Η Ρεφλεξολογία στον χώρο του Χορού! Το πέλμα αποτελεί δείκτη υγείας

Μέσα απ’ την Ολιστική παιδεία του ο Ρεφλεξολόγος γίνεται ‘δεξιοτέχνης’ κατά τον Ασκληπιό, ασκεί την Μάλαξη κατά τον Ορφεα, κατά τον Ιπποκράτη μπορεί να βοηθήσει στην μετάδοση Ενέργειας από τα υγειή  μέρη του σώματος προς τα ασθενέστερα μέσω της ‘ενότητας των πάντων’ δηλαδή με την Ολιστική αντιμετώπιση όπως κατά τον Δημόκριτο, και με ενεργειακούς παλμούς αγάπης και Επικοινωνίας κατά τον Εμπεδοκλή και κατά Παύλον επαναφέρει την ισορροπία Νου και Σώματος.

Πριν σας πω τι είναι η Ρεφλεξολογία θα ήθελα να αναφερθώ πρώτα στο πως βλέπει  η Ρεφλεξολογία τον χορό.

Μέσα στο χώρο-χρόνο η οποιαδήποτε κίνηση ονομάζεται χορός.

Ότι κινείται, πρέπει να κινείται με ομορφιά, τάξη, αρμονία. ‘Τα πάντα Ρει’ σύμφωνα με τον Ηράκλειτο τον σκοτεινό φιλόσοφο. Ο χώρος κινείτai, ο χρόνος κινείται τα πάντα κινούνται. Η έκφραση της κίνησης αυτής ονομάζεται ΧΟΡΟΣ. Χώρος- Χρόνος- Αιτιότητα= ‘Χορός.

Τα ‘πάντα’ που εκφράζονται με το ‘Ρο’ είναι Ροή. Χορός, Χρόνος, Χώρος, Έρωτας, Ελευθερία, Ρήμα, Φράση, και πολλά πάρα πολλά άλλα. Η Ροή του Ρο είναι η ελεύθερη κίνηση της ενέργειας, που ελεύθερα Ρέει σε ένα αρμονικό χαριτωμένο (η Χάρις του Θεού) και ευλογημένο Σύμπαν. Οπότε όπου ‘Ρο’ και Ροή Ενέργειας.

Ο χορός είναι εκδήλωση, έκφρασης, εκδήλωση συναισθημάτων, συναισθήματα, που τα περισσότερα είναι και παραμένουν ανέκφραστα και που ζητούν να εκδηλωθούν με γρήγορο ρυθμό, με αργό ρυθμό,με ήρεμο ρυθμό, με άγριο ρυθμό, με λάγνο ρυθμό.  

Τι είναι ρυθμός?

Με αρχικό το γράμμα Ρο αυτή τη φορά.

Ο ρυθμός καθοδηγεί, διαχαράσσει, γίνεται δόνηση, παλμός, η Θεά Αθηνά η Παλλάδα θεά της Σοφίας πάλετai στην παλμό-δόνηση της ψυχικής εκφραστικής ανάγκης.

Τι θέλω να πω:

Άνθρωποι που ασχολούνται με τον χορό, γυναίκες- άντρες- παιδιά-επαγγελματίες- ερασιτέχνες, σε βάθος ή επιφανειακά, για μικρό η για μεγάλο χρονικό διάστημα, ψάχνουν να βρουν τον κατάλληλο ρυθμό τους για να εκφράσουν τα ανέκφραστα συναισθήματα τους.

Ακούγοντας κάποιος κάποιο ρυθμό, κάποια μελωδία, έστω και ένα πολύ μικρό κομμάτι μουσικής, (piccolo Ritornello Ιταλικά κατά γράμμα ενθυμησούλα απ’ το ritorno =επιστρέφω.)έστω και από πολύ μακριά, αμέσως η ψυχή φτερουγίζει δονείται ακόμα κι αν ο νους είναι προσηλωμένος σε κάτι άλλο. Ασυνείδητα θα κινήσει κάποιο σημείο του σώματος του, το πόδι, το χέρι, το δάχτυλο, το κεφαλή.

