γεννητικά όργανα, πχ η φαλλοπλαστική,, η αύξηση του μεγέθους δηλ του πέους, αποτελεί ένα πεδίο με το οποίο η χειρουργική ανδρολογία ασχολείται τα τελευταία 15 χρόνια παρά την σημαντική ύπαρξη  taboo στο χώρο αυτό.

Τι είναι η πεική πρόθεση;

Η πεική πρόθεση αποτέλεσε την πρώτη και μοναδική ‘θεραπευτική’ λύση στο πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας.

Δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και εξελίχθηκε πολύ περισσότερο με την είσοδο των φαρμάκων για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας από το στόμα.

Πρόκειται ουσιαστικά για ενίσχυση των σηραγγωδών σωμάτων με εξελιγμένα πλαστικά και σιλικόνη. Η στύση ξεκινά κανονικά, η τελική σκληρότητα όμως επιτυγχάνεται μέσω της πλήρωσης του υλικού μέσω μιας μικρής αντλίας η οποία τοποθετείται ανάμεσα στους όρχεις που αποτελεί και το μόνο ψηλαφητό τμήμα του υλικού.

Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω μιας μικρής τομής μεγέθους 2εκ, στο όσχεο. Ο ασθενής επιστρέφει στην καθημερινότητα του την επόμενη ημέρα και επανακτά την σεξουαλική του ζωή σε διάστημα 4-6 εβδομάδων.

Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα και μπορεί να γίνει με γενική ή περιοχική αναισθησία

Μέχρι ποια ηλικία μπορεί ένας άνδρας να χειρουργηθεί;

Η τοποθέτηση πεικής πρόθεσης είναι μια χειρουργική επέμβαση που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε άνδρες οποιασδήποτε ηλικίας, στους οποίους η αντιμετώπιση της στυτικής διαταραχής με φαρμακευτική αγωγή είτε δεν απέδωσε αποτέλεσμα, είτε δεν μπορεί να εφαρμοστεί λόγω επιπλοκών ή αντενδείξεων, πχ η λήψη νιτρωδών φαρμάκων για στεφανιαία νόσο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο άνδρας να θέλει να έχει ερωτική ζωή, με άλλα λόγια είναι απαραίτητη η διατήρηση της ερωτικής επιθυμίας.

Υπάρχουν ειδικές ‘ομάδες’ ασθενών;

Η τοποθέτηση πεικής πρόθεσης, όπως έχουμε ήδη πει αποτελεί την μόνη θεραπευτική λύση στο πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας για άνδρες στους οποίους η φαρμακευτική αγωγή δεν έχει φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Συνήθως πρόκειται για άνδρες που πάσχουν από σοβαρά προβλήματα υγείας όπως πχ ο Σακχαρώδης Διαβήτης, άνδρες με κακώσεις του νωτιαίου μυελού, άνδρες που έχουν υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή για καρκίνο του προστάτη.

Η ύπαρξη διαφορετικών τύπων πεικών προθέσεων, 2-σημείων, 3-σημείων, ημίσκληρες, πεικές προθέσεις με επικάλυψη αντιβιοτικών μπορεί να καλύψει τις ιδιαιτερότητες ενός ασθενούς. Οι ασθενείς πχ με Σακχαρώδη Διαβήτη και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης μπορούν να υποβληθούν στην επέμβαση αυτή με την χρήση της επικαλυμμένης  με αντιβιοτικά πρόθεσης που ελαττώνει σημαντικά τον κίνδυνο μολύνσεως. Στους  ασθενείς με προβλήματα κινητικότητας των άνω άκρων και δυσκολία στις λεπτές κινήσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί η πρόθεση 2-σημείων.

Υπάρχουν κίνδυνοι-επιπλοκές από αυτό το χειρουργείο;

Η τοποθέτηση πεικής πρόθεσης, όπως κάθε χειρουργική επέμβαση ενέχει κάποιους κινδύνους. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι η μόλυνση της συσκευής και η συνοδός φλεγμονή. Η πιθανότητα μόλυνσης είναι περίπου 3% και μπορεί να φτάσει το 9% σε ασθενεί με αυξημένο κίνδυνο όπως πχ οι άνδρες με Σακχαρώδη Διαβήτη.

