Αλματώδη αύξηση γνωρίζει ο Σακχαρώδης Διαβήτης τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο, και πλέον θεωρείται η «επιδημία» του 21ου αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα επόμενα 15 χρόνια ο αριθμός των διαβητικών διεθνώς θα φτάσει τα 330 εκατομμύρια.Οι επιπλοκές από τα πόδια είναι η πιο σοβαρή κατάσταση και προκαλούν το φόβο των ασθενών. Είναι δυνατό να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμούς των κάτω άκρων.
Οι ακρωτηριασμοί κάτω άκρων συμβαίνουν με ρυθμό ανησυχητικό δηλ. κάθε 30 δευτερόλεπτα γίνεται ένας ακρωτηριασμός παγκόσμια , με άλλα λόγια ένα σκέλος κάποιου συνανθρώπου μας χάνεται κάθε 30 δευτερόλεπτα στον κόσμο εξαιτίας του Διαβήτη. Είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε την αλήθεια αυτή ως άτομα, ως φορείς η οργανωμένη κοινωνία, χωρίς να συγκλονισθούμε.
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σε συνεργασία με την Διεθνή Ομοσπονδία του Διαβήτη έχουν καταλήξει όμως και σε πρακτικές συμβουλές για τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη δηλαδή με ποιον τρόπο πρέπει να προσέχουν τα πόδια τους. Οι συμβουλές αυτές έχουν κοινοποιηθεί σε πολλές χώρες μεταφρασμένες.
Αποφυγή Μικροτραυματισμών. Ο Δεκάλογος για την πρόληψη βλαβών στα πόδια διαβητικών ατόμων
Πρακτικές συμβουλές
1. Δεν περπατάμε ποτέ ξυπόλυτοι.
2. Φοράμε άνετα παπούτσια με χοντρό πάτο.
3. Ελέγχουμε κάθε βράδυ τα παπούτσια για τυχόν μικροαντικείμενα στο εσωτερικό τους (π.χ. καρφιά, έντονες ραφές κ.λ.π.).
4. Δεν φοράμε σφικτές κάλτσες.
5. Ελέγχουμε τα πόδια κάθε βράδυ για μικρά τραύματα ιδίως στα πέλματα (χρησιμοποιούμε καθρέπτη για να μπορέσουμε να δούμε τα πέλματα).
6. Δεν αφαιρούμε τους κάλους με ξυραφάκι ή με αυτοκόλλητα του εμπορίου.
7. Δεν χρησιμοποιούμε πολύ ζεστό νερό για το μπάνιο. Το χλιαρό νερό, θερμοκρασίας 37 C, είναι το καταλληλότερο.
8. Καταπολεμούμε τη ξηρότητα του δέρματος των ποδιών κυρίως με ειδικούς αφρούς που συνιστούν εξειδικευμένοι γιατροί ή νοσηλευτές.
9. Κόβουμε τα νύχια σε ευθεία γραμμή με το δέρμα. Προτιμούμε η περιποίηση των νυχιών να γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό.
10.Αποφεύγουμε το κάπνισμα.
Σημάδια που μας οδηγούν σε γιατρό
1. Πόδι που πονά
2. Πόδι που άλλαξε χρώμα (κόκκινο ή μελανό)
3. Πόδι που είναι θερμό (όλο ή ένα μέρος του)
4. Aσχημη οσμή στα πόδια
5. «Φουσκάλες» ή μικρές πληγές.
{vimeo}12687092{/vimeo}
Δρ. Χρήστος Μανές
Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη και τις Παθήσεις Διαβητικού Ποδιού
Πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού
Γεννήθηκε το 1949. Αποφοίτησε από το Πειραματικό σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πτυχιούχος από το 1974 της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Έλαβε τον τίτλο του Ειδικού Παθολόγου το έτος 1981. Μετεκπαιδεύτηκε στο Σακχαρώδη Διαβήτη στη Γερμανία, Ελβετία και Μεγάλη Βρετανία, όπου εξειδικεύθηκε στις παθήσεις του Διαβητικού ποδιού. Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ το 1992. Έλαβε επίσημα την εξειδίκευση στη Διαβητολογία το έτος 1994. Το έτος 2004 ορίσθηκε ως υπεύθυνος του Διαβητολογικού Κέντρου του Γ.Π.Ν. «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» Θεσσαλονίκης. Σήμερα είναι Διευθυντής Ε.Σ.Υ. Παθολογικού Τμήματος και του Διαβητολογικού Κέντρου στο Γ.Π.Ν. «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ». Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, πρόεδρος της Διαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδος και Διευθυντής Σύνταξης του περιοδικού «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ». Είναι πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ).Επίσης διετέλεσε μέλος επί πενταετία του ΔΣ του Diabetic Foot Study Group της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης για το Σακχαρώδη Διαβήτη. Έχει πάνω από 60 δημοσιευμένες μελέτες σε Ελληνικά Ιατρικά περιοδικά και 55 δημοσιεύσεις σε Διεθνή Ιατρικά Περιοδικά.