Αμυδρά μπορεί ακόμα και το σώμα. Αυτή η υποσυνείδητη συγκινησιακή σκέψη εκδηλώνεται με κάποια κίνηση, η κίνηση αυτή λέγετai χορός.

Έχει λίγη σημασία αν αυτή η σκέψη ή η θύμηση είναι γλυκιά η πικρή  δυσάρεστη η ευχάριστη. Σημασία έχει ότι ο χορός είναι άμεσα συνδεδεμένος με την ψυχή. Είναι έκφραση της.

Όταν ένα ευαίσθητο άτομο επιδιώκει να εκφράσει με το σώμα τις ανάγκες της ψυχής του μέσα απ’ τον χορό, να εκφράσει δηλαδή τον εσωτερικό του κόσμο, έναν κόσμο αντίθετο με τον εξωτερικό ο οποίος λειτουργεί με σκληρότητα, ιδιοτέλεια και πολύ λογική, αρχίζει να έχει έντονες αντιθέσεις και συγκρούσεις ανάμεσα στη λογική του εξωτερικού κόσμου και τα αισθήματα του εσωτερικού του κόσμου. Τότε ο ρυθμός που τον εκφράζει είναι έντονος έως θυελλώδεις. Ευαισθητοποιημένα άτομα όπως οι χορευτές αντιμετωπίζουν καθημερινά την σύγκρουση λογικής και συναισθήματος, μια πάλη που εδώ που τα λέμε δίνεται απ’ όλους μας:

Να ακούσουμε την φωνή της καρδιάς η την φωνή της λογικής? Τα θέλω η τα πρέπει?. Λίγα, πολύ Λίγα τα Θέλω, και Πολλά, πάρα Πολλά τα Πρέπει. Αυτά τα θέλω που δεν εκφράστηκαν, εκφέρονται μέσα απ’ τον χορό. Άρα ο χορευτής εκφράζεται. Εκφράζει δηλαδή τα βάθη της ψυχής του. Αν εμβαθύνουμε και περιβάλλουμε με προσοχή και αγάπη το χορό του θα δούμε το γέλιο της χαράς η το δάκρυ της λύπης που εκβάλλει αμυδρά απ’ τα ματιά του.

Η έκφραση (κοίτα πως το ζει!!), την στιγμή εκείνη που χορεύει, δεν είναι πάρα μόνο η ανάγκη της ψυχής που εκφράζεται μέσα απ’ το χορό.

Ευαίσθητοι άνθρωποι, ευαίσθητες ψυχές όσοι εκφράζοντα με τον χορό στο χώρο-χρόνο. Άτομα ευάλωτα σε εκδηλώσεις της καθημερινότητας (πνίγονται πολύ) αλλά, και δυνατά με σθένος στην ψυχή. Η ζωή όσο κι αν είναι σκληρή, η ψυχή είναι πιο δυνατή.

 Αυτή η προσπάθεια της εκδήλωσης τόσων καταπιεσμένων ανέκφραστων συναισθημάτων τους κάνει να είναι πολύ σκληροί με το σώμα τους όσον αφορά την αυστηρή δίαιτα και τις επώδυνες ασκήσεις ιδίως στη προθέρμανση που με υπομονή, επιμονή και επίπονες ασκήσεις στα  αδύναμα  σημεία του σώματος εξασκούν μέσα στα άδυτα των παρασκηνίων. (Γνωρίζουμε ότι η προθέρμανση πριν από την παράσταση ή μια εμφάνιση αποσκοπεί στην ετοιμότητα και ενδυνάμωση των αδύνατων σημείων που έχουν όλοι οι χορευτές).

Η επίτευξη ενός τέλειου χορευτικού σώματος, απαιτεί  σκληρή άσκηση, αυστηρή δίαιτα και επώδυνη προθέρμανση με τα τρία της στάδια:

 1^ο ενεργοποίηση του καρδιαγγειακού

2^ο την αύξηση της θερμοκρασίας

3^ο ατομικές ασκήσεις και κινήσεις στις πιο αδύναμες μυικές ομάδες.

