Κοινή Συνέντευξη Τύπου Υπουργού ΥΚΑ,, κ. Ανδρέα Λοβέρδου και Υφυπουργού ΥΚΑ, κ. Χρήστου Αηδόνη για θέματα διατροφής και άθλησης

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κυρίες και κύριοι, καλημέρα. Θέλω να πω μόνο δύο σκέψεις εισαγωγικές και θα δώσω το λόγο αμέσως στον Υφυπουργό, τον κ. Αηδόνη, γιατί η συνέντευξη σήμερα οργανώθηκε για θέματα της δικής του αρμοδιότητας με πραγματικά πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Εισαγωγικώς απλώς θέλω να πω, ότι εμείς έχουμε πια καταγεγραμμένες στο ESY.net και τις δαπάνες του Φεβρουαρίου του 2011 σε ό, τι αφορά τα νοσοκομεία στα 2/12 ως φαίνεται και όπως θα σας δείξουμε την επόμενη εβδομάδα.

Οι δαπάνες συγκρατούνται κατά το επιθυμητό ποσοστό και αυτή μας την παρατήρηση και την αγωνία για να πάνε τα πράγματα όπως τα έχουμε καταγράψει στον προϋπολογισμό των νοσοκομείων και όπως τα έχει υπολογίσει και η κυβέρνηση και η χώρα σε ό, τι αφορά τις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης, αυτή η αγωνία μας ως φαίνεται μας βοηθάει να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας και να πλησιάζουμε τους στόχους μας.
Έχουμε συνείδηση στο Υπουργείο Υγείας, κυρίες και κύριοι, ότι τώρα πια η Ελλάδα κοιτάει τα έσοδα και τις δαπάνες της παρατηρώντας και την πορεία όχι μόνο της κεντρικής κυβέρνησης, αλλά της γενικής κυβέρνησης, στην οποία συμπεριλαμβάνονται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τα νοσοκομεία.
ʼρα, η δικιά μας δουλειά είναι καθοριστική όπως και άλλες φορές σας έχουμε πει, για την πορεία του τόπου και είναι πάρα πολύ σημαντική σε σχέση με την αποφυγή σε κάθε περίπτωση της μετατόπισης των δικών μας αδυναμιών στις πλάτες του Έλληνα πολίτη. Κάτι τέτοιο δε θα γίνει. Παλεύουμε κάτι τέτοιο να αποκλειστεί.
Έχουμε συνείδηση και με αυτό κλείνω, ότι ο αγώνας μας έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη χώρα και ξέρουμε, κυρίες και κύριοι, πολύ καλά ότι όσο πιο ευνοϊκές είναι οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης για την κρίση, για τις χώρες που ταλαιπωρούνται από την κρίση, συνεπώς και για την Ελλάδα και είναι πάρα πολύ ευνοϊκές οι τελευταίες αποφάσεις, με την προσπάθεια του Πρωθυπουργού, όσο πιο ευνοϊκές είναι αυτές οι αποφάσεις τόσο πιο σκληρός είναι ο αγώνας μας εδώ. Τόσο πιο επίπονος και σκληρός είναι ο αγώνας μας, ούτως ώστε η χώρα να επιτύχει και στους στόχους της το 2011.
Για μας το πολύ ευνοϊκό πλαίσιο που διαμορφώθηκε στην Ευρωζώνη και όπως πιστεύουμε θα διαμορφωθεί και στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη Σύνοδο Κορυφής στις 25 Μαρτίου, αυτό το πλαίσιο για μας δημιουργεί επιπρόσθετες υποχρεώσεις να κάνουμε τη δουλειά μας όπως την έχουμε καταγράψει στον προϋπολογισμό του Υπουργείου και των νοσοκομείων για το έτος 2011.
Η δουλειά μας γίνεται περισσότερη, σκληρότερη και πιο επίπονη. Δεν χαλαρώνουμε. Οι αποφάσεις της Ευρωζώνης και σε λίγο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αφορμή για περισσότερη προσπάθεια και όχι για λιγότερη προσπάθεια. Τούτης αλήθειας είμαστε συνειδοί και θα κάνουμε ό, τι περνάει απ’ το χέρι μας για να τα καταφέρουμε έτσι όπως τα έχουμε υποσχεθεί.
Δίνω το λόγο τώρα στον συνάδελφο τον κ. Αηδόνη για θέματα που αφορούν την προστασία της δημόσιας υγείας, δηλαδή για ζητήματα που αφορούν την πρόληψη και περνάνε μέσα από τις αρμοδιότητες του Υπουργείου μας.
Να θυμίσω πριν ξεκινήσει ο συνάδελφος ο κ. Αηδόνης, ότι πριν από περίπου ενάμιση μήνα είχαμε πει ότι θα διαμορφώσουμε ένα νέο πλαίσιο για το θέμα της παρουσίας των ασθενοφόρων στους χώρους των αθλητικών διοργανώσεων. Χθες ετοιμάστηκε η Υπουργική Απόφαση, θα την υπογράψω σήμερα, σύμφωνα με την οποία αποσύρουμε όλα μας τα ασθενοφόρα από τους αθλητικούς χώρους ποδοσφαίρου επαγγελματικών κατηγοριών.
Θα είναι όπως είναι και για τα υπόλοιπα αθλήματα και για όλες τις διοργανώσεις για τις οποίες το ΕΚΑΒ ενημερώνεται ότι θα γίνουν. Θα είναι σε ιδιαίτερη επιφυλακή τα αυτοκίνητα του ΕΚΑΒ, αλλά στο ΕΚΑΒ. Δεν θα αγκαζάρονται στα γήπεδα. Επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Σε αυτή την ιστορία που τρέχει, όπως τρέχει, εμείς δεν θέλουμε καμία συμμετοχή. Θα είμαστε εκεί όπως είμαστε για όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες, αν χρειαστεί και αν μας καλέσουν. Όπως τακτοποιούν οι επαγγελματικές ομάδες τα θέματά τους με τον τρόπο που όλοι ξέρετε, ας τακτοποιήσουν και το θέμα αυτό. Ας είμαστε εμείς απ’ έξω.
Για όλα τα άλλα ισχύουν οι γενικές υποχρεώσεις του ΕΚΑΒ. Όπου μπορεί το ΕΚΑΒ παρίσταται, όπου δεν μπορεί έχει το νου του. Ό, τι συμβαίνει μέχρι σήμερα, δεν αλλάζει τίποτα ως προς τα υπόλοιπα όλα. Ειδικά, όμως, με την απόφασή μου κανένα αυτοκίνητο του ΕΚΑΒ δεν θα παρκάρει, δεν θα αγκαζάρεται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους των επαγγελματικών πρωταθλημάτων. Ας τα βρουν τα θέματα μόνοι τους.
Ευχαριστώ. Κύριε Αηδόνη, έχετε τον λόγο.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Το θέμα που ανέφερε ο Υπουργός και από την γκρίζα πραγματικότητα την οποία βιώνει δυστυχώς ο ελληνικός αθλητισμός και το ελληνικό ποδόσφαιρο την τελευταία περίοδο, είναι καιρός να περάσουμε σε κάποια πράγματα τα οποία έχουν ανάγκη με την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας και είναι πάρα πολύ σημαντικό που για πρώτη φορά μετά από την απόφαση του Πρωθυπουργού συγκροτήθηκε ένας θεσμικός φορέας που έχει την ευθύνη αυτής της πολιτικής.
Καταρχάς θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή παρατήρηση. Πρώτον και εφόσον αναλάβαμε ως τομέα ευθύνης αυτό το πεδίο, εκείνο το οποίο διαπιστώνει κάποιος αμέσως και φυσικά το διαπιστώσαμε και εμείς πάρα πολύ εύκολα, είναι ότι τα συγκεκριμένα πεδία δράσης ήταν ανενεργά. Η πολιτική δηλαδή που όφειλε η πολιτεία να παράξει στα πεδία αυτά, δεν υπήρχε και εκείνο το οποίο κάναμε αμέσως είναι να συγκροτήσουμε ένα φορέα στον οποίο ηγείτο ο κ. Παταβούκας ο Ειδικός Γραμματέας Διατροφής και ʼθλησης και όπου από κάτω υπάρχουν οι Διευθύνσεις τις οποίες συστήσαμε με το νέο νόμο και μέσα σε αυτό το πεδίο έχουμε προχωρήσει και έχουμε δεσμευτεί για μια σειρά πολιτικές επιλογές.
Καταρχάς εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να διαμορφώσουμε μία νέα αντίληψη, μία νέα κουλτούρα που έχει να κάνει με τα θέματα της διατροφής και της άθλησης. ʼρα, εκείνο το οποίο κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να εισάγουμε με τις πολιτικές μας, νέες συνήθεις στην καθημερινή ζωή όλων.
Θεωρούμε ότι το κομμάτι που έχει να κάνει με τη διατροφή είναι ένα μεγάλο θέμα και εκείνο που μας ενδιαφέρει μέσα απ’ τις πολιτικές τις οποίες θα αναπτύξουμε στο επόμενο διάστημα, είναι αυτό τον μεγάλο πλούτο τον οποίο έχουμε πιστοποιήσει πια και μέσα από την UNESCO και λέγεται μεσογειακή διατροφή, να αποτελέσει ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτικής μας, γιατί πρέπει επιτέλους να υιοθετήσουμε αυτό το οποίο υπάρχει ως παράδοση, ως κληρονομιά.