Πρόκειται για μόλυνση που στο μεγαλύτερο ποσοστό γίνεται διεγχειρητικά, κατά την διάρκεια δηλ της χειρουργικής επέμβασης, και οφείλεται σε μικρόβια της φυσιολογικής δερματικής χλωρίδας.

Η χρήση κατάλληλης αντιμικροβιακής χημειοπροστασίας, η χρήση της επικαλυμμένης με αντιβιοτικά πρόθεσης και η κατάλληλη προετοιμασία του ασθενούς ελαττώνουν τον κίνδυνο της λοίμωξης σε ασθενείς υψηλού κινδύνου στο ελάχιστο.

Η κατάλληλη προετοιμασία  και επιλογή της  χειρουργικής τεχνικής είναι επίσης ο ακρογωνιαίος λίθος για την αποφυγή και των άλλων κινδύνων από το χειρουργείο αυτό δηλ:

• Τραυματισμός της ουρήθρας
• Αιμορραγία-αιμάτωμα του οσχέου
• Τραυματισμός της ουροδόχου κύστεως
• Λανθασμένη επιλογή μεγέθους της πρόθεσης
• Λανθασμένη τοποθέτηση του υλικού
• Παραμόρφωση του πέους

Υπάρχουν άνδρες οι οποίοι δεν μπορούν να υποβληθούν στο χειρουργείο αυτό;

Στην πραγματικότητα κάθε άνδρας ο οποίος επιθυμεί την διατήρηση της σεξουαλικής του ζωής και στον οποίο η φαρμακευτική αγωγή από το στόμα δεν έχει λειτουργήσει μπορεί να υποβληθεί σε αυτή την χειρουργική επέμβαση. Όπως έχει ήδη αναφερθεί η κατάλληλη ενημέρωση του ασθενούς, η κατάλληλη προετοιμασία του, η σωστή επιλογή του είδους της πρόθεσης και της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής και η σωστή μετεγχειρητική παρακολούθηση υπερσκελίζουν όποια προβλήματα μπορούν να προκύψουν.

Ποίοι άνδρες μπορούν να υποβληθούν σε αυτήν την χειρουργική επέμβαση;

Στην τοποθέτηση πεικής πρόθεσης μπορεί να υποβληθεί κάθε άνδρας που πάσχει από στυτική δυσλειτουργία η οποία δεν έχει ανταποκριθεί στην χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή. Είναι δηλαδή άνδρες που πάσχουν από σοβαρή στυτική δυσλειτουργία οργανικού τύπου η οποία μπορεί να οφείλεται:

• Σακχαρώδη Διαβήτη
• Νευρολογικά Νοσήματα πχ Σκλήρυνση κατά Πλάκας
• Σοβαρές αγγειακές διαταραχές του πέους πχ φλεβική διαφυγή ή/και αρτηριακή ανεπάρκεια
• Στεφανιαία νόσο και άλλα καρδιαγγειακά προβλήματα με χρήση νιτρωδών φαρμάκων
• Μετά ριζική προστατεκτομή για καρκίνο του προστάτη
• Μετά ριζική κυστεκτομή για καρκίνο ουροδόχου κύστεως
• Ασθενείς με κακώσεις νωτιαίου μυελού
• Σοβαρό υπογοναδισμό και συνοδό Στυτική Δυσλειτουργία
• Ασθενείς με Ν. Peyronie και συνοδό Στυτική Δυσλειτουργία
• Ασθενείς με Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια

Υπάρχουν προβλήματα από το χειρουργείο στην εκσπερμάτιση, τον οργασμό ή την ερωτική επιθυμία;

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται στο εσωτερικό των σηραγγωδών σωμάτων χωρίς να επεμβαίνει στο αγγειονεύρωδες δεμάτιο στα αγγεία και τα νεύρα δηλ του πέους που είναι υπεύθυνα για την εκσπερμάτιση τον οργασμό και την εκδήλωση της στύσης. Για το λόγο αυτό αυτές οι παράμετροι της σεξουαλικότητας δεν επηρεάζονται καθόλου. Αντίθετα κάποιοι ασθενείς  αναφέρουν καλύτερο έλεγχο της εκσπερμάτισης πιθανότατα λόγω καλύτερης στύσης. Θα πρέπει όμως να τονισθεί  ότι αυτό δεν είναι το ζητούμενο της επέμβασης και αυτή η επέμβαση ΔΕΝ ενδείκνυται για την θεραπεία της πρόωρης εκσπερμάτισης.