Με την σωματική προθέρμανση ταυτόχρονα απαιτείτε και ψυχολογική προθέρμανση δηλαδή αυτοσυγκέντρωση. Τέλος απαιτείται η Αποθεραπεία για  την επάνοδο του οργανισμού με ειδικές ασκήσεις διατάσεων και ανάπαυση για την αποβολή των μεταβολιτών από το μυικό σύστημα (γαλακτικό οξύ). Αναφέρομαι συνεχώς στην προθέρμανση γιατί είναι η αιτία μεγάλου ποσοστού σωματικών τραυματισμών το οποίο ανέρχεται σε 24% όπως βγαίνει από στατιστικές. Η προθέρμανση θέλει πολύ μεγάλη προσοχή και είναι μείζονος σημασίας. Οι προσπάθειες αυτές οι οποίες ξεφεύγουν συχνά απ’ τα όρια τάξης, αρμονίας και ισορροπίας, είναι υπεύθυνες για σωματικούς και ψυχολογικούς τραυματισμούς.

Σωματικά προβλήματα

1- τραύμα (35-40%) θλάσεις, κατάγματα, ρήξεις τενόντων, συνδετικές κακώσεις.

2- σύνδρομα Υπέρ-χρήσης σημείων (65-80%) τενοντίτιδες, περιοστίτιδες, κατάγματα από το ΣΤΡΕΣ.

3-Υπερκόπωση (burnout).

Το 50% των παραπάνω συμβαίνουν κατά την προπόνηση. Συνήθη αιτία τραυματισμού, όπως και ψυχολογικά προβλήματα είναι Α)νευρογενής ανορεξία, για τη διατήρηση του ιδανικού σωματότυπου. Β) ψυχολογική υπερκόπωση (psychological burnout) λόγω του επαγγελματικού ανταγωνισμού και της σκληρής εργασίας.

 Αν προσθέσουμε το χλιαρό χειροκρότημα ενός μη ένθερμου κοινού, ο χορευτής μπορεί να καταρρεύσει ψυχολογικά και τότε θα προκύψουν σωματολειτουργικά προβλήματα και συναισθηματικές διαταραχές.

Συγκεκριμένα, έχουμε να κάνουμε με μπλοκαρισμένη ενέργεια σε διάφορα σημεία του σώματος με αποτέλεσμα την ανισορροπία και ατονία του οργανισμού, τη δυσαρμονία Ψυχής και Σώματος.

Επανέρχομαι στο γράμμα ‘Ρο’ το αρχικό γράμμα στη λέξη Ρεφλεξολογία. Παρατηρούμε ότι το αρχικό ‘Ρο’ είναι η Ροή της ενέργειας η Αρχή των Πάντων. Εξάλλου το Reflex είναι το Φλεξ-Φλοξ= Αρχαία Ελληνική λέξη Φλόγα. Οπότε  η Ρεφλεξολογία είναι ο σπινθήρας που ανάβει την Φλόγα της Ενέργειας για να Ρέει άφθονη και ελεύθερη και να επαναφέρει τον Άνθρωπο στον ισορροπημένο άξονα του.

Έτσι βλέπει η Ρεφλεξολογία το Χορό.

 Ο όρος καθ’ εαυτός είναι ετυμολογικά σύνθετος. Προέρχεται από την Αγγλική λέξη Reflex που σημαίνει αντανακλαστικό και την Ελληνική ιολογία, δηλαδή το όλoν του σκοπού της αιτίας. Αν θέλουμε να αποδώσουμε τον όρο στα Ελληνικά, πρόκειται για ανακλαστική θεραπεία, Ανακλασιοθεραπεία. Επειδή παγκοσμίως έχει επικρατήσει ο όρος Ρεφλεξολογία (reflexology) (βλέπετε δεν μπορούσε να λεχθεί ορθότερα χωρίς το ‘Ρο’ ούτε χωρίς το ιολογία). τίποτα τυχαίο και πάντα το Ελληνικό στοιχείο όσον αφορά την έκφραση των ανέκφραστων Αιτιών, θα αναφερόμαστε σ’ αυτήν Έτσι.