Και φυσικά θα μπορέσει να αποτελέσει και μέσα από δράσεις μία εξαγωγική υπόθεση, γιατί καταλαβαίνετε ότι σήμερα όλος ο κόσμος μιλάει για την αξία αυτής της διατροφής.
Το δεύτερο που μας ενδιαφέρει να κάνουμε είναι να υπάρξουν πολιτικές οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα στον κάθε πολίτη να ασκηθεί, για μας τους ενήλικες λένε οι οδηγίες ότι πρέπει να κινούμαστε 30 λεπτά τη μέρα, για τα νέα παιδιά 60 και αυτό θέλουμε να το κάνουμε κανόνα στη ζωή μας. Για να γίνει κανόνας όμως στη ζωή μας χρειάζεται να υπάρχουν και οι δυνατότητες.
Είναι αλήθεια σήμερα ότι οι ιστοί των πόλεων έτσι όπως έχουν μεταμορφωθεί δεν προσφέρουν για καμία δράση. ʼρα, λοιπόν, εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο θα εξελίσσεται στο επόμενο διάστημα και το χρονοδιάγραμμά μας είναι μέχρι και τον Ιούνιο να έχει κατατεθεί το πλήρες επιχειρησιακό μας σχέδιο, να μπορέσουμε να πάμε σε πολιτικές οι οποίες θα έχουν καταρχάς ως στόχο να δημιουργήσουμε αυτή την καθημερινή συνήθεια για άθληση, να πάμε σε πολιτικές μέσα απ’ αυτό σε συνδυασμό με τη διατροφή, να μειώσουμε την παχυσαρκία όπου είναι ο υπ’ αριθ. 1 εθνικός κίνδυνος, γιατί έχουμε αποδειχθεί ότι είμαστε οι πρωταθλητές δηλαδή του κόσμου σε αυτό.
Να διαμορφώσουμε την αθλητική συνείδηση η οποία είναι χρήσιμη για να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε τις δράσεις μας με τη συμμετοχή. Και φυσικά, να πάμε σε πολιτικές κοινωνικής ένταξης μέσα από προγράμματα άθλησης. Αυτό είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο κινείται η πολιτική μας όπως ακριβώς την περιγράψαμε μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο αμέσως μόλις αναλάβαμε αυτή την ευθύνη και βάλαμε το πλαίσιο των στόχων.
ʼρα, λοιπόν, μέσα σε αυτό το πλαίσιο θέλοντας να διαμορφώσουμε δυνατότητες πρόσβασης σε κάθε πολίτη, σε αθλητικές υποδομές ή δραστηριότητες, ξεκινούμε και εφαρμόζουμε αυτό το οποίο θα σας παρουσιάσουμε αμέσως μετά, ένα πιλοτικό πρόγραμμα που έχουμε ονομάσει «Το ποδήλατο στη ζωή μας».
Θα ακολουθήσουν επιχειρησιακά σχέδια που αφορούν τη δημιουργία Πάρκων Υγείας τα οποία φυσικά δεν είναι επί του παρόντος, είναι δράσεις οι οποίες αφορούν το επόμενο διάστημα. Δράσεις οι οποίες αφορούν την αλλαγή των ιστών των πόλεων με τη διαμόρφωση των διαδρομών άθλησης και ήδη έχουμε προχωρήσει στην επιλογή να υιοθετήσουμε μία πόλη – δε θα σας πω ποια σήμερα – όπου θα τη διαμορφώσουμε σε αθλητική πόλη όπου θα ολοκληρωθεί όλο αυτό το πλαίσιο των πολιτικών μας για να υπάρχει υιοθέτηση αυτού του μοντέλου και απ’ τους υπόλοιπους δήμους σήμερα.
Τι εννοούμε αθλητική πόλη και πως το συνδέουμε με πολιτικές ποιότητας ζωής. Και παράλληλα εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να υπάρχει η εφαρμογή και η διάδοση του προγράμματος «ʼθληση για όλους» μέσα από την ανάπτυξη της άθλησης.
Πριν μπω σε αυτό το θέμα, το κυρίαρχο θέμα της συζήτησής μας, στη λογική αυτή το προηγούμενο διάστημα έχουμε αναπτύξει μια σειρά από δράσεις οι οποίες αναπτύξανε και ένα σκέλος μιας μεγάλης υπόθεσης η οποία ήταν θαμμένη. Και ποια ήταν αυτή θαμμένη υπόθεση; Δυστυχώς ότι η χώρα μας απουσίαζε από παντού σε ότι αφορά την ευρωπαϊκή υπόθεση, με αποτέλεσμα να στερηθούμε και πόρους και πολιτικές πάνω στα συγκεκριμένα πεδία.
ʼρα λοιπόν μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και συγκροτώντας τις ομάδες δράσης μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία συμμετέχουν υπηρεσιακοί παράγοντες, όπως και φυσικά το πολιτικό προσωπικό, εμείς δηλαδή, έχουμε κινήσει μια διαδικασία όπου υπάρχει πια πάρα πολύ έντονη η παρουσία μας στην υπόθεση που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και ο λόγος που το κάνουμε αυτό είναι γιατί μέσα από εκεί ουσιαστικά ανοίγουμε δρόμους πολιτικής σε μια σειρά από ζητήματα, γιατί βάζουμε για πρώτη φορά ως χώρα θέματα, και είναι αλήθεια ότι στην τελευταία Σύνοδο στη Βουδαπέστη μας επικρότησε η ουγγρική προεδρία για τις προτάσεις τις οποίες έχουμε καταθέσει και μας ενδιαφέρει μέσα από κει να πάμε σε συνέργειες δράσεις οι οποίες θα φέρουν αποτελέσματα.
Και ποια είναι αυτά τα αποτελέσματα. Για να καταλάβετε ότι η απουσία της χώρας μας είχε σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα. Αντίθετα χώρες όπως είναι και η Κύπρος, αλλά ιδιαίτερα η Ισπανία, είναι πρωταθλητές, έχουν πάρει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να μπορέσουν να κάνουν δράσεις, για να μπορέσουν να αλλάξουν τις πόλεις τους, για να μπορέσουν να αλλάξουν τη ζωή τους.
ʼρα λοιπόν σ’ αυτό το πλαίσιο την Παρασκευή στις 12 το μεσημέρι υπογράφουμε με την Κύπρο ένα πρωτόκολλο συνεργασίας που αφορά τη συνεργασία σε μια σειρά από επίπεδα, γιατί η Κύπρος ευτυχώς είναι μία χώρα η οποία έχει αναπτύξει πάρα πολύ αυτή την υπόθεση. Είναι πάρα πολύ μπροστά σε πολιτικές.
Για να καταλάβετε θα σας πω ένα απλό παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή στα σχολεία της Κύπρου τα παιδιά συναγωνίζονται πιο παιδί θα περπατήσει περισσότερο και παίρνουν διάφορες σημαίες ανάλογα με την κίνηση που υπάρχει στο σχολείο. Υπάρχει συλλογική προσπάθεια.
Με μια σειρά άλλα δεκάδες θέματα, με το πάρα πολύ απλό και αυτονόητο, όπου υπάρχει καθιερωμένη κάρτα υγείας την οποία εμείς έχουμε εξαγγείλει ως βασική μας πολιτική, γιατί μέσα από εκεί θα μπορέσουμε πραγματικά να τσεκάρουμε τι κάνουμε με την παχυσαρκία κι αν και κατά πόσο τη μειώνουμε. Αυτοί το έχουν κατακτήσει εδώ και μία δεκαετία περίπου.
Ξέρει το κάθε παιδί ότι κάθε δύο χρόνια είναι υποχρεωμένο να κάνει συγκεκριμένες εξετάσεις, να μετρηθεί αν είναι αδύνατο ή να είναι χοντρό, για να μπορέσει να του δώσουν οδηγίες για το τι πρέπει να κάνει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι η αγγλική κουλτούρα.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν ξέρω ποια κουλτούρα είναι. Είναι μια πολύ σοβαρή κουλτούρα η οποία υπάρχει σε πολιτικές, αναπτύσσεται και σήμερα εμείς έχουμε την τύχη μετά από τη συνεργασία που έχουμε μαζί τους να υπογράψουμε το πρώτο πρωτόκολλο συνεργασίας και φυσικά έχουμε ανοίξει και την κουβέντα με την Ισπανία η οποία σήμερα είναι πρωταθλητής σ’ αυτή την υπόθεση. Και δείτε τη Βαρκελώνη όσοι έχετε πάει για να καταλάβετε τι σημαίνει πολιτική άθλησης και πολιτική ποιότητας ζωής. Πώς μπορούμε να αλλάξουμε μέσα από αυτό μια τεράστια υπόθεση.
Κλείνω αυτό το κεφάλαιο και πηγαίνω σε ένα άλλο κεφάλαιο για το οποίο είχαμε συζητήσει την προηγούμενη φορά, το οποίο όμως και λόγω των πολύ μεγάλων θεμάτων που έχει το Υπουργείο Υγείας εκ των πραγμάτων κάποια πράγματα χάνονται. Είναι η υπόθεση των κυλικείων στα σχολεία.