Υπάρχει χειρουργική θεραπεία για την N. Peyronie;

Όπως έχει ήδη αναφερθεί σε άλλο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου η νόσος Peyronie, ή πλαστική σκλήρυνση του πέους –IPP-, είναι ένα νόσημα άγνωστης στο μεγαλύτερο ποσοστό αιτιολογίας το οποίο οδηγεί σε παραμόρφωση –στροφή  και κάμψη- του πέους που μερικές φορές συνοδεύεται και από στυτική δυσλειτουργία.

Η χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να ακολουθεί πάντα την φαρμακευτική αγωγή και πάντως όχι νωρίτερα από ένα χρόνο από την εμφάνιση του προβλήματος. Αποσκοπεί αφενός στην διόρθωση της παραμόρφωσης του πέους και στην διαφύλαξη ή αποκατάσταση της Στυτικής Δυσλειτουργίας.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί ένας από τους τρόπους είναι η τοποθέτηση πεικής πρόθεσης με συνδυασμένη τεχνική remodelling.

Εάν όμως ο ασθενής διατηρεί την στυτική του ικανότητα  υπάρχουν χειρουργικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της παραμόρφωσης του πέους, που αξίζει να σημειωθεί ότι μερικές φορές είναι τόσο μεγάλη που καθιστά αδύνατη την ερωτική επαφή. Αυτές είναι:

• Τεχνική Nesbit
• Διόρθωση με η χωρίς αφαίρεση της πλάκας και χρήση μοσχεύματος
• Συνδυασμένες τεχνικές

Ποια είναι η καλύτερη χειρουργική τεχνική για την αποκατάσταση του πέους μετά N. Peyronie;

Το νόσημα αυτό είναι τόσο ιδιαίτερο και τόσο εξατομικευμένο που αντίστοιχα εξατομικευμένη είναι και η επιλογή της χειρουργικής τεχνικής. Κάθε μία από αυτές έχουν τα πλεονέκτημα και τα μειονεκτήματα τους τα οποία θα πρέπει πάντα να αναφερθούν, να αναλυθούν και εξηγηθούν λεπτομερώς στον ασθενή.

Τι είναι η τεχνική  Nesbit;

Η τεχνική αυτή αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη επιτυχημένη απόπειρα για την χειρουργική αντιμετώπιση της N. Peyronie. Με την τεχνική αυτή μετά κατάλληλη προετοιμασία του πέους , δημιουργείται μια ελλειπτική τομή στην αντίθετη από την στροφή επιφάνεια του πέους και τοποθετούνται ράμματα. Με αυτό τον τρόπο το πέος αποκτά την κανονικά του μορφή.

Υπάρχουν περισσότερες από μια παραλλαγές της τεχνικής αυτής, που όλες βασίζονται στην ίδια θεώρηση. Τον ευθειασμό δηλ του πέους με στροφή από την αντίθετη μεριά.

Πρόκειται για μια χειρουργική επέμβαση ημέρας όπως λέγεται, δηλ ο ασθενής μπορεί να φύγει από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα. Είναι απλή , έχει μικρότερη ανάρρωση αλλά οδηγεί πάντα σε ελάττωση του μεγέθους του πέους, μερικές φορές σημαντική.

Ουσιαστικά η ίδια χειρουργική τεχνική εφαρμόζεται και στην αποκατάσταση  της συγγενούς στροφής του πέους, όταν δηλαδή το πέος παρουσιάζει παραμόρφωση αλλά αυτή είναι συγγενής, ο άνδρας δηλ έχει γεννηθεί με αυτό.

Τι είναι η αποκατάσταση με χρήση μοσχεύματος;

Η χειρουργική ανδρολογία στην προσπάθεια της να αποφύγει την ελάττωση του μεγέθους του πέους που προκαλείται από την τεχνική Nesbit, δημιούργησε και εξέλιξε την τεχνική αποκατάστασης της N.Peyronie, με αφαίρεση της πλάκας και χρήση μοσχεύματος.