Η Ρεφλεξολογία είναι αρχαιότατη Ολιστική Φυσική Επιστήμη που βασίζεται στη ύπαρξη ανακλαστικών σημείων στα πέλματα των ποδιών,στα χεριά, στα αυτιά και σε ειδικά σύστοιχα και αντίστοιχα σημεία σε κάθε τμήμα, όργανο και αγγείο του σώματος.

Οι απαρχές της Ρεφλεξολογίας  βρίσκονται τουλάχιστον 5.000 χρονιά πίσω, όταν οι Κινέζοι εξασκούσανε μια μορφή πιεσοθεραπείας. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν επίσης παρόμοιες μεθόδους το 3300. π.Χ. όπως φαίνεται σε τοιχογραφία τάφου που βρέθηκε στην Σαχάρα στην θέση Ανκχαμόν απεικονίζει δυο ανθρώπους που ο ένας προσφέρει το πόδι και ο άλλος το χέρι σε  δυο γιατρούς οι οποίοι τα κρατούν και πιέζουν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο αντίστοιχο Ρεφλεξολογικό.

Υπάρχει και επιγραφή η οποία λέει ο ασθενής, μην με πονέσεις και ο γιατρός απαντά, θα πράξω ώστε να με ευγνωμονείς. Ο τάφος ονομάστηκε ο τάφος των ιατρών.

Στην Αρχαία Ελλάδα, σημαντικές φυσιογνωμίες σχετίζονται με την συμπληρωματική θεραπευτική. Στα πιο ονομαστά Ασκληπιεία της Αρχαιότητας όπως της Τρικης, σημερινά Τρίκαλα, Τιθορεας, Επιδαύρου, Ιερόν Αμφιάριον, βρέθηκαν πίνακες στους οποίους αναγράφονται οι σημαντικότερες θεραπευτικές μέθοδοι με σημαντικότερη τη Μάλαξη, Αναφέρεται δε ότι οι θεραπευτές θα πρέπει να είναι Δεξιοτέχνες.

-Ορφεας:–Αντιμετώπιζε τους ασθενείς του με μουσικοθεραπεία, (δονήσεις) μαλάξεις, αρωματοθεραπεία και άλλες φυσικές μεθόδους.

-Ιπποκράτης:–Αναφέρεται Ολιστικά στο σώμα (η φύση του όλου) και την αυτό-ίαση. Την αναφέρει μάλιστα ως Αυτόματη Ίαση.

-Αριστοτέλης:–Αναφέρεται στις ακούσιες και εκούσιες αντανακλαστικές κινήσεις (αυτό που στην εποχή μας αναφέρουμε ως εγκεφαλονωτιαίο και νευροφυτικό σύστημα), παραλληλίζοντας τες ως δράση – αντίδραση κατά τον Νεύτωνα.

-Εμπεδοκλής:–Αναφέρεται στον συντονισμό και τη σχέση μεταξύ πραγμάτων με ενεργειακούς παλμούς, Αγάπης και Επικοινωνίας.

-Δημόκριτος:–Αναφέρεται στην ενότητα των πάντων, επομένως και στην ορθότητα της Ολιστικής αντιμετώπισης των ασθενών

Άλλοι ορισμοί από διάφορους ειδικούς:

Η Ντοριν Μπέιλι είναι η κύρια πρωτοπόρος της μεθόδου της Ρεφλεξολογίας στη Μ. Βρετανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όχι μόνο θεράπευε αλλά και παράλληλα δίδασκε δημιουργώντας σχολή Ρεφλεξολογίας το 1960. Οι διδασκαλίες της συνεχίζονται ακόμα και η σχολή υπάρχει και λειτουργεί έως τώρα.

Η Ντορίν  Μπέιλι μίλησε για την αίσθηση ηλεκτρισμού στα ανακλαστικά σημεία που αυξάνει τη ροή Ενέργειας και δίνει ζωντάνια στον ασθενή, μειώνοντας το στρες. Η διέγερση στα πέλματα και στα χέρια θέτουν σε λειτουργία τις θεραπευτικές δυνάμεις του οργανισμού.