Θα ήθελα να πω ότι μετά από τις παρατηρήσεις που έχουν γίνει από το Υπουργείο Εσωτερικών και τις παρατηρήσεις που έχουμε μαζέψει από τους φορείς, αυτή την εβδομάδα και σήμερα συγκεκριμένα συναντιόμαστε με το Σύνδεσμο της Βιομηχανίας Τροφίμων, όπου περιμένουμε γραπτά τις όποιες παρατηρήσεις επί του κειμένου το οποίο εμείς έχουμε σήμερα, όπως επίσης και με την Ομοσπονδία Κυλικείων, αλλά και με την Πανελλήνια Ομοσπονδία των Γονέων, ολοκληρώνουμε αυτόν τον κύκλο της συζήτησης με συγκεκριμένες γραπτές παρατηρήσεις.
Ακολουθεί μια τελική συνεδρίαση της Επιτροπής η οποία έχει οριστεί για να μαζέψει όλον αυτόν το σημαντικό πλούτο προτάσεων που υπάρχουν. Για να καταλάβετε, υπάρχουν ακόμα και μεμονωμένα βιομηχανίες οι οποίες μας έχουν καταθέσει προτάσεις επί του συγκεκριμένου ζητήματος.
Αντιλαμβάνεστε πόση μεγάλη σημασία έχει αυτό το θέμα και έχουμε ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια γιατί πιστεύουμε ότι όλες μας οι πολιτικές πρέπει να απευθύνονται στο μαθητικό πληθυσμό, στο παιδί. Θεωρούμε ότι το σχολείο είναι μια μεγάλη υπόθεση και μέσα από αυτό προσπαθούμε να ξεκινήσουμε όλες τις δράσεις μας, γιατί πιστεύουμε ότι όταν και εφόσον διαμορφώσουμε βιωματική συνήθεια στα παιδιά και το τι τρώει το παιδί στο σχολείο είναι καθαρά μια τεράστια υπόθεση, αντιλαμβάνεστε, μέσα από εκεί θα μπορέσουμε πραγματικά να διαμορφώσουμε και τον Έλληνα του μέλλοντος ο οποίος θα είναι κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο εμείς σήμερα είμαστε, γιατί εμείς είμαστε, επαναλαμβάνω, ο πιο παχύσαρκος λαός στον κόσμο. Αυτό είμαστε. ʼρα λοιπόν είμαστε στους πρωταθλητές. Χάσαμε, μάλλον η Κύπρος πρέπει να μας πέρασε. Εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω ποιοι.
Αλλά αυτή τη στιγμή είμαστε λοιπόν στο σημείο εκείνο που μας ενδιαφέρει, και θα ήθελα να πω το εξής, ότι δεν πάμε σε μία πολιτική απαγόρευση ότι το παιδί δεν πρέπει να τρώει κάποια πράγματα στο σχολείο. Πάμε σε μια πολιτική η οποία είναι συνδυασμένη με διάφορες δράσεις και εκείνο που μας ενδιαφέρει με τη συνάντηση με τη βιομηχανία τροφίμων είναι να τους πείσουμε να πάνε σε πολιτικές παραγωγής τροφίμων, υγιεινών τροφίμων τα οποία φυσικά θα μπορεί μέσα από το marketing το παιδί να τα αγοράσει. Γιατί όλοι διαπιστώνουμε σήμερα δυστυχώς ότι η υγιεινή τροφή είναι ποινικοποιημένη σε σχέση με την αντίληψη η οποία υπάρχει στα παιδιά σήμερα.
Το παιδί δυστυχώς έχει μάθει να τρώει διάφορες τροφές και δεν χρειάζεται να τις κατονομάσουμε, γιατί θεωρεί ότι μ’ αυτόν τον τρόπο είναι μέσα στο παιχνίδι. Πρέπει να του αποδείξουμε λοιπόν ότι πρέπει να βγει από αυτό το παιχνίδι, να ακολουθήσει κάποια άλλη διαδρομή για να μπορέσει να φέρουμε αποτελέσματα.
Και παράλληλα εκείνο το οποίο κάνουμε είναι ότι θα υπάρξουν ενημερωτικά έντυπα τα οποία θα αφορούν το τι πρέπει να τρώει το παιδί, ποιο είναι θρεπτικό να τρώει, ποιοι είναι οι συνδυασμοί οι οποίοι υπάρχουν. Θα υπάρχει ένα ειδικό έντυπο το οποίο θα έχει να κάνει και με εικόνες, γιατί, καταλαβαίνετε, η εικόνα αποτυπώνεται και αφομοιώνεται από το παιδί, όπως επίσης και ένας οδηγός στους ανθρώπους οι οποίοι σήμερα είναι στα κυλικεία για το πώς πραγματικά μπορούν να φτιάξουν μια σειρά από συνδυασμούς και δράσεις που έχουν να κάνουν μ’ αυτό ακριβώς, γιατί θεωρούμε την υπόθεση των ανθρώπων σήμερα στα κυλικεία, συνεργάτες αυτής της υπόθεσης και όχι απέναντί μας.
Τώρα μπαίνω στο κύριο κεφάλαιο της τοποθέτησής μας, της συνάντησής μας μάλλον, που έχει να κάνει με το επιχειρησιακό σχέδιο δράσης που αφορά: δρόμοι άθλησης, ποιότητα ζωής, ποδήλατο στη ζωή μας.
Πήραμε λοιπόν μία πρωτοβουλία και ξεκινήσαμε τις συζητήσεις εδώ και πάρα πολύ καιρό και η πρώτη συζήτηση που έγινε ήταν με τον κ. Καμίνη και ακολούθησε πρόσφατα με τον κ. Μπουτάρη, όπου θέλοντας να βγάλουμε στην επιφάνεια αυτό το οποίο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μέρος της ζωής μας, συμφωνήσαμε σε μια σειρά από δράσεις τις οποίες σήμερα έχουμε την τύχη να σας παρουσιάσουμε.
Καταρχάς λοιπόν στο πλαίσιο αυτού του στρατηγικού σχεδιασμού που πριν από λίγο προσπάθησα να σας περιγράψω, μας ενδιαφέρει καταρχάς να διαμορφώσουμε αυτή τη μόνιμη συνήθεια για καθημερινή άθληση, να μειώσουμε την παχυσαρκία, να διαμορφώσουμε αθλητική συνείδηση και να πάμε σε μια πολιτική κοινωνικής ένταξης μέσα από προγράμματα άθλησης.
ʼρα λοιπόν μας ενδιαφέρει να διαμορφώσουμε πολιτικές οι οποίες θα είναι πολιτικές που θα έχει δυνατότητα πρόσβασης ο κάθε πολίτες. ʼρα λοιπόν είναι αυτό το οποίο πριν από λίγο είπα. Πάρκα υγείας, θεματικοί πολυχώροι αθλητισμού, τους οποίους φαντάζομαι την επόμενη εβδομάδα θα είμαστε έτοιμοι να σας παρουσιάσουμε μια και έχουμε συμφωνήσει με διάφορους οργανισμούς που σήμερα, π.χ. ο ΟΑΚΑ όπου θα έχουμε μία συνάντηση αύριο, Ολυμπιακό Χωριό, Καζαντζάκειο στο Ηράκλειο, για το τι ακριβώς εμείς θεωρούμε ένα θεματικό πεδίο αθλητισμού και πώς εκεί μέσα μπορούν να εξελιχθούν διάφορες δραστηριότητες.
Για να καταλάβετε, πιστεύουμε ότι μέσα σ’ αυτό το χώρο μπορούν να υπάρχουν τουλάχιστον 25 με 30 δραστηριότητες όπου η οικογένεια μπορεί και επιλέγει και κάνει τα πάντα. ʼρα λοιπόν ένας χώρος κοινωνικής συνάντησης, ένας χώρος αθλητικής συνάντησης που θα μπορεί ο καθένας να πάει και να απολαύσει τη μοναδική αυτή υπόθεση της άθλησης, η οποία είναι πάρα πολύ σημαντική.
Και παράλληλα προχωράμε και σε δράσεις εκπαίδευσης και ενημέρωσης τις οποίες θεωρούμε πάρα πολύ σημαντικές. Εφαρμόζουμε αυτό το πιλοτικό πρόγραμμα που πριν από λίγο ανέφερα και έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας νέας αντίληψης για τη χρήση του ποδηλάτου. Έχουμε επιλέξει καταρχάς το ποδήλατο συμβολικά γιατί πιστεύουμε ότι καταρχάς είναι πάρα πολύ εύκολο στη χρήση από όλες τις ηλικίες, είναι συμβατό με το αστικό τοπίο. Συνδυάζει την άθληση, την αναψυχή και τον τουρισμό και έχει εφαρμοστεί με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα εδώ υπάρχει μια πρόσφατη…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Θα σας πω τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και εκφράζει και την εποχή μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ποδήλατο έχει ένα κακό όμως.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Τι κακό;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν μπορεί να σταθεί. Ή πέφτεις ή προχωράς.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Προχωράς.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Αυτό είναι πολιτικός συνειρμός, οπότε τον κρατάμε για να τον σχολιάσουμε μετά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχουν και τα ποδήλατα με τα βοηθητικά ροδάκια.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Πολύ σύντομα, και θα μας ρωτήσετε ό,τι θέλετε. Έχει αποδειχθεί σε μία έρευνα η οποία έχει γίνει, ότι το 71% των πολιτών, των συμπολιτών μας θα ήθελαν να έχουν ως μέσο μεταφοράς το ποδήλατο, αλλά δυστυχώς έχει αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει δυνατότητα. Όπως επίσης έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει τεράστια ωφέλεια υγείας από τη χρήση του.
