Στον εφησυχασμό των γυναικών για την πιθανότητα να νοσήσουν από καρκίνο του μαστού ή των ωοθηκών κατέληξε μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Γυναικολογικό Κέντρο Αναπαραγωγής και Γενετικής με επικεφαλή τον κ. Εμμανουήλ Καπετανάκη. Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε πάνω σε 5000 γυναίκες με 26000 κύκλους και για 20 και πλέον χρόνια απέδειξε ότι ο καρκίνος δεν ζει κάτω από την ομπρέλα της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Μέχρι τώρα ήταν έντονη η υποψία και ο φόβος στις γυναίκες στην παραγωγική ηλικία, ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης γυναικολογικών καρκίνων. Λίγες μελέτες μέχρι στιγμής έχουν επιχειρήσει να διερευνήσουν τη συσχέτιση αυτή, σε βάθος μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ολοκλήρωση της τελευταίας θεραπείας. Η μελέτη έγινε σε συνεργασία με το Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστημίου Πειραιώς και την επίβλεψη του Καθηγητή Εφαρμογών Πληροφορικής και Στατιστικής Πανεπιστημίου Πειραιώς κ.Μιχάλη Σφακιανάκη.

 

Σκοπός αυτής της μελέτης, ήταν να διερευνηθούν, οι πιθανές επιπτώσεις χορήγησης φαρμάκων εξωσωματικής, στον κίνδυνο εμφάνισης γυναικολογικών νεοπλασμάτων, στον Ελληνικό πληθυσμό.

Όπως ανέφερε ο καθηγητής κ. Εμμανουήλ Καπετανάκης οι ορμόνες γεννιούνται στις ωοθήκες είναι τα οιστρογόνα και μέχρι πριν λίγο καιρό είχαν ενοχοποιηθεί για πρόκληση καρκίνου του μαστού με άμεση σχέση την πολύ νωρίς έναρξη της περιόδου στην γυναίκα ή την πολύ αργά εμμηνόπαυση στη ζωή της. Τα αντισυλληπτικά βοηθούν στην απομάκρυνση του κινδύνου αφού αναστέλλουν την παραγωγή οιστρογόνων όπως και οι εγκυμοσύνες και η περίοδος του θηλασμού για τον ίδιο λόγο. Η χορήγηση ορμονών υποκαθιστά τα οιστρογόνα των ωοθηκών τις περισσότερες φορές για πολλαπλή παραγωγή άνω του ενός ωαρίου. Η αλήθεια είναι πως όταν τα οιστρογόνα είναι στα φυσιολογικά τους επίπεδα στις 300 μονάδες στην υποβοηθούμενη παραγωγή παρέχονται 4000 μονάδες. Αυτό όμως γίνεται για 15 το πολύ ημέρες. Υπάρχουν γυναίκες που έχουν κάνει πολλαπλές εξωσωματικές χωρίς να έχουν νοσήσει, σε αντίθεση με άλλες γυναίκες που νοσούν εν απουσία εγκυμοσύνης.

Ο κ. Βασίλειος Καπετανάκης τόνισε ότι η υπογονιμότητα ελλοχεύει περισσότερους κινδύνους για γυναικολογικό καρκίνο.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση ξεκίνησε 35 χρόνια πριν στη χώρα μας, αρχικά, για γυναίκες που παρουσίαζαν προβλήματα σαλπίγγων. Η μέθοδος αυτή άρχισε με την λήψη ενός ωαρίου από φυσικό κύκλο με πολύ χαμηλά ποσοστά επιτυχίας. Με την πάροδο των ετών η τεχνολογία της εξωσωματικής σημείωσε ραγδαία εξέλιξη και οι ενδείξεις έχουν επεκταθεί σε σημείο που καλύπτει όλα τα αίτια της ανδρικής και γυναικείας υπογονιμότητας. Στη συνέχεια, τα ποσοστά, αυξήθηκαν σημαντικά όταν άρχισε η χορήγηση ορμονικών σκευασμάτων για πρόκληση πολλαπλών ωοθυλακίων.

Το ποσοστό επιπολασμού των γυναικών που έκαναν εξωσωματική και νόσησαν από κάποιο τύπο καρκίνου συγκρίθηκε με το αντίστοιχο ποσοστό στο γενικό πληθυσμό της χώρα μας την ιδία περίοδο.

Για την καλύτερη κατανόηση ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνή μορφή καρκίνου μεταξύ των γυναικών και μια από τις κυριότερες αιτίες θανάτου, με περίπου 1.000.000 νέα κρούσματα παγκοσμίως. Στην Ελλάδα αναφέρονται 4.500 περίπου νέες περιπτώσεις το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι 1 στις 8 γυναίκες παγκοσμίως θα παρουσιάσει καρκίνο μαστού σε κάποια φάση της ζωής της. Γυναικείες φυλετικές ορμόνες , και πιο ειδικά τα οιστρογόνα, έχουν ξεκάθαρο ρόλο στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού με περίπου 75% όλων των καρκίνων του μαστού να είναι ορμονοεξαρτώμενοι.

Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις πιθανότητες να εμφανίσει μια γυναίκα καρκίνο μαστού ή των ωοθηκών με βάση την  χορήγηση ή όχι φαρμάκων εξωσωματικής γονιμοποίησης.

 

™ Σε σύνολο 4.994 γυναικών που μπήκαν σε διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης την περίοδο 1989 έως 2006 εμφάνισαν καρκίνο το 1.26% (63 γυναίκες / 4.994 γυναίκες = 0.0126).

™ Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 1260 ασθενείς ανά 100.000 γυναίκες (0.0126×100.000).

™ ο καρκίνος του στήθους εμφανίζεται σε ποσοστό 0.88% (44 γυναίκες / 4.994 γυναίκες = 0.0088), ποσοστό που αντιστοιχεί σε 880 γυναίκες με καρκίνο του στήθους ανά 100.000 γυναίκες.

 

Η εργασία αυτή αποδεικνύει ότι στις γυναίκες μετά από εξωσωματική δεν υπάρχει αύξηση του καρκίνου σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.

Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας είναι καθησυχαστικά για τις γυναίκες που καταφεύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει άμεση σχέση της ορμονικής θεραπείας στην εξωσωματική γονιμοποίηση με γυναικολογικά νεοπλάσματα.

Όπως τονίστηκε αν είναι παράγοντας κινδύνου η τεκνοποίηση τότε είναι 4σιος ο κίνδυνος της απουσίας εγκυμοσύνης ή της πραγματοποίησής της πολύ αργά.

#########