Η Γιούνις Ίνγκαμ, η μεγάλη Αμερικανίδα πρωτοπόρος αναφέρει στις διδασκαλίες της ότι η φύση θα επιτελέσει καλύτερα το έργο της αν την βοηθήσουμε με την καλή συντήρηση του κυκλοφορικού συστήματος, Γνωρίζοντας ότι η καλή κυκλοφορία του αίματος  αποσυμφορίζει τα ανακλαστικά σημεία των νεύρων στα πέλματα. Μεγάλη πρωτοπόρος η Αμερικανίδα Γιούνις Ίνγκαμ, με δυο βιβλία, ‘’ Τις ιστορίες που μπορούν να μας πουν τα πόδια και, Οι ιστορίες που μας έχουν πει τα χέρια’’ είναι σταθερά κείμενα αναφοράς στη Ρεφλεξολογία. Κοντά της μαθήτευσε η Μπέιλι. Οι Κέλβιν και Μπάρμπαρα Κούνζ, πιστεύουν ότι η χαλάρωση είναι το πρώτο βήμα για την επαναφορά της σωστής λειτουργίας του σώματος. Με την αποκατάσταση της ισορροπίας σε κάθε όργανο του σώματος, επιτυγχάνεται, εκτός απ’ την καλύτερη λειτουργία τους, η αναδόμηση τους σε κυτταρικό επίπεδο (τα όργανα του σώματος είναι στην ουσία σύνολα κυττάρων).

Από παλιά οι άνθρωποι παρατηρούσαν το σώμα τους προσπαθώντας να ανακαλύψουν σημεία που θα τους βοηθούσαν να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες τους. Παρατήρησαν λοιπόν ότι το πέλμα έμοιαζε πολύ με το υπόλοιπο σώμα. Πράγματι, αν σχεδιάσουμε το ανθρώπινο σώμα μέσα στο περίγραμμα του πέλματος θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει αντιστοιχία όλου του σώματος και των οργάνων στην επιφάνια του.

Επίσης διαπιστώσαν ότι αν κάποιο όργανο είχε πρόβλημα, αμέσως εμφανιζόταν ευαισθησία στο αντίστοιχο σημείο, πολλές φορές μάλιστα η ένδειξη ήταν εμφανής, σαν ένα μικρό πρήξιμο η γρομπουλάκη (κρυσταλλικά άλατα). Πιέζοντας όμως το πέλμα επίμονα σε εκείνα τα σημεία, το πρήξιμο έφευγε και μαζί του υποχωρούσε και το πρόβλημα στο αντίστοιχο όργανο.

Μ’ αυτόν τον τρόπο σιγά-σιγά ανακαλυφθήκαν όλα τα ανακλαστικά σημεία που υπάρχον στα πέλματα και που συνδέονται με τα αντίστοιχα όργανα στο σώμα. Διεγείροντας συστηματικά αυτά τα ανακλαστικά σημεία με ειδικές πιέσεις και φυσικούς χειρισμούς, μπορούμε να τονώσουμε, να κατευνάσουμε, να εξισορροπήσουμε και να απελευθερώσουμε τις θεραπευτικές δυνάμεις του ιδίου του σώματος, επιτυγχάνοντας ψυχοσωματική χαλάρωση, εξισορρόπηση και υγεια
Το πέλμα για να εκτελέσει το φυσιολογικό και ταυτόχρονα κολωσιαίο έργο της στήριξης του σώματος, υφίσταται τρομερές πιέσεις.