ʼρα λοιπόν εμείς έχουμε επιλέξει σήμερα τέσσερις δράσεις. Η μία δράση αφορά τα αστικά κέντρα Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αυτές είναι οι δύο, και η μία δράση στη Σαμοθράκη, ένα ακριτικό νησί και σε ένα ορεινό Δήμο, στον Αρχάγγελο Πέλλας.
Σε σχέση τώρα με το κομμάτι που έχει να κάνει με το ποδήλατο στην Αθήνα, έχουμε επιλέξει το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Όλα αυτά τα οποία σας λέμε θα σας τα περάσουμε στα e-mail στα προσωπικά σας για να τα έχετε όπως ακριβώς γίνεται η παρουσίαση.
Τι κάνουμε λοιπόν εδώ. Σε τρία σημεία αυτή τη στιγμή της πόλης, με σημείο αιχμής την Ακρόπολη, έχουμε Ακρόπολη, Θησείο και στη Μητρόπολη τρεις βάσεις ποδηλάτου όπου γίνεται ηλεκτρονικά η δυνατότητα χρέωσης.
Υπάρχουν ποδήλατα τα οποία ο κάθε πολίτης μπορεί μέσα από την πιστωτική του κάρτα να κάνει τη χρέωση χωρίς να πληρώσει, να μπορεί να κάνει τη χρήση. Απλά αυτό γίνεται για να γίνεται η πιστοποίηση για να μην υπάρχουν απώλειες και για να γίνονται οι χρεώσεις αν και εφόσον υπάρχουν απώλειες. Θα μπορεί λοιπόν να παίρνει το ποδήλατο από αυτά τα σημεία, να το αφήνει σε όποιο σημείο θέλει αφού κάνει είτε τη μετακίνησή του είτε την άθλησή του.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σε όποιο σημείο, εννοείς σημείο υποδοχής.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Σημείο υποδοχής. Στα τρία σημεία υποδοχής. Τρία σημεία, είναι πιλοτικό το πρόγραμμα.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Στο κέντρο.
ΧΡ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Στο κέντρο. Τα σημεία αυτά είπαμε ότι είναι Ακρόπολη, Θησείο και η Μητρόπολη. Έχουμε επιλέξει συγκεκριμένα λοιπόν αυτά τα σημεία γιατί θεωρούμε ότι πρέπει να αναδείξουμε αυτή τη φυσιογνωμία της Αθήνας, αλλά παράλληλα μας δίνει τη δυνατότητα γιατί εκεί πέρα μέσα στον ιστό της πόλης υπάρχουν διαδρομές οι οποίοι είναι ήδη πεζόδρομοι και μάλιστα οι διαδρομές αυτές οι οποίες υποδεικνύουμε είναι οι διαδρομές ήπιας κυκλοφορίας στις οποίες μπορεί να κινηθεί ο ποδηλάτης.
Ενδεικτικά για να καταλάβετε, υπάρχει ένας χάρτης εδώ πέρα που υποδεικνύει τις διαδρομές, ποιες διαδρομές δηλαδή, όπου αυτός ο χάρτης θα υπάρχει και στις βάσεις όπου θα γίνεται η ηλεκτρονική χρέωση για να ξέρει ο καθένας τι μπορεί να κάνει, πού μπορεί να πάει, πόσα χιλιόμετρα είναι αυτή η διαδρομή και πόσο χρόνο χρειάζεται. Ενδεικτικά υπάρχουν όλες αυτές οι διαδρομές με τους δρόμους και μέσα στο έντυπο το οποίο θα πάρετε θα έχετε περισσότερες λεπτομέρειες.
Το δεύτερο κομμάτι αφορά τη Θεσσαλονίκη και εδώ έχουμε επιλέξει μία ενέργεια η οποία έχει σχέση με την ενεργειακή άθληση. Δηλαδή το πρόγραμμα αυτό μιλάει και λέει «Πράττειν ενέργεια, green bikes».
Τι σημαίνει αυτό λοιπόν τώρα για μας. Έχουμε καταρχάς επιλέξει την παραλιακή ζώνη Θεσσαλονίκης, το Λευκό Πύργο συγκεκριμένα, γιατί αυτό συμφωνήσαμε με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης τον κ. Μπουτάρη, όπου μέσα εκεί πέρα τοποθετούμε ποδήλατα, στατικά ποδήλατα σε στύλους αυτή τη στιγμή της ΔΕΗ. Εντάξει, είναι παραδοσιακοί στύλοι βέβαια, και μέσα σε κάθε στύλο υπάρχουν δύο στατικά ποδήλατα.
Σ’ αυτά τα ποδήλατα λοιπόν ο κάθε πολίτης μπορεί να ασκηθεί, να παράξει ενέργεια, η οποία ενέργεια μέσα από μία οθόνη μπορεί να βλέπει πόσο είναι το ποσό ενέργειας που παράγει και παράλληλα αυτή την ενέργεια θα μπορεί να τη βλέπει μέσα στον πυλώνα γιατί θα έχει ξεχωριστό φως και παράλληλα θα βλέπει και πόση ενέργεια ξοδεύει μέσα από τη γύμνασή του.
ʼρα λοιπόν είναι μία συνδυαστική δράση, που λέει τι; Ότι έχει να κάνει άθληση και ένα μήνυμα οικολογικής ευαισθησίας, γιατί καταλαβαίνετε σήμερα πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε να περνάμε τέτοια μηνύματα τα οποία είναι απόλυτα συνδυαστικά.
Και παράλληλα να καταλάβετε ότι αυτό μπορεί να αποτελέσει, γιατί ο Λευκός Πύργος είναι ως σημείο συνάντησης των πολιτών αλλά και των τουριστών, ένα βασικό σημείο αναφοράς μέσα στο οποίο ο καθένας θα μπορεί να κάνει αυτή τη δράση.
Και παράλληλα θα είναι κι ένα σημείο αναφοράς για τα σχολεία, όπου καταλαβαίνετε εκεί θα είναι και ένας εκδρομικός σκοπός, όπου τα σχολεία θα μπορούν και συναγωνιστικά να συμμετέχουν στο ποιο θα παράξει και με περισσότερη ενέργεια και θα δούμε άλλα προγράμματα μέσα από τα οποία θα μπορέσουμε να τραβήξουμε και να δημιουργήσουμε αυτή την υπόθεση.
Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί όλο το παράκτιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης είναι ένας ποδηλατόδρομος και η τελευταία συζήτηση που κάναμε με τον κ. Μπουτάρη είναι ότι μας ενδιαφέρει να κατεβάσουμε και κάθετους δρόμους προς το παράκτιο μέτωπο, έτσι ώστε να υπάρχει δυνατότητα στον κάθε πολίτη μέσα από μία ασφάλεια να κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη κι εκεί να κατεβαίνει χιλιάδες κόσμος να κάνει αυτό το οποίο επιτέλους κάνουν και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
ʼρα λοιπόν αυτό είναι το δεύτερο πρόγραμμα και παράλληλα υπάρχει το τρίτο που αφορά τον ορεινό Δήμο Αρχαγγέλου-Πέλλας, που μας ενδιαφέρει να αναδείξουμε το φυσικό τοπίο μέσα από ειδικά ποδήλατα, όπως επίσης και το ποδήλατο στη Σαμοθράκη που έχει να κάνει με αυτόν ακριβώς τον ίδιο σκοπό κι εκεί θα δώσουμε 100 ποδήλατα σε κάθε Δήμο και μέσα από εκεί θα μπορεί ο τουρίστας ο πολίτης και τα λοιπά να το επιλέξει για τις μετακινήσεις του ή για την ξενάγησή του.
Αντιλαμβάνεστε ότι επιλέξαμε αυτή την ισομετρία, γιατί θέλαμε να πάμε σε δράσεις οι οποίες δε θα αδικούν και δε θα αφήνουν σημειολογικά κάτι κενό σε σχέση με το ενδιαφέρον το οποίο εμείς βάζουμε σήμερα ως δράση και πιστεύουμε ότι με αυτό το πεδίο μπορούμε πραγματικά να ανοίξουμε μία υπόθεση που λέει ότι υιοθετούμε επιτέλους έναν νέο τρόπο ζωής και πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός, ο κάθε πολίτης είναι έτοιμος να το δεχθεί.
Προσωπικά βλέποντας αυτό το οποίο σήμερα γίνεται μέσα στον κόσμο, ο οποίος ζει με τα ειδικά ενδιαφέροντα, θεωρώ ότι είναι κάτι το οποίο θα το αγκαλιάσει ο κάθε πολίτης και νομίζω ότι είναι καιρός πια να πάμε σε πολιτικές αυτής της μορφής οι οποίες στο μέλλον συνδυαστικά θα μας δημιουργήσουν παραδείγματα όπως αυτά του ʼμστερνταμ που το 1980 ξεκινήσανε με μηδέν ποδήλατα στην πόλη και σήμερα το 70% των μετακινήσεων γίνεται με ποδήλατο.