Με την τεχνική αυτή, με χρήση γεωμετρικών παραμέτρων , η πλάκα που προκαλεί την παραμόρφωση αφαιρείται, το πέος ευθειάζεται και το έλλειμμα που δημιουργείται καλύπτεται με μόσχευμα, με κάποιο υλικό. Με αυτό τον τρόπο το πέος δεν χάνει από το μήκος του.

Όσο αφορά στο υλικό αυτό μπορεί να είναι:

• Αυτόλογο υλικό δηλαδή από τον ίδιο το ασθενή, φλέβες, στοματικός βλεννογόνος κλπ
• Ετερόλογο, υλικό δηλαδή όχι από τον ασθενή. Αυτό μπορεί να είναι βόειο, χοίρειο, συνθετικό κλπ

Σίγουρα πρόκειται για μια πιο σύνθετη και δύσκολη επέμβαση, η οποία απαιτεί μεγαλύτερη εμπειρία από τον χειρουργό, έχει μεγαλύτερη περίοδο ανάρρωσης,- ο ασθενής δεν μπορεί να  έχει σεξουαλικές επαφές για ένα μήνα-. Δεν οδηγεί όμως σε ελάττωση του μεγέθους του πέους που μπορεί είτε να μην είναι επιθυμητή από τον ίδιο τον ασθενή, είτε να μην επιτρέπεται από τις διαστάσεις του οργάνου πριν το νόσημα.

Ποια θεραπεία να επιλέξω και πότε πρέπει να γίνει αυτό;

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η N. Peyronie, είναι ένα νόσημα που σχεδόν πάντα προκαλεί διαφορετική παραμόρφωση από ασθενή σε ασθενή. Αφορά συνήθως ασθενείς στην 5^η και 6^η δεκαετία της ζωής, σε μία περίοδο δηλ που είναι πιθανό να συνυπάρχουν και άλλα νοσήματα τα οποία μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στη στύση.

Όταν λοιπόν ένας γιατρός ‘σχεδιάζει’ την θεραπεία ενός άνδρα με N.Peyronie, θα πρέπει να έχει 3 προτεραιότητες με αυτήν ακριβώς την σειρά:

• Να αντιμετωπίσει τον πόνο από το νόσημα
• Να προστατεύσει την στυτική λειτουργία
• Να αποκαταστήσει την παραμόρφωση και την τυχόν στυτική δυσλειτουργία

Η επιλογή της κατάλληλης χειρουργικής τεχνικής θα πρέπει πάντα να γίνεται σε συνεργασία με τον ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη την μορφή και την έκταση της βλάβης, την ύπαρξη ή όχι άλλων νοσημάτων, τις ανάγκες του και τις προσδοκίες του. Σε κάθε περίπτωση η χειρουργική αποκατάσταση θα πρέπει να ακολουθεί τα αποτελέσματα της φαρμακευτικής αγωγής η οποία θα πρέπει να χορηγείται μέσα στον πρώτο χρόνο από την εμφάνιση του προβλήματος.

Η N.Peyronie είναι το ίδιο με την συγγενή στροφή του πέους;

Αν και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, διαταραχή στο μήκος και άξονα του πέους πρόκειται για δύο διαφορετικές νοσολογικές οντότητες. Η συγγενής στροφή είναι συγγενούς αιτιολογίας, γεννιέται κανείς δηλαδή έτσι, ενώ η N. Peyronie είναι επίκτητο νόσημα. Στην συγγενή στροφή δεν υπάρχει σχηματισμός πλάκας που δημιουργεί την παραμόρφωση του πέους. Αυτό σε συνδυασμό με την διαφορετική ηλικία εμφάνισης κάνει διαφορετική και την επιλογή της χειρουργικής τεχνικής.

Αντιμετωπίζεται χειρουργικά η συγγενής στροφή του πέους;

Αρχικά θα πρέπει να τονισθεί ότι μια μικρή καμπύλωση του πέους είναι σχεδόν πάντα παρούσα, εξαιτίας των εμβρυικών καταβολών του οργάνου. Ο όρος συγγενής στροφή αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες που η στροφή είναι τόσο μεγάλη που καθιστά αδύνατη ή επώδυνη την ερωτική επαφή. Η αντιμετώπιση της είναι μόνο χειρουργική και αποσκοπεί στον όσο μεγαλύτερο ευθειασμό του πέους με την μικρότερη κατά το δυνατό απώλεια μήκους.