Η κατασκευή του πέλματος είναι σοφά σχεδιασμένη και είναι εκπληκτικό το πώς μια τόσο μικρή σχετικά περιοχή του σώματος στηρίζει ισορροπεί  και μεταφέρει υπό αντίξοες συνθήκες ένα σώμα που ζυγίζει από 60 έως και 150 κιλά και τις περισσότερες φορές ένα σώμα χωρίς ιδιαίτερη ευελιξία. Είναι ένα θαύμα. Το πέλμα αποτελείτε από 26 οστά. 14 οστά είναι οι φάλαγγες που σχηματίζουν τα δάχτυλα, 5 οστά του πέλματος σχηματίζουν το μετατάρσιο και 7 οστά τους αστραγάλους, ο ταρσός, που σχηματίζουν τον υπόλοιπο άκρο πόδια. Το κάθε πέλμα περιλαμβάνει 7200 νευρικές απολήξεις οι οποίες συνδέονται μέσω της Σπ. Στήλης  με όλα τα μέρη του σώματος και μεταβιβάζουν μηνύματα από και προς τον εγκέφαλο. Τονώνοντας επομένως τα ανακλαστικά σημεία τονώνονται οι νευρικές απολήξεις.

Τα οστά ενώνονται μεταξύ τους με αρθρώσεις οι οποίες συγκροτούνται από συνδέσμους και τένοντες. Το πέλμα έχει επίσης καμάρες που εκτείνονται από μπροστά  προς τα πίσω, και απ’ τη μια πλευρά στην άλλη, προσδίδοντας στο πέλμα Φυσική ελαστικότητα και ευλυγισία. Αν αναλογιστούμε και πάλι τα λίγα τετραγωνικά εκατοστά του πέλματος σε αναλογία του σώματος, αυτήν την φορά των χορευτών, την στήριξη και ισορροπία που προσφέρουν στις χορευτικές κινήσεις, είτε αυτές είναι φυσικές, τυχαίες, αργές, γρήγορες, αστραπιαίες, την ικανότητα να μετατοπίζουν το κέντρο βάρους του σώματος όπου χρειάζεται, τότε θα νοιώσουμε τη Σοφία και το Θεϊκό άγγιγμα της Δημιουργίας ως προς τη λειτουργικότητα την αρμονία και το κάλλος της.

-Γιατί προτιμούμε τα πέλματα:

-Τα πέλματα είναι ο μοναδικός πόλος Ενέργειας του ανθρώπου ο οποίος έρχεται σε άμεση επαφή με την ενεργεία της Γης.

-Είναι δέκτης Ενέργειας. Λόγω του βάρους και των πιέσεων, δημιουργούνται ευνοϊκές συνθήκες συσσώρευσης τοξικών κρυσταλλικών αποθεμάτων, (γρομπουκλάκια).

-Είναι εύκολο να καταλάβουμε απ’ τους παραστατικούς χάρτες την ανατομική μας παρουσία στα πέλματα.

-Τα ανακλαστικά μας σημεία είναι πιο ευαίσθητα στην περιοχή των πελμάτων.

Τα πέλματα λόγω του ότι  περιβάλλονται από παπούτσια και κάλτσες ευαισθητοποιούνται στην αφή καθώς δε είναι διαρκώς πιεσμένα και σφιγμένα, χωρίς κινητικότητα η κυκλοφορία του αίματος δεν γίνεται σωστά επιφέροντας πολλές επιπλοκές. Αντίθετα στα χέρια, επειδή τα χρησιμοποιηθούμε περισσότερο, τα κρυσταλλικά αποθέματα διασπώνται ευκολότερα

-Στα πέλματα διακρίνονται ευκολότερα οι ευαισθησίες και η σκλήρυνση των ιστών. Τα πέλματα. Καθόλου τυχαίο δεν είναι όπως άλλωστε αναφέρουν οι γραφές, ότι ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών του για να καθαρίσει, να εξαγνίσει και να ευλογήσει τη Νέα ζωή. Απ’ τα πέλματα επέρχεται άμεση χαλάρωση στο νευροφυτικό και εγκεφαλο- νωτιαίο σύστημα του ανθρώπου. Το πέλμα αποτελεί δείκτη υγείας.

Οι μεταβολές στα νύχια, τα ανασηκωμένα προς τα πάνω δάχτυλα η τα στραμένα προς τα κάτω, το σφιγμένο η άτονο πέλμα, καθώς και πολλά άλλα αποτελούν ενδείξεις ως προς την υγειά του ατόμου.