Αυτή είναι μια πόλη λοιπόν την οποία ονειρευόμαστε, αυτή είναι μία υπόθεση την οποία θέλουμε να φέρουμε επιτέλους στη ζωή και το κάνουμε και για ένα δεύτερο λόγο, μια κι εδώ είναι και ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας, ότι όλες αυτές οι δράσεις είναι ενταγμένες σε μία πολιτική που έχει να κάνει με την προαγωγή και την πρόληψη της υγείας.
Τα κόστη που μπορούμε να μειώσουμε της υγείας είναι τεράστια, στην Αυστραλία στην οποία βρέθηκα πρόσφατα και συναντήθηκα με κυβερνητικούς εκπροσώπους στο Υπουργείο Υγείας μας έχουν πει ότι με πολύ απλές πολιτικές, με απλές κινήσεις έχουν εξοικονομήσει 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια.
Και καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο σημαντικό είναι σήμερα να πάμε σε τέτοιες πολιτικές, όταν μάλιστα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας λέει ότι αν αυξήσουμε την κίνηση, την άσκηση δηλαδή και τρώμε σωστά μπορούμε να μειώσουμε όλες αυτές τις ασθένειες σήμερα οι οποίες είναι υπεύθυνες για το 70% των θανάτων.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι εδώ μιλάμε για μία πολιτική που δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι κινούμαστε για να τρέξουμε, αλλά κινούμαστε για τη ζωή μας και αυτό είναι το σύνθημά μας και επάνω σε αυτό το σύνθημα παράγουμε από δω και πέρα πολιτικές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κατ΄ αρχάς ακούγοντας για το πρόγραμμα για τα ποδήλατα, αλλά διαβάζοντας κι εδώ το επιχειρησιακό σχέδιο άθλησης, είναι λίγο περίεργο εν μέσω της οικονομικής κρίσης και σε αυτή την κατάσταση που είναι η Ελλάδα να λέει κανείς ότι ο ενήλικας Έλληνας θα αθληθεί 60 λεπτά την ημέρα, πρώτον. Δηλαδή δεν ξέρω αν περισσεύει σε κανέναν αυτός ο χρόνος.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Το παιδί, το παιδί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι, λέτε για τους ενήλικες.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Οι ενήλικες 30.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ανάποδα. Ανάποδα τα λέει μάλλον το κείμενο.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Αν σας το δώσανε λάθος δεν ξέρω.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, είναι πολύ πιθανόν. Γιατί δεν ξέρω σε ποιον περισσεύει αυτός ο χρόνος σε μια τέτοια οικονομική κατάσταση που όλοι ζητάνε περισσότερες δουλειές.
Και δευτερευόντως, στο θέμα με τα ποδήλατα που δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι και υπάρχει και ένα τεχνικό ζήτημα για να προχωρήσει κανείς με ποδήλατο στην Αθήνα που δεν είναι ʼμστερνταμ κι έχει ανήφορο κατήφορο κι ακόμα και η Πανεπιστημίου είναι ανηφόρα άμα την πάρεις ανάποδα. Δεν ξέρω, πως το έχετε σχεδιάσει αυτό το πράγμα;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Θα χάσετε και κανένα κιλό, κυρία μου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, κύριέ, μου εγώ να χάσω κιλά δεν έχω θέμα, αλλά επειδή απευθυνόσαστε σε όλο τον κόσμο, που υποτίθεται ότι όλοι οι ενήλικες πρέπει να μπουν σε αυτή τη νοοτροπία, ποιος Έλληνας θεωρείτε ότι θα ανέβει και ξαναλέω ένα απλό δρόμο ανάποδα την Πανεπιστημίου; Γιατί η Αθήνα δεν είναι flat.
Και κάτι ακόμα διευκρινιστικό, υπάρχει και μια άλλη λεπτομέρεια, ότι μόλις πριν από ένα μήνα το μετρό επέτρεψε να παίρνει ο κόσμος τα ποδήλατά του μαζί στο τελευταίο κομμάτι της αμαξοστοιχίας και μόνο δύο σε κάθε τρένο. ʼρα κάτι δεν πάει καλά εδώ και προφανώς δεν υπάρχει ένας σωστός συντονισμός στην Κυβέρνηση;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν έχει να κάνει με τον συντονισμό, μου επιτρέπετε να απαντήσω;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, παρακαλώ.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Μπράβο, κατ΄ αρχάς δε μιλάμε για το ποδήλατο σε όλη την πόλη της Αθήνας, μιλήσαμε για ένα πιλοτικό πρόγραμμα που αφορά το ιστορικό κέντρο και το περιγράψαμε και είπαμε ότι επιλέξαμε αυτά τα σημεία για ένα πάρα πολύ απλό λόγο, γιατί είναι ποδήλατο με ασφάλεια.
Για να καταλάβετε, η Διονυσίου Αεροπαγίτου είναι ένας πεζόδρομος, όλοι οι δρόμοι που προτείνουμε μάλιστα και θα δείτε στις ιστοσελίδες σας που θα σας στείλουμε, είναι δρόμοι οι οποίοι είναι πεζόδρομοι. ʼρα λοιπόν έχουμε χαράξει τις διαδρομές, πάνω σε αυτές τις διαδρομές προτείνουμε να γίνει η επιλογή από τον κάθε ποδηλάτη.
Δεν φανταζόμαστε ότι σήμερα το πρωί χτυπάμε ένα κουμπί και λύνουμε το πρόβλημα της Αθήνας χαράζοντας ποδηλατόδρομους, δεν είμαστε υπεύθυνοι γι΄ αυτό, εμείς άλλο κάνουμε εδώ ως Υπουργείο Υγείας. Το να γίνει μια γενικότερη χάραξη ποδηλατοδρόμων είναι μία συνέργεια που αφορά και το ΥΠΕΧΩΔΕ, εμείς εκείνο το οποίο λέμε είναι υιοθετήστε το σαν τρόπο ζωής, αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε.
Κι επειδή είπατε πριν από λίγο ποιος από μας θα προλάβει να έχει 30 λεπτά άσκηση, πρόσφατα βρέθηκα σε ένα αναπτυξιακό συνέδριο στην Κω όπου μου θέσανε το ίδιο ερώτημα. Κι εγώ έχω να σας πω λοιπόν σε σας όλους και φυσικά και στον κόσμο που μας ακούει μέσα από την τηλεόραση, ότι είναι καιρός να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, δεν υπάρχει πιο πολύτιμο πράγμα από αυτό, έτσι;
ʼρα λοιπόν είναι υπόθεση του καθένα να το κάνει. Όταν δούμε τις ιατρικές μελέτες τι σημαίνει 30 λεπτά άσκηση για τον καθένα από μας, πόσο μας βοηθάει στην ψυχική μας υγεία και πόσο μας αποφορτίζει.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να σας πω, σε αυτό που λέει ο κ. Υφυπουργός εγώ προσθέτω μία διαπίστωση και από την προσωπική μου στάση και από τη στάση φίλων και μάλιστα σε μεγαλύτερη ηλικία από τη δική μου.
Εμείς εργαζόμαστε γύρω στις 15 ώρες την ημέρα. Κυρία Ευθυμιάδου, αλήθεια σας λέω, αν το βάλεις στο πρόγραμμά σου, όποιος το βάλει στο πρόγραμμά του μπορεί να δώσει ένα τέταρτο, μπορεί να δώσει μισή ώρα και ας είναι η δουλειά του εξοντωτική, αρκεί να το πιστέψει. Και ο Υφυπουργός αυτό το μήνυμα θέλει να στείλει, διότι από το Υπουργείο αυτό το μήνυμα θέλουμε να στείλουμε σήμερα, ότι μπορείς ανεξάρτητα από την ηλικία σου, αρκεί να το βάλεις στο μυαλό σου.
Το βράδυ παρουσιάζω το βιβλίο του Καθηγητή του Δημήτρη Κρεμαστινού και συναδέλφου στη Βουλή και πρώην Υπουργού Υγείας, στο οποίο ο συγγραφέας αφιερώνει κομμάτι ολόκληρο γι’ αυτό, συνιστώντας μάλιστα στους ανθρώπους που έχουν κάποια χρονάκια τέσσερα με πέντε χιλιόμετρα την ημέρα περπάτημα για να αποφευχθούν καρδιοπάθειες.
Είναι αυτό που λέει ο κ. Υφυπουργός με άλλους όρους και με βάση το πιλοτικό πρόγραμμα για το ποδήλατο. Το λένε όλοι οι καρδιολόγοι στον σύγχρονο κόσμο, δεν μπορούμε αυτά να μην τα δεχόμαστε, ή να τα ειρωνευόμαστε, γιατί είναι προληπτική ιατρική, είναι πολιτική δημόσιας υγείας.
κ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Και μια κουβέντα ακόμα κα Σωτηριάδου, αν μου επιτρέπετε, και μία ακόμα κουβέντα η οποία είναι ενδιαφέρουσα σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι αστείο αν δείτε πόσες δεκάδες χιλιάδες ποδήλατα ηλεκτρονικά και διάδρομοι έχουν πουληθεί φέτος, εγώ ζήτησα μερικά στοιχεία.
