Αντί να μελετάται σχέδιο καταπολέμησης του AIDS και των διακρίσεων που υφίστανται οι οροθετικοί στην χώρα μας, σχεδιάζεται η εξόντωση των οροθετικών. Ακόμη και πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης τα άτομα με αναπηρία και ειδικότερα οι οροθετικοί δεν είχαν την απαιτούμενη αντιμετώπιση από την πλευρά της Πολιτείας. Δεν υπήρξε ποτέ πολιτική βούληση ως προς την υλοποίηση μιας ενιαίας στρατηγικής για την αντιμετώπιση της HIV λοίμωξης και των κοινωνικών ζητημάτων που αυτή συνεπάγεται. Το αποτέλεσμα ήταν αφενός η ραγδαία αύξηση των νέων μολύνσεων στη χώρα μας, κάτι που συζητείται έντονα και διεθνώς, αφετέρου η διόγκωση των κοινωνικών προβλημάτων.

 

 

Με τη δημοσίευση του Αναθεωρημένου Κανονισμού Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας, από μέλη Ειδικής Επιστημονικής Επιτροπής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης(Φ.Ε.Κ. Β’ 2611 8-11-2011),  οι άνθρωποι που ζουν με HIV/AIDS πρόκειται να δεχθούν ένα ακόμη ισχυρό πλήγμα στο όνομα της εξυγίανσης των δημοσιονομικών της χώρας.

 

Η   εξέταση των οροθετικών από   την Υγειονομική Επιτροπή του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας ΙΚΑ – ΕΤΑΜ πραγματοποιείται αυθαίρετα, από γιατρούς οι οποίοι δεν ειδικεύονται στην HIV  λοίμωξη. Παράλληλα, ο Αναθεωρημένος Κανονισμός Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας αφαιρεί την πρόσβαση των οροθετικών σε κοινωνικές παροχές και αναπηρικές συντάξεις,

καθώς πλέον μόνο όσοι βρίσκονται σε τελικό στάδιο AIDS θα εντάσσονται στα εν λόγω προγράμματα.

Η πρακτική αυτή μας βρίσκει άκρως αντίθετους καθώς πρόκειται για μια πολύπλοκη χρόνια ασθένεια με πολλές επιβαρυντικές συνέπειες. Για την εκτίμηση του ποσοστού αναπηρίας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σημαντικοί παράγοντες όπως η ηλικία, τα χρόνια που είναι κάποιος οροθετικός, νοσήματα σχετιζόμενα με τον ιό HIV,οι ανεπιθύμητες ενέργειες της αντιρετροϊκής αγωγής και συλλοιμώξεις. Στο επίπεδο της ψυχικής υγείας  η κατάθλιψη συνοδευόμενη συχνά από αυτοκτονικό ιδεασμό, το ψυχοκοινωνικό στρες, καθώς και αγχώδεις διαταραχές παρουσιάζονται σε αυξημένο αριθμό ασθενών και αποτελούν δεδομένα που πρέπει να προσμετρηθούν, ενώ το στίγμα και η κοινωνική απομόνωση, είναι βασικές παράμετροι που συνοδεύουν την συγκεκριμένη χρόνια ασθένεια και είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν στον καθορισμό του ποσοστού αναπηρίας.

 

Σύσσωμη η αναπηρική κοινότητα αντιδρά, καθώς ο αναθεωρημένος «Κανονισμός Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας», συντάχθηκε στερούμενος  εμπεριστατωμένης επιστημονικής αξιολόγησης και πρόκειται να αποτελέσει βασικό εργαλείο για την μείωση των κοινωνικών παροχών προς τα άτομα με αναπηρία.

 

Θα έρθουμε αντιμέτωποι με περιπτώσεις οροθετικών οι οποίοι θα διακόψουν την φαρμακευτική αγωγή τους ώστε να περιέλθουν σε στάδιο AIDS για να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές.

 

 

ΜΑΣ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: AIDS Ή ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ;

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ

 

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ ΜΑΪΜΟΥΔΕΣ

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ

#########