Από μονή της η Ρεφλεξολογία δεν χορηγεί φάρμακα, μπορεί όμως να συνδυαστεί με οποιαδήποτε εναλλακτική ή φαρμακευτική αγωγή χωρίς κανένα πρόβλημα. Ως Φυσική και ακίνδυνη μέθοδος θεραπείας, συνδυάζεται με την κλασική ιατρική σαν επικουρικό μέσο σε διαφορές παθήσεις. Άλλωστε η κλασική ιατρική την αποδέχεται ως μια σημαντική μέθοδο χαλάρωσης με πολύ θετικά αποτελέσματα για τον ασθενή.

-Ο Ρεφλεξολόγος δεν κάνει διάγνωση ιατρικών καταστάσεων και δεν αντικαθιστά την ιατρική φροντίδα.

Η Ρεφλεξολογία μπορεί να εντοπίσει με ακρίβεια πολλά οργανικά μπλοκαρίσματα, αλλά δεν κάνει ιατρική διάγνωση. Απελευθερώνει τις δυνατότητες αυτό-ίασης του οργανισμού, βοηθά στην χαλάρωση και κατ’ επέκταση στην απελευθέρωση της έκφρασης, (στο ξεμπλοκάρισμα) των ανέκφραστων αισθημάτων, που είναι και η αιτία των προβλημάτων.

Η Ρεφλεξολογία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην καταπολέμηση του Άγχους και του Στρες, ορισμένων οργανικών παθήσεων και κυρίως δίνει την ευκαιρία στο σώμα να εναρμονίσει τις λειτουργίες του.

 Στο χώρο του χορού:

 Η Ρεφλεξολογία αντιμετωπίζει Ολιστικά το πρόβλημα των χορευτών ξεκινώντας από τα εξωτερικά έως τα εσώτερα πεδία της οντότητας τους. Μέσα απ’ την Ολιστική παιδεία του ο Ρεφλεξολόγος γίνεται ‘δεξιοτέχνης’ κατά τον Ασκληπιό, ασκεί την Μάλαξη κατά τον Ορφεα, κατά τον Ιπποκράτη μπορεί να βοηθήσει στην μετάδοση Ενέργειας από τα υγειή  μέρη του σώματος προς τα ασθενέστερα μέσω της ‘ενότητας των πάντων’ δηλαδή με την Ολιστική αντιμετώπιση όπως κατά τον Δημόκριτο, και με ενεργειακούς παλμούς αγάπης και Επικοινωνίας κατά τον Εμπεδοκλή και κατά Παύλον επαναφέρει την ισορροπία Νου και Σώματος.

Αυτόματα τότε ο οργανισμός θα βγάλει τα δικά του φάρμακα μέσα απ’ την χαλάρωση, βρίσκοντας τη χαμένη ισορροπία και θεραπεία.

 Η βαθύτερη προσέγγιση επαφής και αγάπης προς τον Άνθρωπο καθιστά την Ρεφλεξολογία κάτι παραπάνω από μια επιστημονική τεχνική. Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα βλέπει τον Χορό η Ρεφλεξολογία . Αντιμετωπίζει τους χορευτές Ολιστικά απ’ το εξωτερικό τραύμα στις εσωτερικές αιτίες. Επαναφέρει την κίνηση στην αρχική της ‘’Ακινησία’’ (μπορούμε να σκεφτούμε την κίνηση μονό σε σύγκριση με την Ακινησία). Η εξ’ αρχής Ακινησία είναι η απόλυτη εξισορροπημένη ενέργεια που κρατά την ισορροπία των στοιχειών και εναρμονίζει τα αισθήματα της ψυχής

Τα παιδιά μας πρέπει να τα ενθαρρύνουμε προς το Χορό και με την έννοια της άθλησης αλλά, και με αυτή της έκφρασης.

 Όταν τα καμαρώνουμε που χορεύουν να μη στεκόμαστε μονό στην χάρη της εξωτερικής εμφάνισης, αλλά κυρίως στη χάρη της έκφρασης που εκδηλώνει η ψυχή τους.

Βασίλης Τατάρογλου- Γλύκας.

Ενεργειακή Ολιστική Ρεφλεξολογία & Μάλαξη.