Είναι αστείο να υποκαθιστούν την κανονική ζωή, τις ανθρώπινες σχέσεις, την επαφή με το περιβάλλον και τα λοιπά, με αυτά τα πράγματα τα οποία τα παίρνουμε μέσα στο σπίτι μας και υποτίθεται ότι με αυτά καίμε το ένα, κάνουμε το άλλο, δηλαδή είναι μια ουσιαστική αλλοτρίωση αυτό το πράγμα.
Αυτό που προτείνουμε δεν αφορά μόνο το ποδήλατο αυτό καθαυτό, είναι αυτό που λέμε στη δημόσια υγεία τόσο πολύ καιρό και έχει να κάνει και με το κάπνισμα, έχει να κάνει και με χιλιάδες άλλα πράγματα και βεβαίως συνδέεται και με τους παράγοντες κινδύνου.
ʼρα πέρα από το αστείο, το οποίο εντάξει είναι κατανοητό σε όλους μας, είναι σημαντικό πράγμα το οποίο στην Ευρώπη είναι τρόπος ζωής είκοσι και τριάντα χρόνια. Πέρα από το ʼμστερνταμ δεν υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα η οποία να μην το έχει κάνει αυτό το πράγμα και νομίζω ότι κάποτε κι εμείς πρέπει να το ξεκινήσουμε.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Και για να μην υπάρχει καμία παρανόηση, εμείς εδώ σήμερα θα μπορούσαμε να σας μιλάμε εκατό ώρες για το ποιο είναι το επιχειρησιακό μας σχέδιο.
Αυτό είναι ένα πολυεπίπεδο σχέδιο που αφορά διάφορα πεδία και μας ενδιαφέρει για να καταλάβετε να πάμε σε μία κοινωνία η οποία θα αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο. Η κοινωνία αποκτά ανθρώπινο πρόσωπο, όταν αποκτά επαφές, όταν ο άνθρωπος μπορεί να έρχεται ο ένας σε επαφή με τον άλλον.
Ο αθλητισμός λοιπόν είναι ένα τρομερό μέσο για να μπορέσει να υπάρχει μέσα σε αυτόν τον αστικό ιστό σήμερα η δυνατότητα ανθρώπινης συνεύρεσης. Είμαστε στην εποχή που υπάρχουν ειδικά ενδιαφέροντα, ο καθένας από μας θέλει να κάνει κάτι ξεχωριστό και κάτι ειδικό, δεν μας ενδιαφέρουν όλα.
Μας ενδιαφέρει λοιπόν αναπτύσσοντας μέσα από τον αθλητισμό αυτά τα ειδικά ενδιαφέροντα να αποτελέσουν αυτά σημεία συνάντησης των πολιτών. Δηλαδή υπάρχουν στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή για να καταλάβετε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που τους αρέσει να κάνουν αναρρίχηση εδώ στην Αθήνα, αλλά κανείς δεν μπορεί να το κάνει, πρέπει να φύγει εκτός.
Εμείς λοιπόν θα μεταμορφώσουμε αστικούς δρόμους, όπου θα μπορούν να υπάρχουν τοίχοι αναρρίχησης. Και αυτό γιατί το κάνουμε; Γιατί ξέρουμε ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να συνευρεθεί το παιδί από τη γειτονιά και να πάει να κάνει το ειδικό του ενδιαφέρον. Φτιάχνουμε λοιπόν πολίτες, οι οποίοι μπορούν μαζί τους να συνεργάζονται σε συγκεκριμένα πεδία δράσης.
Όπως επίσης για να καταλάβετε, έχει να κάνει με το skateboard. Γιατί να μην έχουμε στην Αθήνα είκοσι υπαίθριες τέτοιες δυνατότητες, που να μπορεί ο πολίτης μιας περιοχής να συνευρίσκεται σε κάποιον χώρο και να υπάρχουν ειδικοί βαθμοί δυσκολίας όπου θα ξέρει ότι ανεβαίνοντας στο επίπεδό του πηγαίνει και συναντάει κι άλλους πολίτες;
Αυτό θέλουμε να κάνουμε λοιπόν. Θέλω να πω ότι είναι μπροστά μας και ότι γι’ αυτή τη ζωή δε χρειάζεται να ξοδέψουμε λεφτά για να την κάνουμε, είναι πάρα πολύ φτηνή δράση για το αποτέλεσμα το οποίο προκύπτει, είναι πάρα πολύ φτηνή δράση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και το κόστος ποιο είναι;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το κόστος συντήρησης είναι μηδέν. Απλώς η κάρτα είναι για να ταυτοποιήσει το πρόσωπο που την παίρνει, όχι για να πληρώσει, το είπε ο Υφυπουργός, δεν πληρώνουν οι πολίτες τίποτα.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν πληρώνει ο πολίτης, εμείς ένα χρόνο το υποστηρίζουμε, την ευθύνη της λειτουργίας την έχει ο Δήμος, δεν πληρώνει ο πολίτης, επαναλαμβάνω.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ποιος αγοράζει τα ποδήλατα πες.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Αγοράζουμε εμείς τα ποδήλατα το Υπουργείο Υγείας, είναι δική μας δράση. Αυτό έχει να κάνει περίπου για να καταλάβετε όλα αυτά και τα τέσσερα μαζί είναι κοντά στις 300 χιλιάδες ευρώ, είναι αστείο το ποσό, όταν έχουν ξοδευτεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για άλλα πράγματα, για να πούμε στον κόσμο ότι κάνουμε αυτό.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μπορούμε να περιορίσουμε τις φιέστες και τις μεγάλες εκδηλώσεις των Special Olympics και κάποια χρήματα από αυτά που θα δίναμε εκεί να τα δώσουμε για τα ποδήλατα και για τον κόσμο.
Αυτή είναι και η πολιτική μας και μια και το λέμε – ήθελα να σας το πω μετά – με τον κ. Αηδόνη έχουμε συντονιστεί από την πρώτη ημέρα που ήρθαμε στο Υπουργείο. Έτσι σχετίζονται οι δαπάνες με τα Special Olympics και θα είναι πολύ μικρότερες από αυτές που ακούγονται, γιατί στη χώρα δεν επιτρέπονται τέτοια πράγματα αυτή τη στιγμή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ο Δήμος της Αθήνας θα αντέξει οικονομικά;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Μα δεν πληρώνει κάτι ο Δήμος της Αθήνας. Θα υπάρχει ένας φορέας διαχείρισης του Δήμου, που άμα ένα ποδήλατο πάθει κάτι θα μπορεί ένας τεχνίτης του Δήμου που υπάρχουν εκατοντάδες τεχνίτες υπάλληλοι στο Δήμο, να φτιάξουν πιθανά μία ακτίνα ενός ποδηλάτου, που δεν ξέρω τι ακριβώς θα συμβεί, υποθετικά μιλάω.
Κ. ΠΑΤΑΒΟΥΚΑΣ: Όσον αφορά τον φορέα διαχείρισης, αυτό αφορά τη διάρθρωση του Δήμου Αθηναίων ή του Δήμου Θεσσαλονίκης, παραδείγματος χάρη έχει έναν τεράστιο Αθλητικό Οργανισμό ο Δήμος της Αθήνας ο οποίος μπορεί να αναλάβει τη διαχείριση του project.
Δηλαδή ουσιαστικά αυτό που ζητάμε είναι να μπορεί να διαχειρίζεται τις βάσεις των ποδηλάτων, αν μιλάμε για μία βάση ξέρω΄ γω δέκα άτομα μια παρέα πάρει δέκα ποδήλατα και τα βάλει στη δεύτερη βάση θα πρέπει αυτά για την ισορροπία του συστήματος να επιστρέψουν στην αρχική βάση ώστε να περιμένουν τους επόμενους. ʼρα λοιπόν ουσιαστικά γι΄ αυτό μιλάμε.
Το σύστημα τους υπαλλήλους τους έχει ο Δήμος ή ο Αθλητικός Οργανισμός, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα εσωτερικό του Δήμου για το ποιον θα ορίσει ως φορέα διαχείρισης.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Μιλάμε για τρεις βάσεις στην Αθήνα, τρεις βάσεις από 25 ποδήλατα και πρέπει να έχουμε και πέντε κενές βάσεις για να μπορεί να γίνεται αυτό που λέμε, αν κι εφόσον υπάρχει υπερφόρτωση να υπάρχουν κενές θέσεις για πάρκινγκ.
Πιστεύω ότι όλοι έχετε πάει σε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, είναι μία υιοθέτηση ενός μοντέλου ζωής στο Λονδίνο, στο ʼμστερνταμ, στις Βρυξέλες, παντού όπου κι αν πάτε θα δείτε, υπάρχει το ποδήλατο σταθμευμένο σε μία ηλεκτρονική βάση το οποίο αυτό μπορεί να αποσυνδεθεί όταν κι εφόσον βάζεις μέσα και πιστοποιείς τα στοιχεία σου, το παίρνεις, πηγαίνεις εκεί που θέλεις και το παρκάρεις όπου θέλεις.