Η συνηθέστερη χειρουργική τεχνική είναι ο ευθειασμός του πέους- plication- με χρήση απορροφήσιμων ραμμάτων από την αντίθετη από την στροφή μεριά. Τα ράμματα αυτά τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο σημείο, κάτω από το αγγειονευρώδες δεμάτιο, ώστε να μην είναι ψηλαφητά από έξω και κυρίως να μην διαταραχτεί η στυτική λειτουργία. Σπανιότερα η αποκατάσταση της διαταραχής απαιτεί την χρήση μοσχεύματος με τους ίδιους κανόνες που εφαρμόζονται στην αποκατάσταση της  N. Peyronie.

Τι είναι η φαλλόπλαστική;

Η λέξη φαλλοπλαστική προέρχεται από τη ελληνική λέξη φαλλός, δηλ πέος και την επίσης ελληνική λέξη πλαστική. Πρόκειται για το ‘πλάσιμο’, την ‘γλυπτική’ του πέους που στόχο έχει την αλλαγή της μορφής και κυρίως του μεγέθους του πέους. Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που στην αρχαιότητα υπήρχε θεότητα με το πέος σε μόνιμη στύση, ο Πρίαπος, το πέος υπήρξε πάντα αντικείμενο θαυμασμού και συχνά λατρείας, πάντα στον υπερθετικό βαθμό.

Δεν είναι παράλογο λοιπόν που ο σύγχρονος άνδρας αναζητεί λύσεις για την αύξηση του μεγέθους του πέους. Όταν μάλιστα η γυναίκα εδώ και δεκαετίες ‘επεμβαίνει’ χειρουργικά σε ένα άλλο σημαντικό για την σεξουαλικότητα της όργανο, το στήθος.

Είναι προφανές όμως ότι μια επέμβαση στο πέος είναι πάντα φορτισμένη συναισθηματικά. Ας μην ξεχνάμε την σημασία του πέους για την σεξουαλική ζωή και την γονιμότητα ενός άνδρα. Και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από γιατρούς και ασθενείς.

Η φαλλοπλαστική έχει απεριόριστες δυνατότητες;

Το πέος είναι ένα όργανο με αρκετές ιδιαιτερότητες. Είναι το μόνο εμφανές όργανο στο οποίο διακρίνονται δύο τόσο  φάσεις: η χάλαση και η στύση. Δύο φάσεις πολύ διαφορετικές τόσο ανατομικά- μορφολογικά όσο και λειτουργικά. Είναι επίσης ένα όργανο του οποίου η λειτουργία σχετίζεται τόσο άμεσα με το ανώτερο κεντρικό σύστημα και το ψυχισμό. Και που αυτή η λειτουργία έχει τόσο μεγάλη σημασία για τον άνδρα.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω η επέμβαση για την αλλαγή της μορφής και του μεγέθους του πέους δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες. Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να αυξήσουμε το μέγεθος του πέους απεριόριστα. Οι δυνατότητες αυτές καθορίζονται από ανατομικά χαρακτηριστικά, το μέγεθος του πέους σε στύση και χάλαση, την ελαστικότητα του δέρματος, το μήκος των αγγείων και των νεύρων που διατρέχουν στο πέος και τις φυσικές αναλογίες του οργάνου. Αυτά σε συνδυασμό με την απόλυτη ασφάλεια που οφείλει να περιβάλλει την επέμβαση αυτή και τις προσδοκίες και τις επιθυμίες του άνδρα καθορίζουν εν’πολλοίς το αποτέλεσμα της επέμβασης.

Πως γίνεται η επέμβαση αυτή;

Η επέμβαση για μεταβολή του μεγέθους του πέους έχει δύο στάδια: την αύξηση του μήκους και την αύξηση της περιμέτρου του οργάνου. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα κύλινδρο που αυξάνεται σε δύο διαστάσεις με τελικό αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου του που είναι και το ζητούμενο.

