Κυρίες και κύριοι, με ιδιαίτερη χαρά προλογίζω αυτή τη συνάντηση που αφορά την 5η και την 6η Υγειονομική Περιφέρεια και την ανάγκη συνένωσης δυνάμεων στο πεδίο τους. Και λέω με ιδιαίτερη χαρά γιατί με τη σημερινή μέρα κλείνουμε τα 6/7 του σχετικού διαλόγου. Ξεκινήσαμε με την Αθήνα και τον Πειραιά τη Μεγάλη Τρίτη. Εκτιμήσαμε τα καλά και τα κακά, δηλαδή τα σωστά και τα λάθη εκείνης της ημέρας
.
Ανεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη για την 3η και την 4η και με την αξιοποίηση της εμπειρίας κάναμε μια καταπληκτική διαδικασία που κατέληξε σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Σήμερα, εδώ, αναζητούμε λύσεις σε δύο περιοχές της χώρας, μία δύσκολη όπως είναι αυτή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας, δύσκολη, μία ευκολότερη χωρίς να είναι εύκολη βέβαια και αυτή όπως η της 5ης.
Και μας μένει η Κρήτη για τις επόμενες μέρες.
Αυτά τα βήματα είναι αναγκαία στο πλαίσιο μίας διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε με τις γενικές μας τοποθετήσεις την πρώτη μέρα του κοινωνικού διαλόγου τον Απρίλιο, 1η Απριλίου όπως είχαμε πει. Είχαμε προαναγγείλει τη Μεγάλη Τρίτη. Είχαμε προαναγγείλει την 5η Μαϊου. Καθορίσαμε και τη σημερινή ημερομηνία.
Και μετά απ’ αυτές τις διαδικασίες που συγκροτούν τη β’ φάση, α’ φάση ήταν οι γενικότητες, η δεύτερη φάση είναι ο διάλογος με γενικούς όρους σε κάθε περιφέρεια, η γ’ φάση είναι η κατάθεση εκ μέρους των υπευθύνων των Υγειονομικών Περιφερειών προτάσεων προς το Υπουργείο. Εδώ πια περνάμε από το πεδίο της κοινωνίας στο πεδίο του κράτους.
Για να καταλήξουμε στις 30 Ιουνίου στις αποφάσεις τις οποίες θα ανακοινώσει η τριμελής πολιτική ηγεσία του Υπουργείου και μόνο αυτή, την 1η Ιουλίου.
Όλα πηγαίνουν κατά το χρονοδιάγραμμα και όλα θα πάνε κατά το χρονοδιάγραμμα, πρώτα ο Θεός, αρκεί και από τη σημερινή διαδικασία να βγουν ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία θα συστηματοποιηθούν απ’ τους επικεφαλής των Υγειονομικών Περιφερειών τις επόμενες μέρες.
Και παρακαλώ η όλη διαδικασία να φροντίσουμε στις 17.30 να τελειώσει, ούτως ώστε μετά να μείνει η ηγεσία του Υπουργείου με τους έξι, Διοικητή και Υποδιοικητές, για να δώσουμε εμείς κατευθύνσεις που έχουμε δώσει και στις υπόλοιπες περιφέρειες στους επικεφαλής για το πώς θα συνταχθούν τα κείμενα των προτάσεων.
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη συνένωση των δυνάμεών μας, μια συνένωση δυνάμεων, η οποία θα μας δώσει επάρκεια σε προσωπικό, δυνατότητα καλύτερης λειτουργίας στα νοσοκομεία και δυνατότητα για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και για την περιφέρεια, καλύτερης παρουσίας μας στις εφημερίες. Μικρότερη ζήτηση ειδικά σε γιατρούς, που το δημόσιο σύστημα υγείας έχει υπερδιπλάσιο αριθμό γιατρών απ’ ό, τι έχει κάθε σύστημα προηγμένης χώρας στον κόσμο, αλλά τους έχει πελατειακά κατανεμημένους και με ανισομέρειες πολλές, πάρα πολλές, σε βάρος της περιφέρειας, ειδικά της νησιωτικής περιφέρειας.
Θα δώσει και αυτό και σε τελευταία ανάλυση θα παράσχει και ένα οικονομικό όφελος, όχι μόνο απ’ τον περιορισμό της ζήτησης σε γιατρούς, αλλά από τη συνένωση δυνάμεων και από την καλύτερη ταξινόμηση των δυνάμεών μας μέσα στο χώρο.