Το δεύτερο πρόγραμμα που έχει να κάνει με το ποδήλατο της Θεσσαλονίκης, είναι πρωτοπορία δική μας όμως, δεν υπάρχει πουθενά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πόσα δηλαδή θα είναι στη Θεσσαλονίκη και πόσα στην Αθήνα;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Στη Θεσσαλονίκη είναι δέκα βάσεις των δύο ποδηλάτων, είκοσι ποδήλατα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και πότε θα ξεκινήσει αυτό;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Αυτό το χρονοδιάγραμμά μας είναι 15 Ιουνίου με τέλη Ιουνίου, γιατί ακριβώς έχει να κάνει με τους διαγωνισμούς που θα γίνουν και τις προθεσμίες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και η διάρκεια του προγράμματος;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Το πρόγραμμα εμείς θα το υποστηρίξουμε ένα χρόνο, από κει και πέρα μετά το παίρνει ο Δήμος το κληρονομεί ο Δήμος και το έχει δικό του.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και αυξάνονται.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Και φυσικά η πολιτική μας είναι αυτό να αποτελέσει επιλογή των Δήμων σε όλη τη χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να κάνω μία ερώτηση; Επειδή αυτό το πιλοτικό πρόγραμμα γίνεται σε συνεργασία με τους τέσσερις Δημάρχους, ιδιαίτερα τον κ. Καμίνη και τον κ. Μπουτάρη, το γεγονός ότι δεν παρουσιάζετε μαζί το πρόγραμμα δείχνει σα να είναι μία ανάθεση έργου προς τους Δήμους, εσείς έχετε μια καλή ιδέα, την έχετε σχεδιάσει, την παραδίδετε στους Δήμους, οι Δήμαρχοι άμα δεν τα πάνε καλά θα χρεωθούν την κακή εφαρμογή πιθανόν.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Έχουμε συζητήσει με τους Δημάρχους, όταν και εφ’ όσον γίνει η τοποθέτηση όλων αυτών καταλαβαίνετε εκεί πέρα μέσα θα υπάρχουν και εκδηλώσεις συγκεκριμένες που θα αφορούν το θέμα. Μάλιστα για να καταλάβετε, ο κ. Μπουτάρης πρόσφατα που συναντήθηκα μαζί του, όταν προσπάθησα να του εξηγήσω το πρόγραμμα, μου είπε χαρακτηριστικά «πριν τελειώσεις, είμαι μέσα».
Που σημαίνει την απόλυτη ευαισθησία και των δυο Δημάρχων σε σχέση με τα ζητήματα και πόσο αντιλαμβάνονται την υπόθεση «ποιότητα ζωής».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Τα είπαμε, 3 βάσεις με 30 θέσεις κάθε μία, από 25 ποδήλατα για να υπάρχουν 5 θέσεις κενές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου)
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Το ετοιμάζει ο κ. Παταβούκας…
Κ. ΠΑΤΑΒΟΥΚΑΣ: Θα μου επιτρέψετε ένα μικρό άπλωμα της συζήτησης πάνω σ ‘αυτό, γιατί δεν είναι μόνο το ποδήλατο αυτό το οποίο θέλουμε να εισάγουμε στο ρυθμό της πόλης, είναι μια σειρά από άλλες δράσεις ή τέλος πάντων παρεμβάσεις στο αστικό τοπίο. Έτσι λοιπόν, θέλουμε να καθιερώσουμε τους «δρόμους δράσης», δηλαδή μικρά δρομάκια τα οποία αν κλείσουν σε συνεργασία με το Δήμο ή όποιο συναρμόδιο φορέα, δε θα επηρεάσουμε τη λειτουργία της πόλης και εκεί θα μπορεί να δημιουργηθεί κατά κάποιον τρόπο η παλιά αλάνα.
Δηλαδή ένας χώρος όπου μέσα από μια διαμόρφωση αθλητικών δράσεων, θα μπορούν τα παιδιά ή οι περίοικοι να έχουν ένα ποιοτικό ελεύθερο χρόνο, δηλαδή αυτό το οποίο είναι ζητούμενο στη σημερινή εποχή. Θέλουμε να φύγουμε από τα στερεότυπα του τι σημαίνει αρχική εγκατάσταση κατ’ αρχήν. Είναι μια στρέβλωση την οποία όλα τα τελευταία χρόνια ζούμε διαρκώς όσον αφορά την ανάπτυξη του αθλητικού κινήματος και του αθλητισμού και της έννοιας του αθλητισμού στην Ελλάδα.
Θεωρούμε αθλητική εγκατάσταση μια αθλητική εγκατάσταση κλειστή ή μεγάλη, δομημένη. Εμείς λοιπόν δε θεωρούμε αυτό, εμείς αλλάζουμε το παιχνίδι, αλλάζουμε το γήπεδο αν θέλετε έτσι με μια αθλητική ορολογία. Θεωρούμε εν δυνάμει αθλητική εγκατάσταση κάθε ανοιχτό χώρο. Μια πλατεία, ένα άλσος, θα μπορεί να διαμορφωθεί ως ένας χώρος όπου μπορεί ο πολίτης να ασκηθεί.
Αυτό λοιπόν είναι το πλαίσιο πάνω στο οποίο κινούμαστε, εδώ εντάσσονται οι τοίχοι αναρρίχησης, εδώ εντάσσονται μια σειρά από εναλλακτικές προτάσεις στις οποίες είμαστε έτοιμοι να κάνουμε για να μπορεί το παιδί ή ο ενήλικας να βρει αυτό το οποίο τον ενδιαφέρει. Είτε στα 30 λεπτά είτε στα 60 λεπτά, να μπορεί να περάσει ποιοτικά τον ελεύθερο χρόνο του. Αυτή δηλαδή είναι η ομπρέλα.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Θα ήθελα να προσθέσω κάτι: Τη δεκαετία του ’80, αντιγράφοντας ένα μοντέλο, πήγαμε σε μια πολιτική που έχει να κάνει με το μαζικό αθλητισμό, όπου είδαμε τότε, εκείνη την περίοδο, δεκάδες προγράμματα μέσα από τους Δήμους, διάφορες ηλικίες, να κάνουν γυμναστική μέσα από την καθοδήγηση ενός Καθηγητή Φυσικής Αγωγής.
Αυτό το μοντέλο έχει κλείσει, έχει τελειώσει. Εμείς λοιπόν μιλάμε για μια άλλη πολιτική στο κομμάτι που έχει να κάνει με την «άθληση για όλους», η οποία θα δίνει τη δυνατότητα σ’ αυτό το οποίο συνειδητά αποφασίζει να κάνει, είναι επιλογή ζωής, να μπορεί δίπλα στο σπίτι του ή λίγο πιο πέρα να έχει τη δυνατότητα να ασκηθεί.
Πρόσφατα βρέθηκα στην Κόρινθο. Εκεί υπάρχει ένας Δήμαρχος ο οποίος είναι πάρα πολύ ικανός και ο οποίος προχωρά τις πολιτικές του πάνω σ’ αυτό το μοντέλο. Αν πάτε στο παράκτιο μέτωπο της Κορίνθου θα δείτε έναν υπαίθριο χώρο με χώρους ανοιχτής άθλησης. Είδα λοιπόν έναν άνθρωπο 85 ετών, όπου σταμάτησα και είδα ότι έκανε σ’ ένα όργανο γυμναστική, και τον ρώτησα: «Το κάνετε τώρα;» και μου λέει «Παιδί μου, το κάνω κάθε μέρα κι ευχαριστώ το Δήμαρχο που είναι τόσο καλός άνθρωπος».
Εμείς λοιπόν λέμε στους Δημάρχους μας και θ’ ακολουθήσει και μια ημερίδα που θα αφορά το κομμάτι των συνολικών δράσεων και τι ακριβώς υποστηρίζουμε, ότι «μπορείτε ν’ αλλάξετε τις πόλεις σας, μεταμορφώστε τις, χρησιμοποιείστε όμως το κομμάτι που έχει να κάνει με την άθληση ως ένα βασικό μέσο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Έχετε πολύ δίκιο, είναι πάρα πολύ έξυπνο και πάρα πολύ καλό το γεγονός ότι θα χρηματοδοτείται και ο πολίτης δε θα πληρώνει. Το πρόβλημα όπου ελοχεύει ένας κίνδυνος είναι για το μέλλον, αν θ’ αναλάβει ο κάθε Δήμος…Αν αρχίσουν να ζητάνε και για τις αλάνες και για τα ποδήλατα… εκεί θα έχουμε πρόβλημα. Εκεί πιστεύω ότι το πρόγραμμα δε θα υλοποιηθεί.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Προσωπικά, με τους δυο Δημάρχους με τους οποίους έχουμε μιλήσει, τον κ. Καμίνη και τον κ. Μπουτάρη αλλά και τους υπολοίπους, δεν υπάρχει στην κουλτούρα τους τέτοια προτεραιότητα. Είναι άνθρωποι που έχουν αντιληφθεί πάρα πολύ καλά την υπόθεση, το τι σημαίνει να μπορέσουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες μας να αποκτήσουν κάτι διαφορετικό στη ζωή τους και θεωρώ ότι δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση από κανέναν.