Η αύξηση του μήκους του πέους γίνεται με διατομή του συνδέσμου που συνδέει το πέος με το κορμό του σώματος. Με αυτό τον τρόπο το ‘κρυμμένο’ τμήμα του πέους που βρίσκεται κάτω από την ηβική σύμφυση έρχεται στην επιφάνεια.

Η αύξηση της περιμέτρου του πέους μπορεί να γίνει πολλές διαφορετικές τεχνικές:

• Χρήση ελεύθερου λίπους
• Χρήση μοσχεύματος λιπώδους ιστού ολικού πάχους
• Χρήση  ετερόλογων μοσχευμάτων και ταυτόχρονη χρήση κυτταρικών καλλιεργειών

Τα δύο αυτά στάδια της επέμβασης μπορούν να γίνουν στο ίδιο ή σε διαφορετικούς χρόνους, την ίδια ημέρα δηλ ή σε διαφορετική στιγμή. Αυτό εξαρτάται από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του οργάνου.

Η επέμβαση απαιτεί συνήθως μια μικρή τομή μερικών εκατοστών στην υπερηβική περιοχή, διατομή του συνδέσμου και αποκατάσταση της τομής με χρήση λεπτών χειρουργικών τεχνικών για αποφυγή δημιουργίας ουλών. Ο ασθενής πρέπει να απέχει από την σεξουαλική πράξη για 1 περίπου μήνα, ενώ πρέπει να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα έλξεων και αποκατάστασης.

Η επέμβαση απαιτεί μία έως καμία ημέρα παραμονή στο νοσοκομείο και μπορεί αν γίνει με περιοχική αναισθησία ή νευροαναλγησία-μέθη.

Η χειρουργική αυτή τεχνική δεν επεμβαίνει στα αγγεία και τα νεύρα του πέους, η λειτουργία δηλ του οργάνου δεν επηρεάζεται υπό φυσιολογικές συνθήκες.

Ο τελικός στόχος, η δημιουργία δηλ ενός αισθητικά όμορφου και λειτουργικά άψογου οργάνου είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το μέγεθος του πέους μπορεί να μεταβληθεί με άλλο τρόπο:

Τα τελευταία χρόνια η αυξημένη αναζήτηση λύσεων για την μεταβολή του μεγέθους του πέους έχει προκαλέσει ένα ‘κατακλυσμό’ πληροφοριών για το λόγο αυτό, ειδικά στο διαδίκτυο. Πληροφορίες που αφορούν στην χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων, συσκευών, φυσιοθεραπειών που όλα υπόσχονται ανώδυνη, εύκολη , αποτελεσματική, γρήγορη και θεαματική μεταβολή του μεγέθους του πέους.

Η πραγματικότητα είναι ότι οι τρόποι αυτοί όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματικοί, αλλά συχνά είναι επικίνδυνοι καθώς είναι πιθανό να προκαλέσουν βλάβη στην αγγειακή και νευρική λειτουργία του οργάνου που πέρα από τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία του άνδρα, μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές παραμορφώσεις και απώλεια της στυτικής ικανότητας.

Υπάρχουν ενδείξεις και αντενδείξεις για την επέμβαση αυτή:

Στην ιατρική επιστήμη δεν υπάρχει φυσιολογικό και μη φυσιολογικό μέγεθος πέους. Ιατρικά υπάρχει μόνο η αληθής μικροφαλλία, όταν δηλαδή το πέος είναι κάτω από 7.5εκ σε στύση. Στην περίπτωση αυτή η αποκατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη από ότι έχει ήδη αναφερθεί και απαιτεί συνήθως πέραν της μίας επέμβασης.

Μιλώντας για την φαλλοπλαστική, δεν υπάρχει ηλικιακό ή άλλο όριο για την πραγματοποίηση της. Οπωσδήποτε όμως θα πρέπει να γίνεται μετά την έναρξη της ερωτικής ζωής. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερωθεί λεπτομερώς και να γίνει σαφές ότι σαφές ότι η επέμβαση δεν μπορεί να λύσει ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα της σεξουαλικότητας.

Στα οργανωμένα ανδρολογικά κέντρα οι άνδρες- υποψήφιοι για μια τέτοια επέμβαση υποβάλλονται σε ερωτηματολόγια για να γίνει σαφές και στο ίδιο αλλά και στο γιατρό το συναισθηματικό περίγραμμα του άνδρα και να καθοριστούν από κοινού οι επιθυμίες, οι προσδοκίες και τα όρια.