Κυρίες και κύριοι, θέλω να επαναλάβω και μη θεωρηθεί υπερβολή για λόγους πιέσεως, γιατί πρέπει μετά απ’ τη δική μου διαδρομή 19 μήνες σε αυτή την κυβέρνηση να μην υπάρχει άνθρωπος που να λέει ότι λέω πράγματα, όταν ειδικά κορυφώνω το λόγο μου, που δεν υπάρχουν.
Όταν σας μιλώ για τελευταία ευκαιρία να συγκρατήσουμε τις δομές του δημόσιου συστήματος υγείας όπως είναι σήμερα, δηλαδή στον αριθμό τους και στην έκτασή τους. Η τελευταία ευκαιρία για να γίνει αυτό είναι το 2011.
Απ’ το 2012 ο οποιοσδήποτε Υπουργός Υγείας οποιασδήποτε κυβέρνησης του ελληνικού λαού, δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει το 40% των νοσοκομείων της χώρας.
Και αυτό δε σημαίνει νέα απόπειρα εξορθολογισμού. Σημαίνει ότι την 1η Ιανουαρίου δεν θα έχουμε χρήματα για το 40% των νοσοκομείων και θα είναι θλιβερό το καθήκον να δούμε ποια θα είναι αυτά.
Αν κάποιος δε με πιστεύει, δε βοηθήσει, αν η προσπάθεια δεν τελεσφορήσει ενδεχομένως από δική μας ευθύνη, αν δεν τα καταφέρουμε με επιδέξιες πολιτικές και τρόπους να είμαστε όπως πρέπει, θα το ζήσουμε σε 8 μήνες αυτό. Πολλά πράγματα δεν περιμέναμε, αλλά είδατε ότι έρχονται. Ας αισθανθούμε αυτή την ευκαιρία ως μία τελευταία ευκαιρία που προκάλεσε το πελατειακό κράτος και το πελατειακό μυαλό του ελληνικού πολιτικού συστήματος επί 30 χρόνια και ας πάρουμε τα μέτρα μας με όρους ειλικρινείς, ορθολογικούς, δίκαιους, πάνω απ’ όλα για τους ανθρώπους.
Έχω κάνει στις προηγούμενες σχετικές διαδικασίες ορισμένες εισηγήσεις. Τις συμπυκνώνω και θέλω σε 2-3 λεπτά να τελειώσω για να πάρετε το λόγο. Έχουμε δαπάνη εθνική για την υγεία 10% του ΑΕΠ με κριτήριο το 2009. Δηλαδή της δαπάνης που έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, αλλά δεν έχουν αντίστοιχο βαθμό ποιότητας παροχής υπηρεσιών όπως έχουν οι χώρες αυτές.
Ο κόσμος παρότι πληρώνουμε και πληρώνει μια δαπάνη από τις δαπάνες της υγείας την πληρώνει σχεδόν εξ ολοκλήρου, την οδοντιατρική δαπάνη. Παρότι Δημόσιο, Ταμεία και ιδιώτες πληρώνουν, πληρώνουμε, δεν είμαστε ικανοποιημένοι απ’ αυτό που παίρνουμε πίσω ως αντίτιμο των χρημάτων μας και πρέπει να δώσουμε αξία στα χρήματά μας.
Υπερπληθώρα κλινών, υπερπληθώρα γιατρών, ένας γιατρός ανά κλίνη, αλλά χρησιμοποιούμενη κλίνη, διπλάσιος αριθμός δηλαδή απ’ τον αντίστοιχο των χωρών του ΟΟΣΑ, αλλά κατανεμημένοι οι γιατροί όπως είπα και στην αρχή με τρόπο ανισομερή και πελατειακό.
Επόμενη παραδοχή και δραματική, έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Υποτριπλάσιο από τις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ. Φοβερή αδικία για τον ασθενή, τρομακτική πίεση στους νοσηλευτές μας. Χρειαζόμαστε αναδιάταξη. Καταλήξαμε στον όρο συνένωση δυνάμεων. Περιθωριοποιούμε τον όρο των συγχωνεύσεων, γιατί δίνει ενδεχομένως και ένα λάθος μήνυμα και υπερβολικές ανησυχίες.