Εκείνο που μας ενδιαφέρει βασικά είναι να μην πάμε σε πολιτικές οικονομικού μεγέθους, έχουμε κουραστεί απ’ αυτές. Να πάμε σε πολιτικές οι οποίες ουσιαστικά θα μπορούν να δίνουν στον πολίτη τη δυνατότητα χωρίς φυσικά να τον υποχρεώνουμε να πληρώσει. Αυτό είναι και νομίζω ότι αυτό πρέπει να περνάει μέσα από τους Δήμους. Εμείς εκείνο το οποίο κάνουμε ως Υπουργείο Υγείας είναι ότι προσπαθούμε μέσα από μια σειρά από δράσεις τις οποίες θ’ αναπτύξουμε, να δώσουμε πιο είναι η δική μας πρόβλεψη για το πώς εμείς εννοούμε τι σημαίνει ποιότητα ζωής και πώς αυτή μπορεί να εξελιχθεί μέσα από τη χρησιμοποίηση της άθλησης και της διατροφής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ επιτρέπετε μια ερώτηση; Σημείωσα μια φράση σας. Έχει ενοχληθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας από την ανάληψη των Special Olympics από τη χώρα μας; Είναι μια πρόκληση σε σχέση με την οικονομική κατάσταση και τις ανάγκες που έχουμε και στον τομέα της άθλησης και γενικότερα;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Κοιτάξτε, είναι μια εκδήλωση την οποία δεν έχουμε συμφωνήσει, υπάρχει μια υπογραφή ενός μνημονίου, εκείνο όμως το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να προστατεύσουμε τα χρήματα του ελληνικού λαού.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Που δεν έχει να δώσει..
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Σ’ αυτή τη γραμμή λοιπόν, είμαστε αποφασισμένοι να μην υπάρξουν σπατάλες.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είχε σε μια εφημερίδα την Κυριακή, το «Πρώτο Θέμα», με συγχωρείτε πάρα πολύ, 7 εκατομμύρια για μια εκδήλωση; Δεν τα έχουμε αυτά τα χρήματα. Και ως αρμόδιοι Υπουργοί το βλέπουμε με πάρα πολύ κακό μάτι όλο αυτό.
Θα πρέπει να υπάρξουν συνεννοήσεις αφού η διεθνής υποχρέωση της χώρας έχει αναληφθεί, από κει και πέρα αποφασίσαμε χτες, το επιτελικό του Υπουργείου, να δούμε πώς θα ελαττώσουμε το κόστος.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δραματική ελάττωση του κόστους..
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι. Σας θυμίζω ότι η Ελλάδα είχε αναλάβει τους Μεσογειακούς Αγώνες, τους οποίους δεν έκανε. Εμείς έχουμε το πρόβλημα ότι είμαστε μόλις 3 μήνες πριν τη διοργάνωση, λίγους μήνες πριν τη διοργάνωση.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: 4 Ιουλίου είναι η λήξη, 26 Ιουνίου αν δεν κάνω λάθος στην ημερομηνία, είναι η έναρξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω για τ’ ασθενοφόρα: Πότε θ’ αποσυρθούν;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Υπογράφω σήμερα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από πότε; Αμέσως;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Από την Κυριακή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχετε καθορίσει κάποιες δικλείδες ασφαλείας για την επιστροφή των ποδηλάτων, μια που αναφέρατε τις πρακτικές;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Επαναλαμβάνω ότι για να μπορεί κάποιος πολίτης να το αποσυνδέσει από την ηλεκτρονική του δήλωση, πρέπει να έχει πιστωτική κάρτα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν δεν υπάρχει;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δε μπορεί να το πάρει. Απλά πράγματα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα δεν υπάρχει χρέωση είπατε, είναι δωρεάν.
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Πρέπει να γίνεται πιστοποίηση στοιχείων. Γιατί αν το ποδήλατο αυτό ο πολίτης το ξεκλειδώσει και το πάρει για να το πάει σπίτι του, πρέπει να γίνει κάπου η χρέωση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό λέω, σε πόσες ώρες θα γίνεται η χρέωση;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Αυτό είναι ένα τεχνικό θέμα, αν και εφόσον το ποδήλατο λείψει 3 μέρες θα γίνεται μια διαδικασία, πού είναι το ποδήλατο με βάση το χρήστη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτά λέω, τα έχετε καθορίσει;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Φυσικά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν έχουμε καθορίσει τη λεπτομέρεια του πότε θα θεωρήσουμε ότι ένα ποδήλατο θεωρείται ότι λείπει. Αυτό είναι μια λεπτομέρεια. Αλλά έχουμε καθορίσει τη λεπτομέρεια που λέει ότι μέσα από αυτό τον τρόπο θα μπορεί να γίνει χρέωση, γιατί αν το ποδήλατο κλαπεί, πρέπει να χρεωθεί.
Κ. ΠΑΤΑΒΟΥΚΑΣ: Να συμπληρώσω απλώς ότι θα πρέπει να γίνει σε απόλυτη συνεργασία με το φορέα της διαχείρισης, εφ’ όσον αυτός θ’ αναλάβει το project και αυτός θα εκθέσεις τις δυνατότητες παρακολούθησης του Προγράμματος. ʼρα λοιπόν αν πει ότι οι Υπηρεσίες μας είναι ικανές να δουλεύουν από τις 8 μέχρι τις 8, αυτό θα ισχύει από τις 8 μέχρι τις 8. άρα είναι περισσότερο θέμα του Φορέα Διαχείρισης το τεχνικό αυτό ζήτημα παρά δικό μας για να μπορέσουμε να το πούμε τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αναφερθήκατε στα Πάρκα Υγείας, τα οποία φαντάζομαι ότι θα είναι κομμάτι ή άξονας του συνολικού Επιχειρησιακού Σχεδίου ʼθλησης. Κατά καιρούς ακούμε και από τον ιδιωτικό τομέα Υγείας το ενδιαφέρον του για τα Πάρκα Υγείας, για παράδειγμα ο όμιλος του Ιατρικού Αθηνών είχε αναφερθεί στην Παιανία, ότι θα φτιάξει το Πάρκο Υγείας, το Medical Park κτλ.
Υπάρχει τέτοια σκέψη στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας ότι θα μπορούσατε τα Πάρκα Υγείας να τα δουλέψετε σε συνέργια με τον ιδιωτικό τομέα; Και ποιο είναι το κόστος; Έχει γίνει κάποιος σχεδιασμός για το κόστος; Και ποιοι άλλοι άξονες είναι στο επιχειρησιακό σχέδιο άθλησης;
Χ. ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν έχουμε μπει σε μια τέτοια σκέψη, όχι γιατί θεωρούμε ότι είναι ποινικοποιημένο, απλά δεν το έχουμε σκεφτεί αυτό που μας λέτε, ότι πρέπει να πάμε σε συνέργιες που αφορούν το κομμάτι παραγωγής Πάρκων Υγείας σε συνεργασία με τους ιδιώτες. Εμείς θεωρούμε ως φυσικό μας εταίρο στην προσπάθειά μας την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Όλες μας οι δράσεις λοιπόν περνάνε μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν λέμε Πάρκο Υγείας, να καταλάβετε τι εννοούμε: Ας πούμε ότι υπάρχει ένα άλσος στη Νέα Φιλαδέλφεια ή στη Νέα Σμύρνη, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να μπει ο πολίτης να ασκηθεί. ʼρα λοιπόν τι παρέχουμε; Τη δυνατότητα ν’ ασκηθεί στα ειδικά πεδία ενδιαφέροντος του. Παράλληλα μέσα εκεί, πρέπει να δίνουμε και κατευθύνσεις μέσα από ένα προσωπικό επιστημονικό, είτε θα είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής είτε θα είναι γιατρός ή διαιτολόγος, που θα δίνει οδηγίες στο παιδί όταν φεύγει από το γήπεδο, παίρνοντας μια κάρτα για το ποιος είναι, το προφίλ του.
Δηλαδή θα ξέρει το παιδί ότι πρέπει ν’ ακολουθήσει κάποιες οδηγίες για να μπορέσει να πάει σε κάποια στάνταρντ υγείας τα οποία θα το βοηθήσουν στη ζωή του. ʼρα λοιπόν είναι ένα κομμάτι που έχει να κάνει με το συνδυασμό της δράσης αλλά και της αγωγής. Αυτό εννοούμε Πάρκο Υγείας εμείς λοιπόν. Και είναι μια δράση η οποία θα περάσει μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα μου απαντήσετε για το Καρδιοχειρουργικό; Διότι σήμερα υπάρχει και η παράσταση..
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν υπάρχει κανένα θέμα, το Υπουργείο Υγείας δεν ξέρει τίποτα για το θέμα αυτό, υπάρχει σε όλη τη χώρα αναστάτωση σχετικά με εικασίες κ.λπ. που εντέχνως κατά τη γνώμη μου κάποιοι διοχετεύουν. Εμείς ξεκινάμε τη συζήτηση από την 1η Απριλίου για όλα αυτά τα θέματα και θα δώσουμε χώρο στον καθέναν που έχει να πει την άποψή του.
Δεν ξέρω κάτι για το οποίο να χρειάζεται να κάνω ειδική δήλωση. Δεν ξέρει το Υπουργείο το θέμα. Σας ευχαριστώ.