Χειρουργική γονιμότητας και χειρουργική του προστάτη.

Αν και ξεφεύγουν από τα στενά όρια της χειρουργικής ανδρολογίας, η χειρουργική αποκατάσταση των προβλημάτων που σχετίζονται με τις διαταραχές γονιμότητας και οι νεώτερες εξελίξεις στην χειρουργική του προστάτη, αποτελούν καθημερινή ενασχόληση του σύγγρονου ανδρολόγου. Σε άλλα κεφάλαια αυτού του βιβλίου υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες για τις σύγχρονες εξελίξεις σε αυτούς τους δύο τομείς.

Μικροχειρουργική αποκατάσταση της κιρσοκήλης, μικροχειρουργικές τεχνικές αναστομώσεων των εκφορητικών οδών του σπέρματος, καινούργιες τεχνικές για την χειρουργική λήψη σπερματοζωαρίων- τεχνική Colpi-, είναι κάποιες από τις χειρουργικές εξελίξεις στην αντιμετώπιση της ανδρικής υπογονιμότητας.

Σίγουρα η χειρουργική θεραπεία των νοσημάτων του προστάτη, καλοήθης υπερπλασία και καρκίνος, είναι ένας τομέας που τα τελευταία χρόνια έχει ‘δει’ σημαντικές προόδους.

Η λαπαρασκοπική και η ρομποτική ριζική προστατεκτομή για τον καρκίνο του προστάτη με τις εξελίξεις στην κλασσική ανοικτή ριζική προστατεκτομή- νευροπροστασία, προφύλαξη της στυτικής λειτουργίας και της εγκράτειας,- σίγουρα αποτέλεσαν σημαντικά βήματα προόδου στην αντιμετώπιση του 2^ου πιο συχνού καρκίνου στον άνδρα.

Οι καινούργιες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας, minimally invasive techniques, για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη αποτελούν σημαντικά σημεία προόδου στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος που αφορά 1 στους 2 άνδρες ηλικίας άνω των 55. Τεχνικές  όπως η εκλεκτική φωτοεξάχνωση του προστάτη με την χρήση Laser  και η χρήση της plasma προστατεκτομής αποτελούν λύσεις για τους άνδρες που πάσχουν από το νόσημα αυτό. Άνδρες δηλαδή που σαφέστατα επιθυμούν την διατήρηση της σεξουαλικής τους λειτουργίας.

 

 

Πέτρος Δρέττας

Ουρολόγος

Έλαβε το τίτλο της ειδικότητα της ουρολογίας από το Νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Κοργιαλένειο- Μπενάκειο. Οι τομείς ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του είναι η ανδρολογία- στυτική δυσλειτουργία, διαταραχές γονιμότητας-, η προσθετική ουρολογία και η χειρουργική ανδρολογία. Μετά την λήψη του τίτλου ειδικότητας ειδικεύτηκε στην προσθετική ουρολογία  με υποτροφία από το Crawford Memorial Hospital, Fort-Smith Arcansas – U.S.A με τον καθηγητή S. Wilson. Ταυτόχρονα εργάστηκε υπό τον Κ. Κωνσταντινίδη μέχρι και σήμερα στο Ανδρολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, του οποίου τώρα είναι διευθυντής. Έχει λάβει μέρος σε μεγάλο αριθμό προγραμμάτων εξειδίκευσης στους τομείς ενδιαφέροντος, St’ Peter’ State of the Art in Urology,UCLH, London, UK/ Practical course of Urology St’ Rafaelle Hospital Milano Italy, Prof Francesco Montorsi / Green Light Laser Prostatectomy King’ College Hospital, London UK/ Fellowship Tubingen  University Clinic,  Tubingen, Germany κλπ. Είναι διδάκτωρας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ‘Ηθικοδεοντολογικά και Νομικά προβλήματα στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή’ ( in press). To 2006 ίδρυσε το Ανδρολογικό Πειραιά. Επί του παρόντος είναι διευθυντής της ουρολογικής κλινικής του νοσοκομείου Ν. ΑΘΗΝΑΙΟΝ. Είναι μέλος των ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.