Συνένωση δυνάμεων είναι ο στόχος μας. Συνένωση δυνάμεων σε όλα τα πεδία, σε όλες τις κατηγορίες του προσωπικού, στις υποδομές μας. Προϋποθέσεις τεχνικές, επιστημονικές. Ο υγειονομικός χάρτης που μας παραδόθηκε το Μάρτιο μετά από 10 χρόνια και αρκετά γαλλικά αγαπητέ συνάδελφε, κ. Τατούλη, η έκφραση στη γαλλική αποδίδει σε αυτό το πολιτικό και διοικητικό σύστημα. Έχουμε έναν υγειονομικό χάρτη που μας βοηθάει να αποκτούμε επίγνωση του τι πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος.
Δεύτερον. Ad hoc επιστημονική τεκμηρίωση. Παρακαλέσαμε τον κ. Λυκούργο Λιαρόπουλο, τον Καθηγητή που κάθεται μαζί μας, χωρίς να του πούμε ούτε καν σκέψεις για το ποιον θα συμπεριλάβει στη σχετική επιτροπή, να δουλέψει με μία επιτροπή και να καταθέσει μία πρόταση. Ακούμε, δεν υπακούμε, είμαστε πολιτική ηγεσία με κριτήριο τη συνείδηση και τον ορθό λόγο, όσο τον προσεγγίζουμε.
Αποφασίζουμε, αλλά ακούμε. Ακούμε την επιστήμη. Ακούμε τους αρμόδιους φορείς. Οι τεχνικές και οι επιστημονικές προϋποθέσεις ήταν αυτές. Αρχές μας η αρχή της ισότητας, ελεύθερη πρόσβαση για όλους, καλύτερη δυνατή παροχή υπηρεσιών, τρεις αυτονόητες για όλους δηλαδή αρχές. Μορφές συνενώσεων, ο κοινός Διοικητής σε περισσότερα των δύο νοσοκομείων.
Σήμερα υπέγραψα το διορισμό του κ. Λέτσιου, του Καθηγητή ως Διοικητή και του «ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ» στην Πάτρα, στη χηρεύουσα θέση εκεί. Του τηλεφώνησα και του είπα ότι είναι μία πρόκληση. Πριν από λίγο του τηλεφώνησα. Τον παρακάλεσα να βάλει τα δυνατά του να βελτιώσει και του Ρίου την απόδοση, αλλά να βοηθήσει και τον «ʼγιο Ανδρέα» που έκανε ξεκίνημα στο νέο του κτίριο και του είπα να μην ξεχνά πως στο εγχείρημα που κάνουμε σε αυτή την πολύ ουσιαστική μορφή ένωσης δυνάμεων, κοινή διοίκηση, να δώσει σάρκα και οστά και να την αναδείξει ως επιτυχή επιλογή.
Γιατί θα κριθεί από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκουν καταφύγιο στα δύο αυτά νοσοκομεία της περιοχής με τρομακτικές πιέσεις, σε εποχή κρίσης, που επιβάλει γρήγορο εξορθολογισμό που δεν είναι εφικτός αρκετές φορές.
Κοινός Διοικητής. Θα τον βοηθήσουμε με τροπολογία που καταθέτω στο σχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις, το οποίο πέρασε και απ’ την «ΚΕΝΕ» χθες και κατατίθεται την Τρίτη στη Βουλή, θα περάσουμε τροπολογία για κοινές διοικήσεις, όχι μόνο κοινό Διοικητή.
ʼρα, κοινά Διοικητικά Συμβούλια τα οποία μαζί με τον κοινό Διοικητή θα αποφασίζουν για προμήθειες, για ανταλλαγή προσωπικού, λέμε το κλασικό παράδειγμα από το οποίο και ξεκινήσαμε Αθήνα στην αρχή, Βασιλίσσης Σοφίας πρώτα απ’ όλα, όχι περιφέρεια, η περιφέρεια στο τέλος, αφού αρχίσεις από την πρωτεύουσα που μονίμως την χαϊδεύαμε.
Αυτή η νοσοκομειούπολη με τα δεκάδες νοσοκομεία στη Βασιλίσσης Σοφίας, φοβερό. Το «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» και το «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», τρεις υδραυλικοί από εδώ, τέσσερις ηλεκτρολόγοι από εκεί να μην μπορούν κα το μεν και το δε, να ζητάνε το ένα ηλεκτρολόγους, το άλλο υδραυλικούς. Τεχνικό προσωπικό, λοιπόν, αλλά λοιπό προσωπικό, προμήθειες όλα στη διάθεση μιας Διοικούμενης Μονάδας με πολλές επιμέρους πτυχές.
