Κοινός παρονομαστής των συζητήσεών μας το τελευταίο διάστημα είναι οι περιορισμένοι πόροι για την υγεία και η καλύτερη αξιοποίησή τους.Οι προϋπολογισμοί υγείας βρίσκονται παντού υπό πίεση, ενώ την ίδια στιγμή οι προκλήσεις για τα συστήματα υγείας και οι απαιτήσεις των πολιτών πολλαπλασιάζονται.
Αντίθετα η πλειονότητα των συστημάτων υγείας δυσκολεύεται να ακολουθήσει τις εξελίξεις, που συνδέονται με τις δημογραφικές και επιδημιολογικές αλλαγές κυρίως σε σχέση με την αύξηση των χρονίως πασχόντων και την πολλαπλή νοσηρότητα, παραμένοντας προσανατολισμένα στο νοσοκομείο-κεντρικό μοντέλο προηγούμενων δεκαετιών.
Η εξάπλωση των μη μεταδοτικών νόσων αποτελεί κατεπείγοντα λόγο ενίσχυσης και μετασχηματισμού των συστημάτων υγείας.
Ο τομέας υγείας απορροφά ένα πολύ μεγάλο μέρος του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και σύμφωνα με τις προβλέψεις έως το 2030 θα ξεπεράσει το 15%. Η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα του είναι ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες των χωρών μας, αλλά και την ευημερία των κοινωνιών μας.
Στη χώρα μου οι δαπάνες υγείας ξεπερνούν το 10% του ΑΕΠ και δυστυχώς οι υπηρεσίες που απολαμβάνουν οι πολίτες δεν είναι οι αναμενόμενες. Κι αυτό γιατί το σύστημα υγείας είναι οργανωμένο ανορθολογικά.
Πρώτη προτεραιότητα μας αυτή την περίοδο είναι η αναδιοργάνωση του συστήματος υγείας και στόχος η δραστική περιστολή των δαπανών με μεγιστοποίηση της ωφέλειας, βελτίωση της αποδοτικότητας και της ανταποκρισιμότητας μέσω κατάλληλων, έγκαιρων και ποιοτικών υπηρεσιών υγείας για όλους.
Το τελευταίο διάστημα έχουμε λάβει σειρά μέτρων κυρίως στο κομμάτι της μείωσης των δαπανών, τα οποία ήδη εφαρμόζονται και μάλιστα με θετικά αποτελέσματα. Αναφέρω:
α) την αύξηση της χρήσης των γενοσήμων φαρμάκων, την καθιέρωση νοσοκομειακής συσκευασίας φαρμάκων και την ηλεκτρονική συνταγογράφηση για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης,
β) τον εκσυγχρονισμό του συστήματος προμηθειών και την προώθηση πολιτικών μείωσης των τιμών με τη δημιουργία Παρατηρητηρίου τιμών.
Αυτή την περίοδο το μεγάλο θέμα είναι η αναδιάταξη των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων με τη συγχώνευση Διοικήσεων, τη λειτουργική ενοποίηση Νοσοκομείων και τη μετεξέλιξη ορισμένων εξ’ αυτών σε εξειδικευμένες μονάδες, ή σε ενισχυμένες δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης για καλύτερη αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και ιατροτεχνολογικής υποδομής.
Κεντρικό ρόλο στην πολιτική αναδιάρθρωσης των δομών του συστήματος κρατάμε για την πρωτοβάθμια φροντίδα, γιατί πιστεύω ότι είναι ο μόνος αποτελεσματικός και αποδοτικός τρόπος στην πρόληψη και στην διαχείριση των ασθενών.
Να αναφέρω επίσης ότι επενδύουμε πολλά στην υιοθέτηση ενός υγιεινότερου τρόπου ζωής με λιγότερο κάπνισμα, περισσότερη άσκηση και προσεγμένη διατροφή για τη μείωση της εξάπλωσης των μη μεταδοτικών ασθενειών.
Είμαι επίσης στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω ότι εντός του Ιουνίου ξεκινάει τη λειτουργία του το νέο Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στην Αθήνα για τα μη μεταδοτικά νοσήματα. Ένας τομέας δράσης που ο ΠΟΥ έχει θέσει ψηλά στην παγκόσμια agenda υγείας ως απάντηση στα νέα δεδομένα.
Σ’ αυτό το πλαίσιο υποστηρίζω και την προσπάθεια του ΠΟΥ για τη θέσπιση ενός διεθνούς φόρου αλληλεγγύης στον καπνό. Η εξεύρεση πόρων από τη φορολογία του καπνίσματος, πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη κατά των μη μεταδοτικών ασθενειών, αλλά και στην μείωση του καπνίσματος. Και θα παρακαλούσα και για τη δική σας υποστήριξη σ’ αυτή την προσπάθεια. Μάλιστα, θα πρότεινα την ένταξή του στη θεματολογία των συζητήσεών μας.
Τέλος, πιστεύω ότι πρέπει να δούμε τη διαδικασία προβληματισμού ως χρήσιμο εργαλείο στον εντοπισμό τομέων που μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα με τους ίδιους, ή και λιγότερους πόρους δουλεύοντας από κοινού. Ανέφερα ήδη κάποιους που θα επιθυμούσα να εξεταστούν κατά προτεραιότητα.