Κοινός Διοικητής, λοιπόν, κοινή Διοίκηση είναι οι πρώτες δύο μορφές συνενώσεων, δεν εμφανίζουν τεχνικές δυσκολίες, οι άνθρωποι θα αναδείξουν τις δυνατότητες αυτής της μορφής.
Τρίτον, για μας το πιο βασικό, στη Θεσσαλονίκη αυτό για την Βόρεια Ελλάδα λειτούργησε απόλυτα μετά την πρώτη εμπειρία της Αθήνας που δεν πήγε και τόσο καλά, όταν δηλαδή κάναμε εδώ τη σχετική με τη σημερινή συζήτηση.
Συγχωνεύσεις Μονάδων στο εσωτερικό των νοσοκομείων. Συνεργασίες μεταξύ νοσοκομείων ακόμα και όταν αυτά δεν είναι διοικούμενα από τον ίδιο άνθρωπο για την ανταλλαγή προσωπικού και την συμπλήρωση του προσωπικού, αλλά και του υλικού καμιά φορά υπό αντίξοες συνθήκες. Λειτούργησε το σύστημα αυτό όπου υπήρχαν έξυπνοι επικεφαλείς.
Τώρα τον καιρό του εμπάργκο, όπου κυρίες και κύριοι, ξεκαθαρίστηκε πια ότι κάποιοι δεν έδιναν υλικά, διότι είχαν θέμα με τις προμήθειες, οι οποίες επί 17 χρόνια πληρώνονταν κάθε 6 χρόνια, τώρα που χρωστάμε μόνο το 2010 – και ορισμένα κομμάτια του 2010 – τώρα κορυφώθηκε ο αγώνας. Κάποιοι έκαναν εμπάργκο και κάποιοι πήγαιναν και έδειχναν τι έλειπε. Πολλές φορές δεν έλειπε.
Και στο υλικό μπορεί να συνεργαστούν οι μονάδες μας, ένα είναι το Σύστημα Υγείας και μέσα σε κάθε μονάδα μία είναι η αποθήκη. Έλεγαν ως τραγικό και βγαίνανε και στα κανάλια, λέει, ακούσατε – ακούσατε, δανείστηκε η μία κλινική από την άλλη. Τι λες, φοβερό.
Και μετατροπή σε μια, ή δυο περιπτώσεις ορισμένων μικρών νοσοκομειακών μονάδων είτε σε Κέντρα Υγείας, είτε σε νοσοκομειακές μονάδες πλήρους εξειδίκευσης.
Δεν έχουμε πολύ χρόνο, θα τελειώσουμε σήμερα τα δικά μας, θα πάρουμε τις εισηγήσεις όπως θα αποφασίσουμε σε χρόνο κ. Γκούμα, κ. Τομάρα μέσα στο Μάιο θα πάρουμε τις εισηγήσεις. Μη φοβηθείτε ότι είναι γρήγορο, γιατί άμα μας τις δώσετε μέχρι το τέλος Μαΐου, θα έχετε όλο τον Ιούνιο για συμπληρώσεις. Να συζητήσετε όσο μπορείτε με τρόπο καλύτερο με τα νοσοκομεία, με τις διοικήσεις, με το προσωπικό για να βρείτε τις καταλληλότερες λύσεις.
Κυρίες και κύριοι, χαίρομαι πάρα πολύ που είμαστε σήμερα εδώ. Έχω έτσι και μια προσωπική συγκίνηση γιατί εδώ είναι ένας πολύ στενός φίλος ο Πέτρος ο Τατούλης που υπήρξε φίλος και ανεξαρτήτως κομματικών εντάσεων του παρελθόντος, πραγματικά χαίρομαι, Πέτρο, που είσαι εδώ και δεν ξέρω σου εκφράζω τις ευχές μου για να κάνεις όσο μπορείς καλύτερα τη δουλειά σου και μας τιμάει η παρουσία σου να ξέρεις.
Κυρίες και κύριοι, εγώ ολοκλήρωσα. Ο λόγος στους Υφυπουργούς, στους Γενικούς Γραμματείς αν έχουν κάτι να πουν, αν θέλουν να μιλήσουν στη συνέχεια δικαίωμά τους. Αν δεν θέλουν, θα πάρει το λόγο ο κ. Λιαρόπουλος.
Ευχαριστώ.
